More Than Friends • TaeJin

13↬ Aklına ben gelicem

Dikkat! Taejin için "aga be" Jikook için "yiaa çok tatlılar" diyeceğiniz bir bölümle geldim, iyi okumalar ❄️

...

Jungkook

Sabah gözlerimi açtığımda uyuyakaldığımı hatırlayıp hızla doğruldum koltuktan. En son Jimin'i ikna etmeye çalışıyordum ondan sonrası yok, sanırım ikimiz de uyuyakalmıştık. Sandalyede uyuyan ona baktım, sikeyim onun öylece uyumasına nasıl izin vermiştim? Kalkıp karşısına çömeldim ve ellerimi dizlerine koydum "Jimin!" dedim sessizce.

Usulca araladı göz kapaklarını ardından gözlerini kısarak sızlandı "Belim ağrıyor-"

"B-ben çok ö-özür dilerim, ellerini çözecektim unutmuşum, lütfen affet beni"

"Ellerimi mi çözecektin?" dedi şaşırarak. Gözlerimi kaçırırken onayladım, tanrım neden bu kadar masum ve güzeldi ki, yüzüne baktıkça onu evimde alıkoyduğum için kendimi kötü hissediyordum "Seni sabaha kadar burada tutacak değildim...ama sen bir türlü uzlaşmıyorsun Jimin, yeniden çok özür dilerim ama bana başka çare bıraktırmadın-"

"Beni bu sandalyeye bağlayıp fosur fosur uyudun ve aç bıraktın" dedi dudaklarını büzüp "senin yüzünden her yerim ağrıyor, şimdi seni polise şikayet etmemem için bir sebep söyle Jeon Jungkook"

Kahretsin haklıydı! Ne yapacağımı da bilmiyordum. Ellerimi nereye koyacağımı bilemeyip onun omuzlarını kavradım "Bak Jimin, biliyorum hata ettim ama lütfen deme böyle-"

Beni umursamayıp omuzlarını salladı "Tuvalete gitmem gerek"

Aishh kafayı yiyecektim, onunla ne yapacaktım? Ellerimi omzundan çekip ayaklandım "Bileklerindeki ipleri çözeceğim ama kaçmak yok, tamam mı?"

"Tamam" dediğinde gözlerimi kısarak doğru mu değil mi anlamaya çalıştım, beni kandırmıyordu umarım "Emin misin?"

Gözlerini devirip silkeledi bedenini "Çöz artık altıma yapmak istemiyorum-"

"Ah t-tamam" arkasına geçip hızlıca çözdüm ipi, bunu yaparken ilk fark ettiğim şey bileklerindeki kırmızı izlerdi, aklımı sikeyim! Bu kadar sıkı mı bağlamıştım?

O ayağa kalktığında ellerim hâlâ onun bileklerindeydi "Özür dilerim Jimin" dedim başparmağımla bileklerini okşarken "Beni affetmen için her şeyi yapabilirim"

Bileklerini ellerimden kurtarıp bana döndü, bacakları titriyordu, canının acıdığı her hâlinden belliydi, dolu gözleriyle hafifçe başını kaldırıp baktı yüzüme "Ne yaparsan yap...bu yaptığını asla affetmeyeceğim"

Yürümek için adım attığı sırada düşecek gibi oldu hemen koluna girdim, baktım yürüyecek gibi değil birden eğilip çevik bi hareketle onu kucağıma aldım, şaşırdı.

Başımı çevirip baktım şaşkın yüzüne "Hayır Jimin, kendimi affettireceğim"

Düşmemek için ellerini tereddütle omuzlarıma koydu, onun bir şey demesini beklemeden lavabonun kapısına kadar götürdüm. Daha sonra eğilip usulca bıraktım "Yemek istediğin bir şey var mı, söyle sen çıkana kadar hazır edeyim"

Hâlâ şaşkındı, bu kadar kibar davranacağımı beklemiyordu tabii. Kibar olmayıp ne yapacaktım ki, onun gibi masum birisine bunu yaptığım için tüm suç bendeydi.

"En güzel yaptığın yemek neyse o olsun" dediğinde gülümsedim "Yaptığım her şey güzel olur benim"

Yine gözlerini devirdi ama bunu öyle güzel yapıyordu ki izlemeye doyamıyordum, gülerek sordum "Nee, ciddiyim ben? Her konuda harikayımdır"