YETİMHANE

6.BÖLÜM(part 2) İLK YEMEK

Multi :Doğa Nın yemekte giydiği elbise

-"Sana neden güveneyim?"

Sanırım bu soruyu beklemiyorlardı.Çağatay şaşkınlığını Açıkça dile getirirken meraklı gözlerle Poyraz a baktı. Poyraz biraz bekledi ve bana döndü.

-"Bize güvenmen için herhangi bir sebep yok. " dedi sakince . Bunu da ben beklemiyordum . Durum 1-1 di. Evet şimdi karar vermem gerekiyordu. Tüm Yaşadıklarımı birkaç saniye içinde kafamda toparladım . Güven duygumun yanı sıra tüm duygularımı da kaybetmiştim ben . Şimdi ise tanımadığım birine yardım edecektim.
Biraz daha düşündüm , kaybedecek neyim kalmıştı? Evet ne kadar bu cevap bana acı verse de "HİÇBİRŞEY" di yanıt. Ben de kendimi toparlayıp konuşmaya başladım.

-"teklifinizi kabul ediyorum." Çağatay yuvalarından çıkmak üzere olan gözleriyle " ne" diye bağırmıştı. Bu ne kadar gülmem için beni zorlasa da soğukkanlı davranıp cevap verdim.

-"duydun iste kabul ediyorum."

Poyraz da sonunda konuşmaya dahil olarak cevap verdi .

-"Tamam o zaman . Kuralları anlatıyorum. Gelen telefonlara ve mesajlara hemen cevap verilecek, planların uygulanması için verdiğim emirler yerine getirilecek ..."

-"Emir mi?"

-"Evet emir ayrıca lafım asla kesilmeyecek , şimdilik bu kadar , aklıma gelirse söylerim, sorun varsa Çağatay a sor . Benim işim var şimdi ."
Dedi ve gitti. Ben ağzım açık Çağatay a bakarken açıklama bekler bir şekilde konuştum.

-"Bu neydi şimdi?"

-"Alışırsın , her zaman böyle değil zaten . Biraz gergin ama gerçekten onun söylediklerini yapmaman kötü sonuçlar doğurabilir .

-"tamam da ben çalışıyorum , okuyorum , yurt saatleri kısıtlı, voleybol antrenmanlarım var ve en önemlisi seneye 12.sınıf bittikten sonra üniversite sınavlarım var. Öyle elimi kolumu sallaya sallaya buraya gelemem, Poyraz a söyle yani. "

-"Ben Poyraz a belirtirim bunları ama sen de elinden geleni yap. Bu arada elindeki çikolatalar bize mi?"

-"aaa tabi ya nasıl unuttum. Size değil, arkadaşıma almıştım, siz apar topar çağırınca elimde kaldı." dedim . Çağatay ın canı baya çekmişti çikolatalardan.

-"Arkadaşın çok şanslıymış " dedi gülerek .

-"Al hadi içinde kalmasın . "

-"alıyorum bak ." dedi neşeyle . Sanırım bu çocukla iyi anlaşacaktık .

-"al " Der demez bir tane çikolata aldı.

-"saol Doğa çok iyi geldi valla , Poyraz Yüzünden şekerim düştü , o ne öyle gergin sinirli huysuz dedeler gibi ." ciddi anlamda oturmuş Poyraz ı çekiştiriyorduk . Bir kaç dakika sonra ben sıkılmış Odayı inceliyordum. Tam kalkıp gidecekken, Çağatay seslendi.

-"Şu şanslı arkadaşının fotoğrafını göstersene bakayım. " dedi meraklı teyzeler gibi. Ben de Can ,Ece ve benim dün çekindiğimiz fotoğrafı gösterdim.
Çağatay , Ece yi göstererek ;

-"oha çok güzel kızmış , bir gün beni de tanıştır da , şu oğlanı hiç sevmedim. Aha buraya yazıyorum bu oğlan bu kızı seviyor ."

-"Off Çağatay saçmalama , nereden çıkardın? Neyse boşver ben gidiyorum" diyerek yurda döndüm.

************************

Yurda döndüğümde saati geçirdiğim için beni içeri almadılar. Akşam, hava soğuk , yarın okul var . Ne yapacağım derken aklıma Ece geldi . Hemen arayıp " Ece çabuk bizim yurda gel " deyip telefonu suratına kapattım.
Ece 5 dk içinde yanımda belirdi. Canım arkadaşım. " Ece plan şu güvenlikçi Ağabeyi oyalarken, ben de yurda giriş yapacağım . Sen eve döneceksin ben de sana çikolatalarını vericeğim. " Ece nin bir anda gözleri parladı . Koşar adımlarla güvenlik kulübesine vardı.