I Became The Villain's Wife

Chapter 3

Dahil sa kakaiyak ko kahapon, hindi ko namalayan na nakatulog pala ako.

Nagising ako sa umaga at heto ngayon ako sa banyo tinitigan ang mata kong namamaga dahil sa kakaiyak.

Mabuti nalang talaga may maliit na ref dito sa silid ko kaya kumuha ako ng ice then I rub that under my eyes para mawala naman kahit papaano yung pamamaga nito.

Kahit pinoproseso ko pa ang nangyari sa akin ay hindi ko nakalimutan ang ginawa ko kay Zion kahapon.

Kinakabahan talaga ako sa nangyari kahapon. Hindi ko alam kung bakit ang lakas ng loob kong batuhin ng bunny slippers si Zion.

I look down at my bed at nang makita ko ang bunny slippers ko ay naalala ko na naman ang reaksyon ng mga tauhan rito at ang mukha ni Zion.

"But it's his fault anyway! Bakit naman kasi niya itatapon yung mga pagkain kahit allergy naman ako 'non i don't like to waste food!"

Para na akong tanga dito. Wala naman akong kausap kundi ang sarili ko. Mabuti nalang talaga nandito ako sa banyo ngayon.

"Madam!"

Napabuntong hininga ako at tinignan muna ang mukha ko sa salamin.

"Thank goodness," mahinang usal ko.

Mabuti naman nawala na yung pamamaga.

Paglabas ko sa room ko ay nadatnan ko ang butler dito na nakatingin sa akin habang nakangiti.

"Bakit po?" tanong ko nito.

"Are you okay, Madam?" biglang tanong niya na ikinagulat ko.

Why did he ask me that?

"..." Hindi ako umimik at tinitigan lang siya.

I can feel him getting shy kaya ngumiti ako.

"Ano po'ng pangalan mo?" tanong ko.

I saw how his eyes widened in shock because of my question.

"I'm Enrod. The butler of the Cartridge Household!" aniya, "Are you really okay, Madam?"

Napabuntong hininga nalang ako.

"I'm okay," ani ko, "But why do you all call me Madam though?"

I can hear him gasp at tinitigan ako ng mariin.

"Madam! You're our headmistress so of course we will call Madam!" anito.

I don't know if I'll laugh or cry because of what Butler Enrod says.

I'm not even close to boys pero bigla nalang akong may asawa. And it's also the villain. Anong gagawin ko!?

Napabalik lang ako sa reyalidad nang bigla na naman niya akong tinawag.

"Madam, Sir just went out to work. He told me to give you this," may binigay siya sa akin na card.

Nanlaki ang mata ko sa nakita. It's a black card!

"This is the supplementary card for Sir's and you can spend it with no limit, Madam," aniya.

Nanginginig kong hiniwakan ang card. Hindi ko alam pero feeling ko mabigat itong card na nasa kamay ko.

"How..?" Hindi ko na tinuloy ang sasabihin ko kasi ngumiti si Butler Enrod sa akin.

"Sir thought you're bored," anito, "Don't worry about spending, Madam. Sir said you can spend it however you like."

I furrowed my brows when he said that.

How can that Zion think I'm bored? Hindi naman ako bored rito! I'm just processing why I came here! And spend however I like? Matipid nga akong tao! I can't spend too much!

"Why did he think of that?" nagtatakang tanong ko kay Butler Enrod.

"Because of what happened.. last night," anito.

Napatango nalang ako. Kaya pala he asked Butler Enrod to give me his supplementary card kasi he thought I was bored.

Nagpaalam na si Butler Enrod sa akin at may gagawin pa daw siya kaya ako nalang ngayon ang nag-iisa rito sa malaking silid ko.

I looked around me at ngayon ko lang na tingnan ng maigi ang silid na kinaroroonan ko.

I have this queen size bed. Malaki yung makeup desk ko at kompleto pa talaga yung mga makeup doon.

Nahagip sa paningin ko ang isang pamilyar na bag kaya kinuha ko ito at tinignan kung ano ang nasa loob.

"This bag really resembles the bag I use before I died," mahinang bulong ko.

Hinalungkat ko ang loob ng bag at nanlaki ang mata ko sa nakita.

"Anong..," Hindi ako makapagpatuloy na magsalita kasi nakita ko yung id ko.

Maingat ko pang nilagay ang supplementary card ni Zion sa bed ko at kinuha ang id ko sa bag.

I intently stare at it pero totoo talagang sa akin itong bag. The id's, may mga resibo din ako rito although my lahat ng name ay naging Ally Cole-Cartridge.

Ang mukha ko naman ay kung ano ang mukha ko rito sa mundo na'to.

It feels like my identity as Ally Cole ay lumaho ng parang bula.

Maiiyak na tuloy ako habang hinalungkat kung ano pa'ng nasa loob.

I saw my phone na walang battery pero may mga crack na ito.

Hindi ko nga namalayan na nabasag pala yung cellphone ko nung may nangyari sa akin before I came here.

Binalik ko lahat ang mga bagay na kinuha ko sa bag at tumitig sa kawalan.

"This only means na patay na ako," malungkot kong sabi.

Umiling-iling ako nang maramdaman kong maiiyak na naman ako.

I don't want to make my eyes swollen. Namamaga na ito dahil kagabi at okay naman ngayon pero if I cry again, it will go back.

"Madam!" rinig kong tawag ni Butler Enrod sa labas, "You have to eat, Madam!"

Bumuga ako ng hangin at maingat na kinuha ang supplementary card ko as I held it tightly in my palm like my life depends on it.

I quickly took a shower while I put the card in the cold sink na hindi mabasa para makita ko ito.

When i got inside the walk-in closet ay nanlaki ang mata ko sa nakita.

All her clothes are my style! Parang we have the same styles, hobbies and anything. Except for our personalities, I presume.

I decided to wear denim jeans and white sweatshirt. Ginawa ko lang na half ponytail ang buhok ko and wore  flat shoes.

Kinuha ko yung hindi masyadong maliit na bag at maingat kong nilagay ang supplementary card ni Zion saka bumaba na.

Naramdaman ko ang mga titig ng mga tauhan ni Zion pero hindi ko nalang ito pinansin.

"Ano kayang nangyari kay Madam Ally?"

"Hindi naman siya ganyan noong nakaraang araw ah?"

Tahimik lang akong nakikinig sa mga tsismis nila pero when I turn my head and look at them bigla silang yumuko at tumahimik na.

Nagtataka tuloy ako sa kung ano ang ibig sabihin ng mga tsismis nila tungkol sa akin.

***
I'm very sorry po sa late ud nagpapahinga pa kasi ako dahil sa ngipin ko.. I hope you understand po. Thank you po sa pag-unawa, pagbabasa at pagsusuporta po ng story ko🥺💙

GEL