YETİMHANE

10.BÖLÜM (KAŞAR)

Mrb bebeqularım... doğum günümün hatrına size yeni bölüm.BU ARADA ARTIK HİÇ YORUM YOK.VALLA KEKNDİ KENDİME YAZIYOMUŞ GİBİ HİSSEDİYOM.
Multı:Doğa ve kaldığı yurt.
Bu arada bölüm şarkısı seçmede hiç iyi değilim. Ben yazarken her tür dinliyorum . Mutlu mutsuz fark etmiyo.
Neyse iyi okumalar ...

Gözlerimi araladığımda hala nerede olduğumu algılayabilmiş değildim.
Puslu gözlerimi birkaç kez kırpıştırarak bulunduğum odaya göz gezdirdim.
Burası Poyraz 'ın odasıydı.

Daha beteri ise Poyraz yanımda bütün mükemmelliğiyle uyuyordu. Onu ilk kez uyurken görüyordum. Kesinlikle Poyraz herzaman uyumalıydı. O kadar muhteşem görünüyordu ki o uyuyunca insanın bir kavanoza koyup istediğinde açıp bakması için saklayası geliyordu .

Fakat yine hayata karşı koyduğum güçlü sınırlar beynime sinyaller göndererek beni bu düşüncelerimden uzaklaştırdı.Toparlanıp ayağa kalktığımda Poyraz ile gece beraber uyuma ihtimalini düşündüm . O an gelen öfke ile Poyraz ın o öpülesi kafasının altındaki yastığı çektiğim gibi suratına geçirdim. Poyraz ani bir refleks ile doğrulurken ben ellerimi belime koymuş ona bakıyordum . Tabiki tutkuyla değil sinir ile . O zamanki bakışlarımı kimse görmeden aydınlığa çıkarıyordum.

Poyraz gözlerini kırpıştırarak bana baktı. " ne vuruyorsun ya!" Uykulu sesiyle kesinlikle o kadar komik duruyordu ki Poyraz a gülmemek için yanaklarımı ısırıyordum.

-"Ben neden burada uyandım ?" Diye çemkirince yataktan doğrulup, esneyerek yanıma geldi. Birkaç adım gerileyip gözlerimi ona diktiğimde sırıtarak bana bir iki adım daha yaklaşarak dibime girdi.

-"Biraz geri gider misin !" Bir adım daha atarsam duvarla ilişkiye girecektim çünkü . Umursamaz haliyle artık normal Poyraz Taşkın a dönüş yapmış oldu.

-"Arabada uyuyakaldın ben de seni odaya taşıdım. " diye cevap verdi. Artık dibimde değildi hatta ağır adımlarla benden uzaklaşmıştı. Ama hala Aklımda soru işaretleri vardı.

-"Beni uyandırabilirdin. Ayrıca neden senin odanda uyandım? Özellikle sen neden yanımdaydın?" Aklıma gelen şey ile dehşetle açılan gözlerimi Poyraz a çevirdim . Poyraz gülerek Yanıma yaklaştı , yaklaştı ve az önceki pozisyona geri döndük.

-"Merak etme... Irzına geçmedim." dedi ve havalı bir şekilde odadan çıktı.
Şöyle birşey vardı ki bana bu kadar yakın olması afallamama sebep olmuştu . Böyle olmamalıydı. Kimsede böyle hissetmemeliydim. Hiçbir erkekte bunu yaşamamalıydım. Peki ya kalbimin gümbürdeyerek atması.
Bunun Poyraz'a özel olduğunu sanmıyordum aslında. Büyük ihtimalle daha önce hiçbir erkekle böyle yakınlaşmadığım için olmuştu.

Çağatay'ın adımı seslenmesi ile kendime gelirken hala dünkü elbiselerimle olduğumu fark ettim.
Poyraz ' ın odasından çıkarken salondaki çantamdan siyah dar paça Yırtık kot pantolonumu ve bordo kazağımı çıkardım . Banyoda üstümü çıkartıp dünden kalma, zombi gibi görünmemi sağlayan makyajı silip ellerimi yıkadım. Son olarak birkez daha aynaya bakıp saçlarımı taradım ve mutfağa geçtim. Çağatay ve Poyraz masada peynir , ekmek ikilisini yerken bende buzdolabının kapağını açtım.

-"Hiçbirşey yok dolapta boşuna açma." dedi ekmekten büyük parça alan Çağatay . Gözüme takılan 3 yumurtayı alıp tezgâha geçtim. Dolapta bir parçada kaşar peyniri kalmıştı.
Yumurtaları bir kaseye koyup çırptıktan sonra Çağatay ın yardımları ile bulduğum tavayı yağlayıp ocağa koyup altını açtım. Kaşar peynirini ince ince doğrayıp beklemeye koyuldum.
Arkama döndüğümde Poyraz sırıtarak beni izliyordu. Çağatay ise kemirdiği ekmeği bırakmış bir şeyler düşünüyordu. İkisini de takmayarak önüme döndüğümde kızgın yağa çırpılmış yumurtayı boşaltarak pişmesini bekledim. Hafif piştiğinde tavada daire şeklini almış yumurtanın yarısına kaşar dilimlerini dizdim. Daha sonra kaşar olmayan kısmı tahta spotula ile kaşar olan kısmın üstüne attım. Yani şuan yarım daire şeklinde yağda yumurta vardı. ( siz anlamadınız ama olsun:D ) Pişen yumurtayı 3 e bölüp tabaklara koydum . Kendi tabağımı alıp masaya geçtim. Çağatay ağzı sulanmış bir şekilde bana bakarken sanırım tezgahın üstündeki tabağını benim getireceğimi sanıyordu. Hiç kusura bakmasınlar o kadar kahvaltı hazırladım ben bir kere.