Kenanı tutmaya çalıyordum fakat gücüm yetmiyordu. Adama sürekli küfredip yumruk atıyordu.
En son ki attığı yumrukta adamın burnundan ses geldiğini duydum. Tekrardan araya girmeye çalıştım ama Kenan beni sert bir şekilde itti. Tam elini kaldırıp tekrardan yumruk atacağı sırada"Kenan"diye çok yüksek sesle bağırdım.
Kenan havada kalan yumruğuyla bana döndü. Elini indirip yanıma doğru adımlamaya başladı. Anında kolumdan tutup beni mekanın arkasına götürmeye başladı.
Kolumu elinden kurtarıp çekmeye çalışsamda bırakmadı . Çıktıktan sonra beni gördüğü ilk ara sokağa sokmuştu. Karanlık ve biraz tenhaydı.
Sonra vücuduma bakmaya başladı bir yerimde bir şey ararmış gibi. "İyi misin nerene vurdu o piç tam göremedim. Ağrın var mı doktora gidelim hadi"deyip elimi tuttu.
Bende onu durdurup"yok bir şey merak etme sadece ağrım var biraz"aslında birazdan fazlaydı ama onu endişelendirmeye gerek yoktu.
"Emin misin o zaman eczaneye uğrayalım krem ve ağrı kesici alayım.
Beni düşünüyordu ve bana açıklama yapıyordu daha demin dayak yemiş birine göre çok mutlu hissediyordum sanırım deliriyordum. "Eminim merak etme ağrı var sadece biraz o kadar."
O zaman diğer konuyu konuşalım"ne halt ediyorsun lan sen burda,niye geldin buraya ben görüp gelmeseydim ne olacaktı he, cevap ver bana Cenk"diyerek bağırmaya başladı.
En sonunda "abim fotoğraf atmıştı bende hiç Sedat abinin mekanına gelmediğim için merak edip geldim. " dedim. O inanmaz gözlerle yüzüme bakarken alttan alttan güldüğünü gördüm. " Demek resmi görüpte geldin ha ne yapıcam ben senle başımın belası"deyip biraz daha güldükten sonra yüzünü sıvazlayıp konuşmaya başladı.
"Bidaha buraya gelmeyeceksin.Bu gece olanları abine anlatma. Bide ondan fırça yeme.Hadi eczaneye gidelim"dedi.
Sanırım onu kıskanıpta geldiğimi anlamıştı.Ne vardı sadece uzaktan görüp gitseydim.Ama o her şeye rağmen yine de çok güzel gülüyordu ve ben yine ona çekiliyordum işte.Yine kendi düşüncelerime dalmışken Kenanın kolumu tutup çekmesiyle kendime geldim.
"Nereye daldın ağrıların mı arttı yoksa?" "Yok ya daldım bir an gidelim hadi"dedim toparlamaya çalışarak. Yürümeye başladık ama arada karnımdaki acı kendini belli ettiği için sekiyordum. Kenanın bakışlarını üzerimde hissediyordum. Birkaç defa derin nefes aldı ve en sonunda beni kucağına aldı.
Kalbim yerinden çıkacakmış gibi hissediyordum şuan. Onunla burun buruna gelmiştik. "En azından karnındaki ağrın geçene kadar taşıyayım sonra bırakırım."
Kafamı sallamakla yetinmiştim.Heyacandan konuşamıyordum.Ön koltuğun kapısını açıp beni bindirdi. Ardından kendi yerine oturdu. Arabayı çalıştırdı ve yola çıktık.
Bende kafamda dönen soruyu sormaya karar verdim.Zaten anlamıştı.
Kenan diyerek söze başladım"o fotoğraftaki kız kimdi?" Kenan bana doğru kafasını çevirdi iki saniye sonra kafasını tekrar yola çevirdi. "Bizim Sedatın kardeşi Yağmur o, selam vermeye gelmişler arkadaşıyla benden numaramı istedi bende ben ilişki düşünüyorum diyip yol verdim"deyip başka hiçbir şey söylemedi.
Bende kafamı diğer tarafa çevirip kendi içimde mutlu olmuştum. Yol boyunca başka hiçbir şey konuşmadık.
10 dakika sonra bir eczanenin önünde durdu. "Ben alıp geliyorum krem ve ağrı kesiciyi başka istediğin bir şey var mı?"
"Bir de şuradaki marketten bana çikolata alabilir misin canım çekti de"dedim.
O da gülümseyip gitti.Bir süre arabayı inceledim. Birkaç dakika sonra arabanın kapısı açıldı. Elinde beyaz bir ilaç poşeti ve birkaç tane çikolata vardı. En sevdiğim çikalatadan almıştı. Bu görüntü son zamanlarda en mutlu olduğum anlardan biriydi.
"İlaçların üstlerinde kullanımları yazıyor eğer ağrıların geçmezse ara beni tamam mı?"
Dedikleriyle hemen kafamı salladım ve"teşekkür ederim Kenan abi her şey için"o da önemli değil dercesine kafası sallayıp arabayı tekrar çalıştırdı.
20 dakikaya yakın bir zaman sonra evin oraya gelmiştik. "İyi akşamlar teşekkür ederim"deyip tam inecekken Kenan kolumu tuttu ona doğru kafamı çevirdim ve o anda Kenan dudaklarımızı birleştirdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
