Konu ben olunca gözleri hiçbir şeyi görmüyor, sadece benim istediğim olsun götüm rahat etsin istiyorlar.
Hatta bir defasında bana göz ucuyla bakıp nezaketen gülümseyen bir çocuğa yükselip dövme girişiminde bulunmuşlardı.
Ben korkuyor muydum? Yo...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya: Gökhan Sarıç.
Emrah Tuğrul
Karşımdaki adam incelediği dosyaların birini eline alıp incelerken düşürdüğünde beynime sinir yüklenmiş, dolup taşmıştım.
"Ya Gökhan sikicem şimdi elini kolunu bırak şunları be kardeşim." Gökhanın şebekliği yüzüne yansıyınca gülümsemiş ve dosyayı yerine bırakıp masamın önündeki koltuğa kurulmuştu.
"Emrah çok sıkıldım ben."
Fark etmiştim, yarım saattir dokunmadığı yer kalmamıştı. Odama gelmeden önce şirketide birbirine kattığına emindim.
"Fark edebiliyorum Gökhan." Önümdeki bilgisayardan gözlerimi çektiğimde ona focuslandım. "Ne yapalım söyle onu yapalım."
Durdu biraz, gözleri odada gezindi. Aniden aklına gelen şey ile gözleri parlamış ve oturduğu koltukta dikleşmişti.
"Emrah geçen Ufuklarla beraber bir mekana gittim ya ben,"
"Eee?"
"Bir çocuk var orda çalışan, hassiktir böyle bir şey yok afet orospu çocuğu afeeet."
Gökhanın huyudur, küfür ederek iltifat eder. Çoğu kişi itici bulur, ki öylede zaten. Fakat eğlenceli adamdır, çoğu zaman şaklabanlık yapsada konu iş olunca ciddiye biner. Şu ana kadar hep takılmaca takılan biri olduğunu bilirim. Ciddi ilişki insanı değildir, çok kıskanç, çok kısıtlayıcı ve bir o kadarda çekilmez biridir. Kızların -veya erkeklerin- ona katlanabileceğini sanmam. Ama seviyorum onu, küçük şaklabanım.
"Ne istiyorsun yani şimdi napayım gideyim sikeyim mi çocuğu?" Dediğim şeye kıkırdamış ve sol gözünü ovalarken cevap vermişti.
"Abi sikme şansı olsa gidip sikicem de yok işte," dedikten sonra saçlarını karıştırdı. "Tekrar gitsek ya mekana, hem şu çocuğu görürüz sanada gösteririm, hemde bir şeyler içer sıkıntımızı alırız. Ne diyosun?"
İç çektim, benide sürüklemek istiyordu. Hiç istemiyordum, bir yığın iş vardı. Tek benim değil, Gökhanında bir yığın işi vardı fakat o buradaydı. Sorumsuz maymun.
"Gökhan, dağ kadar iş var."
"Amaan be abi, çok takıyorsun. Bak bana hiç takılıyor muyum bu kadar işlere?"
"Ulan şebek işlerini ben yapıyorum çünkü." Sözlerime, gözlerini kırpıştırarak ve gülümseyerek cevap verdiğinde tekrar bir of çektim.
