Bu bölüme bölüm şarkısı soylicem çünkü neden olmasın
Bölüm şarkısı: Still With You
İyi okumalarr
~
Instagramda gezinirken Giselle'in uzun süredir bir şey paylaşmadığını fark ettim. 2 gün önce yaşanan kargaşadan sonra okula da gelmiyordu. Kendisine zarar vermediğini umuyordum.
Uyumak için odama doğru ilerlerken zil çaldı, birini beklemediğim için şaşırmıştım. Kapıya doğru ilerledim ve kapı deliğinden baktım. Kim olduğunu tam anlayamadım. Kapıyı açtım. Karşımda Giselle duruyordu. Sırılsıklam olmuştu çünkü dışarıda yağmur yağıyordu. Ve o sanırım bütün yolu yürüyerek gelmişti.
"Gelebilir miyim? Seninle bir şey konuşmak istiyorum."
"Tabii ki." geçmesi için geriye çekildim. İçeri geçtiğinde kapıyı kapattım ve salona doğru yürümeye başladık.
Salona vardığımızda oturması için koltuğu gösterdim, yanyana oturduk. Ona doğru dönerek "2 gündür okula gelmiyorsun, senin için endişelendim." dedim.
"Kendimi pek iyi hissetmiyordum. Bu yüzden gelmedim."
Bir sessizlik oldu.
"Olanlar için üzgünüm Karina, gerçekleri bilseydim seni asla terk etmezdim. Gerçi senden ayrılırken bile seni seviyordum,"
"Sorun değil, artık pek bir önemi yok."
"Var. Çünkü seni hâlâ seviyorum."
Ne söyleyeceğimi bilemedim. Alışacak dedim içimden. O ise konuşmaya devam etti.
"Karina, Winter ile birbirinizi gerçekten sevmiyorsunuz bile. Siz yalnızca kendinizi kandırıyorsunuz."
Bu söylediği beni şaşırmıştı. Yanılıyordu, Minjeong'u kendi canımdan daha çok seviyordum.
"Yanılıyorsun Giselle, Minjeong ile birbirimizi seviyoruz."
"Peki o seni gerçekten seviyor mu?"
Bir cevap veremedim. Seviyorum demişti. Seviyordu, yani en azından ben böyle düşünüyordum. Sevmiyor muydu?
"Ne demeye çalışıyorsun?"
"Diyorum ki, kimse seni benim seni sevdiğim kadar sevemez Karina. Sen Winter için yalnızca bir hoşlantısın. O sana aşık değil, o senden yalnızca hoşlanıyor."
Ona inanamıyordum. Bana en yakın arkadaşını mı kötülüyordu?
"Minjeong senin en yakın arkadaşın Giselle."
"Sevgilimden ayrıldığım gibi onunla sevgili olan birine en yakın arkadaşım mı diyeceğim? Hah..."
"Benden ayrılan sendin."
"Bir hataydı!"
"Hataların geri dönüşü olmaz."
"Bazılarının olur." dedi ve hiç beklemediğim bir şey yaptı. Bana yaklaştı ve dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Ne yaptığını anladığım gibi onu iterek kendimden uzaklaştırdım.
Minjeong... Ona ihanet etmiştim. Etmiş miydim? Sonuçta onu ben öpmemiştim, o beni öpmüştü. Ve hemen onu kendimden ayırmıştım.
"Ne yapıyorsun?! Giselle sen delirdin mi?"
"Delirdim Jimin, senin yüzünden delirdim!" dedi. Gözlerinden yaşlar akmaya başlamıştı.
"Ben Minjeong'u seviyorum Giselle, lütfen benimle tekrar birlikte olma fikrini aklından çıkar."
"Karina ben..."
"Özür dilerim Giselle, ama bizden tekrar olmaz."
Gözlerinden yaşlar akarken bana baktı. "Peki..." dedi ve ayağa kalkıp kapıya doğru yürümeye başladı. Ben de ayağa kalktım. Kapıyı açtı ve çıkmadan önce son bir kez bana baktı. "Bunu defalarca söyledim ama, seni seviyorum Karina. Bunu unutma olur mu?"
Sonra çıkıp gitti. Arkasından bakakaldım. Tekrar koltuğa oturdum. Yağmur hâlâ yağmaya devam ediyordu.
~
Oy vermeyi unutmayın lütfennn ♡
