Chapter 22

2.3K 92 4
                                    

After soaking in the bath tub ay nagiging okay na ang pakiramdam ko although medyo may masakit pa rin sa ibaba.

When i tried to get out of the tub ay okay naman at nakatayo ako kaso when i started to take a step and get the robe hanging beside the bath tub ay natumba agad ako.

Napangiwi ako sa sakit. My butt just landed back to the tub buti nalang may tubig pa sa loob nito.

Narinig ko tuloy ang pagbukas ng pinto ng cr at pumasok si Zion saka nagmamadali itong naglakad palapit sa akin.

I covered myself with my hands kahit hindi natabunan naman ang katawan ko ng tubig as i look down. I can't bear to look up to him with my situation right now.

"What if tawagin mo nalang yung babaeng kasama ni Butler Enrod para tulungan ako rito?" sambit ko habang nakayuko.

Nahihiya ako sa kaniya ngayon. I'm still not used to men around me pero hindi ko alam kung bakit may ibang parte sa akin na gustong nasa malapit ko lang si Zion.

"Do you really want me to do that right now?" rinig kong sambit nito.

"Oo naman, bakit ba?" hindi ko mapigilang tingnan siya.

He's looking down at me with amusement on his eyes.

"They are outside this bathroom though," aniya.

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Nasa labas? Then..

Biglang nanlaki ang mata ko ng maalala ang mga kalat sa loob ng kuwarto namin este ni Zion pala. I can feel my cheeks burning.

"They're fixing the bed as well as cleaning our mess," anunsyo nito.

Napatakip tuloy ako sa mukha ko dahil sa sinabi niya. Nakakahiya seriously!

The broken bed, those mess scattering on the floor.

"Do you want me to help you or I'll call them for you?"

"H-H-Help m-me... then," nahihiyang sambit ko at yumuko.

I heard him chuckle as he walked towards me and suddenly bent down to carry me.

Takpan ko sana ang pribadong parte ng katawan ko pero narinig ko siyang tumawa ng mahina as he princess carry me.

"You don't have to cover yourself. I already saw every part of it so don't be ," rinig kong sambit nito.

Tinakpan ko ang mukha ko gamit ang mga kamay ko dahil sa kahihiyan.

I feel his wet arms wrapping around me tightened as he lifts me up.

"You're so light." Hindi ko nalang siya pinansin.

He carried me all the way to the walk-in closet.

He gently put me down on the long sofa inside this walk-in closet as he get the robe behind me and cover me.

"Do you want me to help you putting on clothes?"

Umiling-iling ako habang nakayuko. I can't look straight at him with my state right now.

"Okay then."

I heard him walking out the closest kaya bumuga ako ng hangin.

I tried to stand up at ngumiti ako ng nagtagumpay naman ako.

Napabumuntong hininga ako as i took a step at hindi rin ako nabigo kasi nakalakad na ako kahit mahina lang. Masakit pa din kasi ang nasa ibaba ko.

When i look around ay nagulat ako sa reflection ko sa salamin.

My chest had hickeys all over. Even my neck!

Nakita kong pumula ang pisngi ko and the tip of my ears as i felt hot right now kahit kakaligo ko lang.

Mahina akong naglakad papunta kung saan nakalagay ang hoodies ko or ni Zion wala na talaga akong pake kung kanino ito.

I wore the hoodie and leggings para takpan ang mga hickeys sa buong dibdib ko.

The hoodie that I'm wearing is kind of big for me so i already know na kay Zion itong sinuot ko. I don't want to change it kasi maganda din pag malaki ang susuotin ko. I can cover myself.

I applied some foundation on my face and neck to cover those hickeys that are visible para safe na din.

I carefully walk out of the walk-in closet at gulat kong naabutan ang sirang kama na ngayon ay okay na. Parang hindi ito nasira.

And even those messy clothes scattering everywhere ay wala na rin. The master's bedroom is back to it's original state right now.

Nahihiya tuloy ako nang naalala ko ang nangyari sa amin ni Zion. Although I'm in a drunk state but i have fragment memory of what happened to us.

Hindi na ako tumingin sa kuwarto at dumiretsong umalis para bumaba na.

Kinakabahan akong naglakad pababa ng hagdan at naabutan ko sa sala si Papa. Yung Father-in-law ko.

Parang naramdaman niyang nasa likod niya ako kasi tumingala ito at nakita akong nakatayo sa ilang steps lang ng hagdan para nasa baba na talaga ako.

"Oh? You're up already?" anito.

I don't know whether to laugh or cry dahil sa sinabi niya.

Umiling-iling pa ito at ngumiti sa akin na ikinagulat ko. Hindi ko siya nakitang ngumiti ng ganito maliban kay Mama.

"My son really needs to work out," biglang sambit niya at tumalikod sa akin as he continues watching the tv.

Hindi ko gets ang sinabi ni Papa kaya nagkibit nalang ako ng balikat at dahan-dahang bumaba na sa hagdan saka mahinahong lumakad papunta sa dining room.

Nadatnan ko sa loob si Mama na nakangiti habang nakipag-usap kay Butler Enrod.

"I hope they really did it," rinig kong sambit ni Mama.

"They already did, Old Madam," sagot naman ni Butler Enrod.

Tumikhim ako para matigil na sila sa kanilang topic na alam kung kami lang naman ni Zion ang tinutukoy nila.

"Good morning, my dear!" bati ni Mama sa akin.

Even though she tricked me by her salty chicken soup na may aphrodisiac pala doon ay hindi ako nakaramdam ng galit sa kaniya. I don't know why though.

"Morning, Mama!" bati ko pabalik.

She walked towards me and wrap her arms around my right arms as she look  up and down to me.

"...M-Mama?"

Tumawa si Mama sa akin at hinila ako para paupuin.

"We already prepared your breakfast today," ani Mama as she took the bowl of soup and put it in front of me.

Tinitigan ko tuloy ang sabaw. I have a bad feeling about this.

"Drink it, my dear. You need it," aniya.

"I-Ikaw ba ang nagluto nito Mama?" mahinang tanong ko nito as I stared at the soup na hindi ko alam kung ano ito.

"No, hija. Si Butler Enrod ang gumawa nito."

Napatango ako at bumuntong hininga as i get the spoon and scoop it.

"That's right. Drink that soup first. It's good for nourishing your stamina," biglang sambit ni Mama kaya napaubo tuloy ako.

***
GEL

I Became The Villain's WifeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon