seni, senden başka kimse bilmemeli. -texting-

28

~Feza Akbulut

Annemlerin altın günü.

Bunu nasıl unuttum diye düşünürken, kapıyı gören salondaki tüm teyzeler bize dönmüştü. Hepsi ilk beni, sonra Dare'yi süzerek fısıldaşmaya başlamışlardı.

"Feza'nın sevgilisi mi o?"

"Feza için kavga mı etti acaba?"

"Ay güzelim kız gitti, gitti! Elin karasına gitti!"

"Yakışıklı çocukmuş, efendi biridir İnşallah."

"Çocuk zengin, Feza yine iyisin kız."

"Çokta yakışıyorlar Maşallah."

"Benim oğlum daha iyi, hıh."

"Çocuk mafya mı acaba kavga etmiş?"

"Feza için kavga etmiştir kız o."

Tüm fısıldaşmalar içinde, utançla kızarırken Dare şaşkınlıkla etrafa bakıyordu. Teyzeler, Dare'yi süzüp onu bir övüp, bir gömerken ben iyice yerin dibine giriyordum.

"Çocuk, Feza'ya yanık."

"Burcu ne acaba?"

"Kız Ayşen, Feza'nın burcu neydi?"

"Yay, yükseleni akrep."

"Çocuk ne acaba?"

"Koç gibi duruyor."

"Bence aslan ya, baksana boya posa."

Ben iyice yerin dibine girerken, sanırım bir daha Opia olarakta Feza olarakta Dare'yle konuşamayacaktım. Annem yanımıza hızlıca gelirken, büyükçe gülümseyerek Dare'ye baktı. "Evladım, iyi misin? Ve sen kimsin?"

"Efendim ben Dare," Dare neredeyse annemin ayağına kadar eğilecek kadar nazik bir şekilde konuştuğunda, teyzeler tekrar başlamıştı.

"Pekte efendi."

"Düğünde bunun ailesi iyi takar mı acaba?"

"Adetlerde yerini bulursa iyiyiz."

"Düğünü burada yapsınlar."

"Çocukta çok efendi, biz Leyla bi' böyle çocuk bulamadı. Ama Feza hep böyle nazikti."

Allah'ım, sen bana yardım et.

Dare, hiçbir şey yokmuş gibi devam etti. "Rahatsızlık verdiğim için kusura bakmayın, küçük bir sorun olduğu için ve Feza da fazla abarttığı için geldim. Ama gerçekten iyiyim, ben daha fazla rahatsızlık vermey-" sözünü keserek, kolunu tutup onu durdurdum. Sadece onun duyabileceği bir sesle, mırıldandım.

"Bir daha rahatsızlık dersen, diğer kaşını ben yaracağım Dare. O yüzden sus ve içeri geç."

Dare, bu halime sırıtırken içinden kahkahalarla gülmek geçtiğine emindim. Annem, "Gel evladım, haklı Feza. Bi' bakalım." Diyerek Dare'yi içeri soktuğunda, asıl kaos şimdi başlamıştı.

Dare ile ayakkabılarımızı çıkarıp içeri geçtiğimizde, "Sen bekle, ben ilk yardım setini getiriyorum." Diyerek onu teyzelerle tek bıraktım.

Eh, madem rezil olucam bari biraz eğleneyim.

Banyoya yürürken, Dare beni tek bırakma dercesine bakıyordu. Demin bana sırıttığı gibi, bende ona sırıtırken teyzeler ona çoktan sorular sormaya başlamışlardı.

Banyoya yürüdüğüm sırada, annemde peşimden gelmişti. Tam banyoya gireceğim sırada, annem beni durdurarak konuşmaya başladı. "Feza, kim bu çocuk?"