Chapter 23

2.3K 79 2
                                    

Good thing Butler Enrod is quick. Binigay niya kaagad sa akin ang baso na may laman tubig at saka uminom.

"Oh my! Dear, are you okay? Why did you suddenly cough? Did you have a cold?" sunod-sunod na tanong ni Mama sa akin as she gently rubbed my back.

Tumikhim muna ako bago nagsalita ulit as i put the glass in the table at saka tinignan siya na nasa tabi ko lang at nakatayo pa talaga si Mama as she look down at me with worries on her eyes.

"Wala po, Mama. Okay lang ako."

"Really? Seriously, did my son didn't let you off last night?" biglang sambit niya na ikinalaki ng mata ko sabay yuko.

Ano ba naman itong Mama ni Zion? Walang preno ang bibig. Nahihiya na tuloy ako. Wala tuloy akong masabi sa kaniya.

"My sweetheart Fiona. Leave the child be. Our son just needs to work out," biglang sabat ni Papa na ngayon ay hindi ko alam kung kailan siya nandito sa dining room.

"Hmp! My son really is so weak compared to you, my sweetheart."

Uminit tuloy ang pisngi ko sa mga pinagsasabi ng Parents-in-law ko. They are so vocal on that particular.. topic, i see.

"Back when we were you're age, my dear Ally. We didshdhdj-" kunot ang noo akong tumingala at nadatnan ko si Zion na nakatayo na pala sa gilid ko at tinakpan niya pa talaga ang bibig ng Mama niya.

Nakita ko tuloy ang mupupula'ng namuo sa tenga niya. Nanlaki ang mata ko. Is he shy?

"Mom, please."

"Son, you should let go of your mother or she will nag you a thousand times you won't like it."

Hindi ko na sila pinansin saka nagpatuloy nalang akong kumain sa kung ano man ang nasa harap ko. Breakfast is a must kahit may trust issues ako sa pamilya ni Zion.

"Zion! Where's your manner? Just because i help you to haveshjj-" napailing nalang ako ng mahinahon at uminom ng tubig.

Nirefill pala ni Butler Enrod ang baso ko kaya tinignan ko siya saka nginitian.

And he smiles back at me kaya nagpatuloy na akong kumain kahit nahihiya ako sa mga tao sa paligid ko.

"Mom," tawag ni Zion sa ina niya.

Narinig kong tumikhim ang ama ni Zion at ang yapak na paalis na sa dining room kaya nakahinga ako ng maluwag.

I guess hinila ng Papa si Mama.

"Don't mind my parents. They are always like that," rinig kong malumnay na sambit nito.

"Oh."

I heard him sigh at naglakad paupo sa dulo ng mesa kung nasaan ang puwesto niya. I always forgot of him being the head of the Cartridge Clan.

"Do you have plans today? You should just take a rest today instead of going out," anito.

Umiling-iling ako as i swallow my food while staring at the soup in front of me.

"Aalis ako mamaya. I have to meet my friend."

"Who's friend are you talking about? That guy named Carlo?" biglang sambit niya na ikinagulat ko.

Ano ba ang pinagsasabi ng lalaking 'to? Is he insane?

I raised my head to look at him at nakita kong madilim na pala ang mukha niya while he was staring at the pancake in front of him.

Parang may ginawa ang pancake ng masama kay Zion dahil sa titig ni Zion na parang gusto nitong kalabanin ang pagkain.

"Sinong Carlo ba?" The male lead? Anong gagawin ko sa lalaking 'yon eh hindi ko nga close 'yon?

I Became The Villain's WifeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon