seni, senden başka kimse bilmemeli. -texting-

35

~Bir ay sonra.

~Feza Akbulut

"Emin misin Feza?" Lale, Ayça ve Rana bana heyecanla bakarken, kuaför Yasemin ablaya bakarak tebessüm ettim. "Eminim abla."

Önce, saçlarımı kanser hastası çocuklar için kestiler. Kesilen saçlarım, kanser hastası çocuklara peruk yapımında kullanıldı. Uzun saçlarım artık yoktu, küt kalan saçlarım vardı. En duygusalımız Rana buna ağlarken, ben sadece dolu gözlerimle gülümsüyordum.

Dare bana çocukluğunu anlatmıştı. Saçlarının olmadığı zamanlar, çirkin olduğunu düşünüyormuş. Bunun gibi yüzlerce çocuk vardı.

Ve bende bugün, saçlarımı onlar için kestirmişim. Kanser hastası çocukların gülümsemesi için kestirdim. Onları mutlu edip, yaşamlarına ortak olmak için kestirdim.

Dolan gözlerimi silerken, buna beni teşvik ettiği için Dare'ye teşekkür etmek istedim. Bunu ona diyemesem de, içimden defalarca ona teşekkür ettim.

Daha sonra ise saçımı açmaya başladılar, boyayacaklardı. Maviye boyayacaklardı. Dare'yle o gün, tuvallerin üzerine düştüğümüzde saçlarım mavi olmuştu.

O bilmeyecekti neden mavi yaptığımı, ama olsun. Benim bedenimde onunla alakalı bir şey olacaktı ve bu çok güzeldi.

Saatler süren işlemlerden sonra, saçlarım artık açık mavi ve küttü. Bu görüntüme alışmam uzun sürecek olsa bile, gülümsemeden edemedim.

***

Sınıf girip, sırama yürürken sınıftaki bakışlar birkaç saniyeliğine beni buldu. Saçlarıma şaşırmış olmalıydılar. Onları umursamamaya çalışarak, sırama geçtim.

Çantamı bırakıp, sıraya yerleşirken gelen Dare'yi fark etmemiştim. Önümdeki sırasına yerleştikten sonra hızlıca bana döndü. Gülümseyerek, saçlarıma bakarken konuşmaya başladı.

"Saçların sana yakışmış."

Gerçekten dedi mi bunu? Rüya mı görüyorum?

Vücudumdaki tüm kan yanaklarıma hücum ederken, büyükçe gülümsedim. Ben konuşamadan, devam etti. "Tuvallerin üzerine düştüğümüz gün," Kıkırdadı, "O günde saçların mavi olmuştu."

Hatırlıyor, hatırlıyor!

Kalbim heyecandan çok hızlı atmaya başlarken, ellerim şimdiden titremeye başlamıştı. Sanki çok önemli bir olaymış gibi, heyecan içimi dolduruyordu.

"Teşekkür ederim." Mırıldanışım ile tebessüm etti. Meriç gelmesi ile, onla sohbet etmeye başlarken ben hâlâ heyecanla doluyordum.

Hatırlıyordu, onun için yaptırdığımı bilmiyordu ama hatırlıyordu.