အခန်း-၁၀၅
တစ်ကယ်တော့ စုန့်ချူပိုင်သည် မဝံ့မရဲ မေးလိုက်ပေမဲ့ မမျှော်လင့်စွာပင် ကုန်းချင်းယောင် သဘောတူလိုက်သောကြောင့် စုန့်ချူပိုင် ချက်ချင်း ပျော်သွားသည်။
ကုန်းချင်းယောင်၏ ခရီးဆောင်အိတ် ထုပ်ပိုးရာ၌ ကူညီဖို့ အစေခံ အနည်းငယ် ခေါ်သွားမည်ဟု တွေးလျက် ကုန်းလျန်းကျီ ပြောလိုက်သည်။
"ဒီလိုဆို၊ မင်းအမေနဲ့ ငါ မနက်ဖြန် မနက်အစော ကူညီဖို့ သွားလိုက်မယ်။"
ကုန်းချင်းယောင် ပြောလိုက်သည်။
"အရမ်း ဒုက္ခမများ စေချင်ပါဘူး"
သူမ ခရီးဆောင်အိတ်သည် နာရီဝက်အတွင်း ထုပ်ပိုးနိုင်သည်။
ကုန်းလျန်းကျီ ပြောလိုက်သည်။
"ဒီလိုဆို ဦးလေးချူးကို လိုက်ပို့ခွင့်ပြုလိုက်ပါ"
ကုန်းချင်းယောင်ကို သူတို့ဘေးရှိ အဆောက်အဦး၌ နေခိုင်းရန် စီစဉ်ထားပြီး လူတွေကို နောက်ပိုင်း သန့်ရှင်းခိုင်းမည် ဖြစ်သည်။ တစ်ကယ်တော့ ထိုအခန်းများသည် နေ့တိုင်း သန့်ရှင်းပေမဲ့ သူတို့ သမီး ပြန်လာသည့်အခါ ပရိဘောဂအချို့ ပေါင်းထည့် ရုံသာကျန်သည်။
"ကိစ္စမရှိပါဘူး၊ ငါ ကားမောင်းသွားမယ်။"
စုန့်ချူပိုင် ပြောလိုက်သည်။
"ဒီလိုဆို လမ်းမှာ ဂရုစိုက်ပါ"
သူမသမီးသည် မနက်ဖြန် အိမ်မပြောင်းလာခဲ့ရင် သူမ ကုန်းချင်းယောင်ကို ပြန်ပို့မည်ဖြစ်သည်။
ကုန်းချင်းယောင် ထွက်သွားသည်နှင့် ကုန်းလျန်းကျီနှင့် စုန့်ချူပိုင်သည် ဦးလေးချူးကို လူစုခိုင်းလိုက်ပြီး ကုန်းချင်းယောင် မနက်ဖြန် ပြောင်းလာမည်ကို ရှင်းပြလိုက်ပြီးနောက် သူတို့ အနားယူကြသည်။ စုန့်ချူပိုင် လဲချလိုက်ပြီးနောက် သူတို့သမီး၏ အိပ်ခန်းထဲ၌ လူကိုယ်တိုင် တွေ့ရတော့မည်ကို ခံစားလိုက်ရသောကြောင့် သူမ နောက်တစ်ကြိမ် ထလိုက်သည်။
ကုန်းလျန်းကျီသည် အရမ်းပျော်ရွှင်နေသောကြောင့် အိပ်မပျော်ပေ။ ဒါကြောင့် စုန့်ချူပိုင်နှင့်အတူ စစ်ဆေးရန် သွားလိုက်ပြီး နှစ်နာရီလောက် လှည့်ပတ်ပြီးနောက် နှစ်ယောက်သည် သူတို့အခန်းဆီ ပြန်သွားကြသည်။
