Adam yoluna devam etti.Bense uzun bir süre kaldım orada.
O sanmıştım.Salak gibi peşine düşmüştüm.O olsaydı ne olacaktı ki?Ne diyecektim?Ona git demiştim şimdi kal da diyemezdim. Zaten dememeliydim,isteseydi kalırdı.Belki de beni hiç gerçekten sevmemişti.
Telefonumun çalmasıyla çıktım düşüncelerden.Artık her boş anda onu düşünmekten yorulmuştum.
"Efendim Cüneyt?" "Nerdesin,kafenin önünde beklemeyecek miydin?" "Ya okuldan bir arkadaşımı gördüm de arka sokağa girdim o da gitti şimdi. Bende kafenin oraya 5 dakikaya gelmiş olurum.Kusura bakma gerçekten"
"Tamam aşkım önemli değil ama keşke haber verseydin."
"Tamam kapatıyorum şimdi gelince konuşuruz."diyip kapattım. Ona bunu yapmaya ne hakkım var ki?Keşke ona her şeyi anlatabilseydim.Belki de beni anlardı.Ama ona nasıl birini kendimden bile fazla sevdiğimi anlatabilirdim ki gülünçtü.
Bir ay önce Cüneyt açılmıştı bana.Ben aklımda hâla o olduğu için istememiştim. Cüneytse"sadece denesek ,olmazsa olmaz zaten" demesiyle kabul etmiştim işte.
Şu an oluyor muydu ki devam ediyorduk onu da bilmiyorum.
Cüneyt Hakan'ın kardeşiydi ama Hakan'dan daha büyük durduğu gerçekti. Hakan'ın yanına bir süreliğine kalmak için gelmişti İzmir'den. Babasıyla kavga etmişti.Sonra buradaki üniversitesiye yatay geçiş yapıp buraya yerleşti.Bu kararı vermesinde bende etkiliydim sanırım.
Cüneyt'le Hakan sayesinde tanışmıştık.Hakan ilişkimizi hiç bir zaman onaylamadı.Homofobik biri değildi ama sürekli bu ilişkiye olumsuz baktığını söylüyordu. Bir kere sebebini sormuştum ama söylemedi.Ama Cüneytten dolayı istemediğini farketmiştim.
"Sonunda geldin,kimmiş bu arkadaş bakalım böyle uzun muhabbet edecek kadar?"diyip güldü. Yanına vardığımda bende gülümsemeye çalıştım.Sanırım demin ki olaydan biraz fazla etkilenmiştim.
"Mimarlık bölümündeki Selim'i gördüm ya, selam verdi öyle lafladık biraz,gidelim mi artık geç kaldım derse zaten girmem artık"dedim.
"Tamam gidelim bakalım"diyip yürümeye başladık. Elini elime arada sürtüyordü.Elimi tutmak istediğinin farkındaydım ama istemiyordum.Yanlış geliyordu bir şeyler işte. Elimi cebime soktum. "Havada soğuk hâla ellerim üşüdü"diyip yalandan gülümsemeye çalıştım."
Ne yaptığımı anlayınca suratı düştü.Yolda daha hiç konuşmadık. Okula vardığımızda zaten derslerimiz farklı binalarda olduğu için sarılıp ayrıldık. Dersimin olduğu sınıfa girip orta yerlerden birine oturdum. Henüz daha çok kalabalık değildi.
Cüneytle artık ilişki meselesini konuşmam gerekiyordu.Olmuyordu benim için ,yanlıştı. Aklımdakine ihanet ediyormuş gibi hissediyordum. Başlarda arkadaş gibi olduğumuz için böyle bir his yoktu ama artık çok ağır basıyordu.O da farkındaydı olmadığının ama bir şey demiyordu.Sanki her şey normalmiş gibi davranıyordu.
Bugünkü olaydan sonra daha fazla netleşmişti kafamda her şey. Hem devam edersek ona da yazık olurdu. Onu daha fazla kandırmak da istemiyorum. Bugün ders çıkışı Cüneyt'e ayrılmak istediğimi söyleyecektim.
3 saat sonra dersten çıkabilmiştik.Gerçekten çok yorulmuş ve sıkılmıştım.Elimi cebime atıp telofonumu çıkardım.Hakan'ı aradım. "Alo nerdesin?" "Sizin binanın önündeyim dersim on dakika önce bitti benim" "Tamam,benim dersim de bitti şimdi geliyorum." "Tamamdır aşkım görüşürüz"deyip kapattı.
Ben bu konuşmayı nasıl yapıcam ya diye söylendim kendi kendime. Sesli bir şekilde of çekip Cüneyt'in yanına indim.
Beni görünce bana güzel bir gülümseme sundu.Bende gülümsemeye çalıştım.Aklımdan sadece konuşma geçiyordu.
"Ders nasıldı aşkım,yoruldun mu?" "Sıkıcıydı biraz ama iyiydi ya" "Hmm iyi o zaman sevindim çünkü akşam bir yerde canlı müzik varmış,bizimkiler gidiyor sende yorgun değilsen bizde gidelim mi?" Demesiyle içim daha çok sıkılmaya başlamıştı.
"Ondan önce ben sana bir şey diyecektim Cüneyt,şu kenara geçelim mi biraz"diyip biraz daha sakin bir tarafı gösterdim. "Tamam geçelim,bir şey mi oldu canım?" "Anlatıcam geçelim."
Biraz daha sakin ve ağaçlık tarafa geçmiştik.Cüneyt merakla suratıma bakıyordu.Bir şeyler olduğunu anlamaya başlamıştı.
"Cüneyt her şeyden önce sana her şey için teşekkür ederim.Bu bir ay benim için çok güzeldi ama ben bu ilişkiyi sürdüremiyorum.İnan çok denedim kendi içimde. Ama olmuyor gerçekten.Arkadaş olarak devam edebiliriz bence.Lütfen beni anla."
"Ne,ne diyorsun sen Cenk?Biz çok iyiyiz sen farkında değil misin? İlişkimiz çok gidiyor bizim,senin kafan karışmış bence"
"Ne kafamın karışması,ne diyorsun sen Cenk? Denedim olmuyor işte,zorlamanın gereği yok. Deneriz demiştin en başta olmazsa olmaz demiştin ne değişti şimdi?
"Oldu ama işte çok iyi gidiyor bizim ilişkimiz. Abim mi bir şey dedi sana?Bir şey mi anlattı sana?Kafana bu fikirleri sokan abim mi?"
"Hakanla ne alakası var?Benim kendi aklım,duygularım yok mu?İstemiyorum bir ilişki içinde olmak anlamıyor musun? Bu ilişki benim için bitti sende kendini alıştırsan iyi olur"diyerek onu dinlemeden yanından geçip gittim.
LÜTFEN YORUM YAPIN💖
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
