More Than Friends • TaeJin

20↬ Hissettin mi?

İyi okumalar 🧚🏻‍♀️💜
Yorum sınırı: 30

...

Jin

"Ne, arkadaş mı oldunuz?" Hoseok'un bu kadar şaşıracağını beklemiyordum "Onu ikna etmemin tek çaresi buydu" dediğimde biraz düşündü "Yani...haklısın ama ne bileyim onca şeyden sonra tekrardan arkadaş olabileceğinize inanıyor musunuz siz?"

Evet, bu kulağa garip geliyordu ama gerçekten başke çarem yoktu, biz Taehyungla zaten hiçbir zaman o arkadaş kalıbını yıkıp da bi sevgili veyahut flört olamamıştık ki, bizim ilişkimiz çok farklı ve saçma ilerlemişti "Biz hep arkadaştık Hoseok...biz birlikte eğlenirken de arkadaştık, kavga ederken de. Biz..."  biz sevişirken de arkadaştık. Aklıma gelen şeyle sustum. Hoseok masadan kalkıp bardaklara kahve doldurmaya başladı, bana sırtı dönükken tereddütle konuştu "Senin hevesini kırmak istemem Jin ama...bana çok garip geldi. Taehyung bunu kabul etmişse bu demek oluyor ki her şeyi geride bırakmış"

Dönüp bardaklarla yaklaştığında uzattığı bardağı alırken üzülerek kabul ettim "Taehyung gerçekten her şeyi geride bırakmış bu yüzden benimle arkadaş olmak onun için bir şey ifade etmiyor olmalı. Bugün benden vazgeçtiğini daha iyi anladım. Sildirmediği dövmeden dolayı içimde hep bi umut vardı ama Taehyung o dövmenin benden daha değerli olduğunu söyledi. Ben anladım ki o sadece anılarımızı seviyor, o artık beni sevmiyor Hoseok. Bir daha beni eskisi gibi sever mi bilmiyorum ama şansımı da denemek istiyorum"

Hoseok kahvesinden biraz içip elini yüzüne yasladı "Peki ya...Taehyung için gerçekten hep arkadaş olarak kalırsan ve sana bir daha o gözle bakmazsa nolacak? Senin için zor olmaz mı, daha dün aşık oldum dediğin adamla sadece arkadaş olmanız seni zamanla üzmez mi?"

Bunun farkındaydım ve bu yüzden çok çaresiz hissediyordum. İlk güne kıyasla hevesim gitgide azalıyordu, karşımda bana parıldayan gözleriyle bakan eski Taehyung'u asla göremezsem napardım? Bilmiyorum, sadece zamana bırakmak istiyorum "Artık inatçı olmayacağım Hoseok, Taehyung'u zorlayamam" tek çaremin bu olduğunu bir daha hatırlattım kendime "Dediğim gibi başka çarem yoktu. Belki beni Taehyung sıradan bi arkadaş gibi sever hiçbir şeyi bilemem ama şunu çok iyi biliyorum ki Taehyung'a yakın olmak istiyorum, aramızdaki ilişki ne olursa olsun onunla vakit geçirmek istiyorum, o bunu istemese de"

Hoseok göz kırparak gülümsedi "Bak eğer arkadaştan daha fazlası olursanız ilk bana söyleyeceksin, anlaştık mı?"

Arkadaştan daha fazlası...olur muyduk ki? Bana kalırsa evet. Taehyung arkadaşlığı boş verip sadece bi adım atsa ona hiç düşünmeden koşardım.

"Olursak eğer...ilk sana söylerim"

...

Hoseok gidince biraz uyumak istemiştim, akşam gibi uyandığımda her yerimin ağrıdığını fark ettim. Nolmuştu bilmiyorum ama kendimi hiç iyi hissetmiyordum. Hoseok'u arayacakken vazgeçtim, durmadan onu darlamam doğru değildi. Artık kendi başımın çaresine bakmam gerekiyordu.

Belki iyi gelir diye duşa girmiştim ama daha kötü oldum, üşümeye başladığımda kendimi yatağa attım, yorgana sımsıkı sarılıp uyumaya çalışsam da olmadı, bi süre sonra baş ağrım arttı, ölü gibiydim, doğrulup da kalkamadım yataktan.

En iyisi Hoseok'u aramaktı. Çok geçmeden aradım, bir süre çaldı, açmayacak sanıp kapatacaktım ki duydum, ama duyduğum ses Hoseok'un değildi. Jungkook...evet Jungkook'tu. İsmimle hitap etmeden konuştu direkt "Hoseok sarhoş oldu, şu an uyukluyor masada" kendi sesi de sarhoş gibi geliyordu, arkada da farklı bir sürü ses vardı, tüm herkes toplanmıştı herhalde. Ne güzel...