YETİMHANE

21. BÖLÜM(YETİM)

İthaf: Tumblr42
           sifrelikitap
alissanisa

Hızlı adımlarla yurda giriş yaparken tek amacım en kısa zamanda yatağıma kıvrılıp uyuyabilmekti.

Ilk girdiğimde gözüme çarpan resepsiyona doğru ilerledim.

-"Buyrun?" Dedi Karşımda soğuk bakışlarla bana bakan kadın.

-"Ben yurda yeni kayıt oldum. Oda numaramı öğrenecektim." Dedim bıkkın bir sesle.

-"Adın?"

-"Doğa Şanver." Kadın bilgisayara birşeyler yazdı. Biraz bekledi ve sıkılmış bakışlarını tekrar bana çevirdi. "Odan 3. Kat 22 numara. Oda kartın burada" deyip bana bir kart uzattı. Kartı alıp hızlıca asansörlerin olduğu yere ilerledim.
Asansörün gelmesini beklerken aklıma gelen telefon konuşmaları yurdu Poyraz'ın ayarlamış olduğunu gösteriyordu. Belkide sadece benim içimde oluşturduğum bir kuruntuydu.

Asansör kapısının açılmasıyla içinden 4-5 kız çıktı. Bana bakmadan hepsi geçip giderken öndeki kız bana garip bir şekilde arka profilden tanıdık gelmişti. Umursamayıp bende bavulumla asansöre binip 3 numaraya bastım.
Kız biryerden tanıdık geliyordu ama arkası dönük olduğundan tam olarak çıkaramamıştım. Asansör durduğunda bende kata girdim ve oda numarasını aramaya başladım.
Uzun ve sessiz koridorda gezerken 22 numarayı bulduğumda kartı kapıya okuttum ve kapı hafifçe açıldı.

Önüme açılan oda dağınıktı. Sanırım pasaklı bir oda arkadaşım olacaktı. Biraz odada gezip bozulmamış bir yatak buldum. Üstüne uzanıp biraz rahatlamak için gözlerimi kapattım. Yan tarafımda bir titreşim hissedince elim sesin kaynağına , telefonuma gitti.

CAN ARIYOR..

Korkak bir sesle açtım telefonu."Alo"

-"Neredesin?" Dedi. Sesini ayarlamaya çalışır bir hali vardı.
-"Yurttayım." Dedim. Bir anda bağırmaya başlayınca yüreğim ağzıma geldi." Yalan söyleme. Yine o Şerefsizle mi buluştun?"

-"Ne diyosun Can kendine gel." Diye bende sesimi yükselttim.

-"Az önce seni görmeye geldim. Kaydını yurttan aldırdı dediler. NE DEMEK BU? O PİÇLERLE Mİ KALIYOSUN? Yoksa ....." Dedi ve durdu. Zaten durmasa sinir krizi geçirebilir ve birşeyleri kurabilirdim. Derin bir nefes aldım.

-"Senin onunla bi ilişkin mi var?" Fısıltı halinde Çıktığı sesi artık sınırı aşmıştı.

-"Madem öyle düşünüyorsun düşünmeye devam et Can. Neredeyim biliyor musun? Tam da o şerefsiz dediğin kişinin yanında.." Bağırışlarımı kapı sesi böldü ve arkamı döndüm fakat kapı tekrar geri kapandığında ürperdim. Biri gelip gitmişti. Masaya gözüm çarptığında bir defter konduğunu gördüm. Masaya yaklaştım. Can birşeyler fısıldıyordu telefona ama deftere odaklandığımdan sinirimi bile unutmuştum. Masaya yaklaştım ve defterin kapağını açtım. İşte o anda herşey koptu. Telefonu kapatmam , gözlerimin açılması ve tüm bu oyunlar.

Yurttan nasıl çıkıp nasıl Poyraz'ın evine geldiğim hakkında bir fikrim yoktu. Onların kapısını bulduğum gibi kapıyı tekmelemeye başladım.
Sinirden ne yaptığım hakkında en ufak bir fikrim yoktu.

Kapıyı Çağatay açtı. Ben direk eve daldım. Salona girip tam ortada durup deli gibi bağırıyordum. Arkamdan biri beni sarsınca ancak kendime gelebildim.

-"Doğa!!" Poyraz elleriyle benim kollarımı sıkıyordu. "Bağırmayı kes , noldu adam gibi anlat!"

-"Alara ha? Beni Alara ile aynı odaya koyarken aklından ne geçiyordu? " diye söylendim.