More Than Friends • TaeJin

6↬ Saçma ayrılık

Keyifli okumalar 🧚🏻‍♀️💜

...

Taehyung

Minhyun bir dairede ev arkadaşı ile birlikte kalıyordu. Onun ev arkadaşını çok tanımıyordum bu yüzden başta çekinmiştim ama geldiğimde o evde tekti.

"Hwan geç gelir, aslında dışardan eve gelmez desem daha doğru olur, sen rahatına bak Tae" daha rahat oturmamı söyleyip omzumu pat patladı "Ayaklarını uzat da rahat et"

Baş başa olduğumuz için biraz daha rahat olmaya çalıştım, elimle koltuktaki çiçek deseninin üzerinden geçerken küçük bir iç çektim, şimdi aklımdaki bahaneleri sıralamam gerekiyordu "Evde çok bunaldım, daha doğrusu...annemle tartıştım, bu yüzden de seni aradım"

"Hmm...tahmin edebiliyorum. Ben de ailemle yaşarken durmadan kavga ediyordum en sonunda dayanamayıp ayrı eve çıktım işte" dudaklarını düz çizgi şekline getirirken kaldırdı bakışlarını yerden "İstediğin kadar kalabilirsin burada Tae...hatta hep benimle de kalabilirsin, Hwan yakın zamanda sınıf arkadaşlarıyla ayrı eve çıkacağını söyledi, dördüncü sınıfta olduğu için son senesinde sınıf arkadaşlarıyla vakit geçirmek istiyor"

Bu teklife evet demek istemedim hayır da demedim, konuyu değiştirip Hwan'ı sordum "O hangi bölümdeydi?"

"Film tasarımı okuyor, bir ara Jinle aynı projede yer almıştı, biliyorsun diye düşünmüştüm"

Jin'in lafı geçince sustum biraz. Daha sonra başımı salladım iki yana "Bilmiyorum-"

"Merak ettim de...siz Jinle yakın değil miydiniz, o tek yaşamıyor muydu?" ben de bunu ne zaman soracak diye bekliyordum. Aklıma gelen yalanı söyleyiverdim "Onunlayken ders çalışamıyorum, hem...birlikte ders çalışırız, ikimiz için de iyi olur diye düşündüm"

Bunu duyduğunda sevinçle parlamıştı gözleri "Çok iyi yaptın Tae, son zamanlarda çok sıkılıyordum, arada Yena geliyordu ama o da aile evinde yaşadığı için birlikte çok vakit geçiremiyorduk, dediğim gibi istediğin kadar kalabilirsin"

Başımı hafifçe sallarken gülümsedim mahcup bir şekilde "Teşekkür ederim"

Ellerini birbirine vurup ayaklandı bir anda "Aç mısın? Ne yersin?"

"Gerek yok-"

Hemen itiraz edip yaklaştı "Olur mu öyle, gel benimle" kolumu tutup beni koltuktan kaldırınca mecbur onu takip ettim, mutfağa girince masaya oturtturdu beni "İlk defa evime geliyorsun, tabii ki de istediğin yemeği yapacağım"

Şimdi biraz daha rahat hissediyordum, gülüp şakayla söylendim "Güzel yemek yapamadığını söylemiştin, sonra zehirlenmeyelim de"

Kahkahayla dolabı açtı "Ah hayır artık bu konuda daha iyiyim, izle ve gör"

Dirseklerimi masaya koydum, yüzümü ellerimin arasına alırken Minhyun'u dinlemeye başladım. Onun yemek yapışını izlerken Jin geldi aklıma, onu düşündükçe sinirleniyordum sanki...ah bilmiyorum neden böyle oluyordu.

Ondan uzaklaşma fikri mantıklı mıydı bilmiyorum, ona gerçekten çok değer veriyordum ama belki de araya biraz mesafe girince değerimi anlar diye düşünüyordum.

Zaten aranıza mesafe girmişti buna gerek yok diyebilirsiniz ama o Amerika'ya gittiğinde durmadan irtibatta olduğumuz için değişen bir şey olmamıştı, peki aynı şehirdeyken aramıza mesafe girerse nolurdu öğrenmek istiyordum.

Bu süreçte o Anna mı Nana mı kimle ne bok yerse yesin umursamayacaktım. Ona laf anlatmaktan yorulmuştum.

Ben Jin için vaktini üç günlük kızlara harcadıktan sonra dönüp dolaşacağı bir limandım sanki, artık böyle olmak garip hissettiriyordu. Sadece seks ihtiyacını gidermek için beni aramasını veya sırf canı sıkıldı diye beni evine çağırmasını istemiyordum.