I Became The Villain's Wife

Chapter 32

Pagpasok namin sa loob ay naabutan namin sina Mama at Papa na nakaupo sa sofa, cuddling each other.

Naramdaman nilang nandito na kami kaya nauna ng humiwalay si Mama kay Papa at diretsong naglakad palapit sa amin.

"How's your trip to Jimmy boy, Zion? Is Ally okay?"

Zion nodded, "Yes. She seems to remember everything."

Mama sigh in relief, "Thank goodness!"

"I'm just gonna take her upstairs to rest. My wife is probably tired, Mom."

Biglang uminit ang pisngi ko dahil sa sinabi ni Zion. Yumuko tuloy ako at sa sahig na tumingin as I felt his hand holding my shoulders.

"Wait! Inomin niyo muna itong bagong gawa ko refreshments ko. It can help you nourish fatigue," ani Mama.

Tinawag ni Mama si Butler Enrod at pinahanda ang 'refreshments' ni Mama sa coffee table kaya hinila ako ni Zion paupo sa katapat na couch kung saan nakaupo si Papa.

Nilapag ng ilang katulong ang server tray para sa refreshments at agad binigay sa amin ang baso.

When i touch the glass and stare it, my eyes widened in shock as the bubbles suddenly emerged and pop.

"... Did you put something to your new craft, Mom?" Base sa boses ni Zion ag pag aalinlangangan.

I glance at Mama and her face suddenly become stiff, then she suddenly smiles and sigh.

"You notice it? I put some honey on it. Your Michelin chef told me that i can put some honey on my refreshments to be fresh," anito.

Napa kunot ako ng noo pero binalewala ko lang at tumingin ulit sa baso na hinawakan ko. I heard Zion clears his throat so i took a peak at him and nakatingin din pala siya sa akin as he hold his glance to his lips and drink it.

Kahit nag dalawang-isip akong inomin ay hindi ako maka tanggi kay Mama. Paano ba naman kasi-- Mama looked at us with anticipation on her eyes.

I gulp it at one go. Narinig ko tuloy si Mama na tumawa ng mahina when i put the glass on the coffee table and look at Mama na ngayon ay nakaupo na sa tabi ng Papa.

"How's the taste dear? Masarap ba? Is it sweet?" sunod-sunod niyang tanong sa akin.

Napangiti tuloy ako ng pilit at inaalala ang lasa ng nainom ko. I saw Papa's eyes widened and shook his head a little bit habang hindi nakatingin si Mama sa kaniya kaya huminga ako ng malalim bago nagsalita.

"Matamis naman po siya. It's actually delicious po." I lied.

Hindi matamis ang lasa ng refreshments na sinasabi ni Mama. Hindi ko nga gets ang ginawa niyang refreshments kasi may kakaibang lasa akong natikman na parant mapait na hindi.

"That's good to hear, my dear! I'm glad you like it. Oh, well gagawa nalang ulit ako later. You have to finish all of those, Ally. You surely won't regret the taste."

Gusto kong umiyak ng walang luha dahil sa sinabi ni Mama.

Sigurado ba talaga si Mama na hindi ako magsisi? Baka ngayon gusto ko ng sabihin na nagsisi akong uminom pero kasi Papa doted on Mama so much at hinayaan lang niya ito.

Hindi ko na maalala kung ano ang kasunod na mangyari sa living room at kailan ako nakatulog kasi nakita ko nalang ang sariling kong walang saplot na nakahiga sa malaking kama.

Nanlaki ang mata ko as i pulled the thick blanket to my shoulders and looked around the room.

The room is so messy. May mga nabasag na mga pabango sa carpet, the pillows are scattered everywhere on the floor, my clothes are also one of them. At yung panty kong nakasabit sa round chair ko sa vanity table ko.

Uminit bigla ang pisngi ko dahil nararamdaman kong sumakit ang nasa ibaba ko.

No doubt about it! May nangyayari na naman sa amin ni Zion!

Napatago ako sa kumot dahil sa biglang pagbukas ng pinto at narinig kong nagsalita si Zion.

"No one's coming in. I'll be the one to help my wife clean up and all of you should wait there."

I heard the door closed kaya nakahinga ako ng maluwag pero nang nararamdaman kong naglakad palapit si Zion kahit hindi ko siya nakita ay bumilis na naman ang pintig ng puso ko.

"I'm sorry I was so harsh on you last night. I can't even remember how rough I was to you," biglang pagpaumanhin niya na ikinayuko ko.

Yung refreshments na naman ni Mama ang kagagawan nito. Seriously kailan ba ako natuto! Itong Mama talaga ni Zion atat magkaroon ng apo but I can't blame her though kasi matanda na rin itong anak nila. Even though he's just 32.

"Talk to me, wife!" ani Zion at biglang hinila ang kumot sa akin kaya I raised my head and covered his eyes.

"D-D-Don't look!" asik ko.

I can feel pain down there pero iniinda ko ito.

"J-Just get me a new set of clothes!" utos ko at nagtago ulit sa kumot.

I heard him chuckle, "Why are you shy? It's not like I didn't see it."

Umirap ako at hindi nagsalita as I waited for him to get me clothes.

"The bath tub is already ready for you," na rinig kong sambit niya as he gets me a set of clothes.

Nang nakabihis na ako ay mahinahon akong umalis sa kama and tried to stand up very slowly. I sigh in relief when i can handle my strength patungo sa bathroom.

Habang nakalubog ako sa bath tub ay hindi ko makakalimutan ang nakita ko sa salamin.

My body is covered with red hickeys. Nahihiya na nga akong tumingin sa katawan ko.

When I'm done with everything, okay na ang katawan ko compared sa unang nangyari sa amin. I can walk but slowly lang kasi mahapdi pa rin ang nasa ibaba ko.

Hindi ko nakita si Zion paglabas ko ng kwarto. Good thing he cleaned the room at hindi rin nasira ang kama kaya nakahinga ako ng maluwag.

Even though hindi ko maalala ang nangyari kagabi I know it's really not that tense, I guess kasi makakalakad naman ako.

Umiling-iling nalang kong kinuha ang phone ko at tiningnan ang oras baka kasi tanghalian na at lumabas sa kwarto.

Nadatnan ko si Mama at Papa sa sofa, whispering to each other.

"...may mabubuo na," iyon lang ang narinig ko base sa boses ni Mama.

I held my breath at naglakad pababa. Nagmamadali akong umalis sa bahay at hindi na sila binati dahil nahihiya ako sa nangyari.

"Saan po tayo, Madam?" tanong ng driver sa akin.

"Sa condo ni Sanny, Manong."

He started to drive away from the mansion ay saka ako nakahinga ng maluwag.

I have to talk to Sanny and tell her that I already remembered everything and also.. sa mangyayari sa amin ni Zion.

Napangiwi ako dahil naramdaman ko na naman ang mahapdi sa ibaba ko. Zion is so bad! A beast! A-- whatever!

Kahit gusto ko siya-- hindi ko naman naalala ang nangyari sa amin! It's so disgraceful!

***
I hope you like this part.. the next chapter will be the last chapter of the story and epilogue na din sa wakas which is POV ni Zion hehe.. ~~May mawawala, may dadating charrr~~ 💙

Medyo mahaba-haba po ang last chapter and i can't wait to share it with you soon hehe.

GEL