güzel kedicik | minsung

0.4: Etekler

Ufak bir bilgilendirme:
Burada Minho artık 6 yaşında ve okuma yazmayı biliyor.
Zaman atlaması yapmamın sebebi sıkılmamanız içindi.
İyi okumalar!

"İstemiyorum!"

"Hadi ama bebeğim."

"Ama neden seninle uyuyamıyorum ki?"

Minho altı yaşına geldiğinde odanın birini onun için istediği şekilde düzenlemiştim. Ama o bensiz uyumayı kabul etmiyordu.

"Büyüyorsun çünkü. Bir yıl sonra reşit olacaksın ve alışman gerekiyor."

"Lütfen..."

Dudağını büzdüğünde Tanrı'dan sabır dilenip ikna etmek için çabama devam ettim.

"Bak güzelim çok çabuk büyüyorsun. Daha yanıma geleli dört ay oldu ama altı yaşındasın ve her ay yaş atlamaya devam edeceksin. Büyüdüğünde benimle uyuman doğru olmaz."

"Neden?"

"Bak şu an sana detaylı anlatamam ama on sekiz yaşından sonra yani bir yıl sonra kızgınlığa girmeye başlayacaksın."

"O ne demek?"

"Bak bu normalde kedi gibi hayvanlarda olan bir döngü. Sen de kedi geni taşıdığın için sende de var. Ayda bir oluyor ve yaklaşık beş gün ile yedi gün arasında değişiyor. Şimdi sana detaylı anlatamam ama biraz daha büyüdüğünde sana detaylı anlatacağım zaten."

"Yine anlamadım. Neden seninle uyumama engel olsun ki?"

Bu kedi çocukların fazla zeki olması ve her şeyi sorgulaması sinirimi bozuyordu.

"Büyüdüğünde anlatacağım. O yüzden sorgulama ve unut. Şimdi odana git ve uyu."

"Ama Ji-"

"Ama yok Minho. Tekrarlatma."

"Peki."

Ona sert davranmak hoşuma gitmiyordu ama söz de dinlemiyordu. Bu yüzden bazen ona böyle davrandığım oluyordu.

Oflayarak ve burnunu çekerek odadan çıktığında bilgisayardaki işime döndüm. Bugün de sabahlayacağım belliydi.
[...]
Gök gürüldediğinde başımı kaldırarak iç çektim. Minho korkuyordu ve şu anda odasında uyanık bir şekilde ağlıyordu büyük ihtimalle.

Daha fazla dayanamayarak masadan kalktım ve odadan çıktım. Minho'nun odasının önüne geldiğimde tam tahmin ettiğim şekilde ağlıyordu ve peluşuyla konuşuyordu. Bu küçüklüğünden gelen bir alışkanlıktı.

Kapıyı açtığımda Minho yorganın altından başını çıkartarak bana bakmış sonrasında hemen geri çekmişti kafasını. Yavaşça yakınlaşarak yorganıyla beraber kucağıma aldım. Kendi odama dönüp yatağıma bıraktım ve ben de yanına yattım. Gözyaşlarını silip iki yanağını da öptüm.

"Korkmana gerek yok. Ben yanındayım."

Kuyruğunu koluma doladı ve iyice bana sokuldu.

"İyi geceler Ji."

"İyi geceler güzel kedicik."
[...]
Sabah yine Minho tarafından uyandırılmıştm. Uyanmak için salonda kahvemi içiyordum. Bu çocuğun geç kalkma problemi vardı herhalde.

Yanıma gelip beklenti dolu gözlerle bana baktığında kucağıma alıp kulaklarının arkasını kaşıyıp yanağını öptüm. Ama o hala bir şey ister gibiydi.

"Noldu güzelim?"

"Bugün alışveriş merkezine gidecektik. Alışveriş yapacaktık ya."

Verdiğim söz aklıma gelince duraksadım. Bu yüzden heyecanlıydı demek.