No Name: The Organization Series #4: Bet On It

CHAPTER 32

Hackery POV

Hinawi ko ang hibla ng buhok na nakatabing sa kaniyang mukha, mahimbing ang kaniyang pag tulog para hindi mapansin ang paghalik ko sa kaniyang noo. But to my surprise I heard click on side of my head. I know it was a gun because she's looking into my eyes with confusion, mapupungay pa ang mga mata nito.

"Get off me, you're to close." She said and get up. She place the gun to my thighs which caught me off guard because she accidentally touch my thing with her finger. "You're hard." She commented when we both saw how I got hard.

Napatakip ako ng mukha dahi sa hiya, "Should I lend a hand?" She said and form a circle between her lips and finger. She's so cute which make me blush even more. The bl*wjob sign.

"It's okay, I can handle it. You know, I have my own ha-hmp!" Natigilan ako ng bigla niyang hinablot ang kumot na nakatakip sa pang ibaba ko.

—————

Davier POV

"It was quite harmful, should I replace them?" He said.

Tiningala ko ang salaming kisame, makikita mula sa tinatayuan ko ang ibat-ibang klase ng isda na lumulutang sa ibabaw. May mga pating na gumagala sa paligid, masyado silang madami kung bibilangin.

Tumingin ako sa ibabaw, alam kong matibay itong glass tunnel na dinadaanan namin pero hindi ito kasing tibay ng kahit anumang bagay na mahirap gibain sa tuwing makakalanghap ng dugo ang mga pating. Sa laki ba naman ng kanilang katawan ay paniguradong isang hampas lang ng buntot nila ay titibag ang glass tunnel na 'to.

With that thought, I smiled.

"Did you hit your head with the tunnel or something? Why did you smile?" Nawala ang ngiti ko dahil kay Zero.

I clear my throat, "Hello, Kuya Itlog? How are you?" Alam kong nandidiri na ako sa sarili ko dahil sa panggagaya ko ng personality ni Hereasvlgr.

Pero ngumiti lang siya, he give me camera sign and I was dodge when he throw a vegetable knife at me. Tumama iyun sa glass tunnel pero hindi nagkaroon ng crack. "Nice dodge, well trained. Hereasvlgr, my cousin." Aniya at pinaglaruan ng kaniyang mga daliri ang tatlo pang vegetable knife. 

I smirk and bow, "Likewise." Sabi ko.

Gumawa ng malakas na kalabog ang kaniyang pagbagsak sa sahig, "Stop fooling around, it's just a needle. Hindi ko nilagyan ng panlason ang mga karayom na iyan kaya makakatulog ka pa ng mahimbing mamayang gabi." Sabi ko.

Nahihirapang tumayo siya, "Also, huwag mo hahayaang dadanak ang mga dugo na iyan sa sahig. You see—" Putol ko at tinuro ang mga pating, "Well be in trouble if you let the blood drop. So, as much as possible run for your life." Sabi ko.

He greet his teeth and run back to where he came out. Nakahinga ako ng maluwag dahil walang dugo ang tumulo sa sahig. "You're so cruel." Hackery whisper.

"Tsk! He started it." I said and flip my hair.

———

"Welcome, have a seat." Eleven said.

Nakita ko si Zero na masama ang tingin sa'kin. "Eleven, your sister bullied me." Sumbong niya. Naiwan sa ere ang puwet ni Eleven.

"How?" Aniya at umupo. Ipinikita niya sa amin ang tatlong karayom na ibinato ko sa kaniyang hita kanina.

"He throw a needle in my thighs, at pinagbantaan pa niya ako na mamamatay kami kapag hinayaan kong pumatak ang dugo sa sahig." Aniya.

Eleven message his forehead, "Of course, sharks might sniff your blood. We will be in trouble if you let that happened."