Friend But Not Simple Friend // Hyunlix

Çiğnemek.

Felix

Hyun-suk'un yanından bir şekilde kurtulup evin yolunu tuttum. Acele ediyordum ama neye?

Ehe.

Eve varmıştım. Hızlıca kapıyı açtım. İçeride kimin olup olmadığına bakmadım ve odama çıktım. Banyoya girdim. Her yerimi iyice yıkadıktan sonra saçıma vanilya kokulu krem sürdüm. Banyodan çıktım ve saçlarımı kuruladım. Hafif bir göz makyajı yaptım. Burnumu parlattım. Dudaklarıma çilekli gloss sürdüm. Aynada kendime baktım.

Sarı saçlarım ve makyajımla cidden tatlı duruyordum. Bir saat sonra bu halimden eser kalmayacağını bildiğim halde yapmıştım tüm bu hazırlıkları..

Aynı tatlı kokan bir parfümü de üzerime boşaltmıştım.

Evden hızlıca çıktım ve taksi çağırdım. Kısa sürede taksi gelmişti. Taksiye bindiğimde bir şey farketmiştim. Ben erekte olmuştum bile..

Daha Hyunjin'in ne yüzünü görmüştüm ne de sesini duymuştum. Bir an önce varsam iyi olurdu.

...

Eve varmıştım. Son kez gloss'umu tazeledim. Parfümün birini daha üzerime boşalttım. Kapıyı tıkladım. İçeriden ayak sesleri geldiğinde boğazımı temizledim. Kapı açılmıştı. Benim aksime iki saat makyaj yapmamış ve buna rağmen karşımdakı güzellikde içeriye girmemi bekleyen Hyunjin benim boşalmamı bu görüntüyle bile sağlayabilirdi. Kendimi zorla tuttum ve içeriye girdim.

"Selam."

"Selam. Geçen gün için annenler birşey dedi mi?"

"Yok. Çok fazla değil."

"Hm. Anladım. Nasılsın peki?"

Ben burada ne haldeydim. Hâlâ konuşuyordu.

"Biliyor musun Hyunjin? Çok konuşuyorsun." Diyerek dudaklarına uzandım. Boyum yetmediği için parmak uçlarımın üzerindeydim. Beni bozmayarak belimden tuttu ve dudaklarıma kapandı.

Geçen sefer spor salonundaki öpücükten çok daha farklıydı bu öpücük. Belimi çok sıkı tutuyordu. Ayrıldıktan sonra sırıtarak konuştu.

"Çilekli mi? En sevdiğim." Ay utanmıştım cidden.

Beni tek hamlede kucağına aldığında ellerimi panikle boynuna sardım. Kalçalarımdan tutuyordu. Dudaklarımı tekrar öpmeye başladı ve merdivenlere doğru ilerledi. Gözü kapalı olmasına rağmen merdivenleri çok rahat çıkıyordu. Ben olsam elli kere düşmüştüm şimdiye kadar.

Beni kendi odası sandığım yere değil de başka bir yere götürmüştü.

Tek koluyla beni tutarken diğeriyle de kapıyı açtı. Girdikten sonra kapıyı da kapattı. Yatağa ilerleyip sert bir şekilde beni yatağa attı.

Ağırlığını vermeden üzerime çıktı.

"Burası senin odan değil."

"Öyle. Oraya mı gitmek istersin?"

"Farketmez. Her türlü sevişeceğiz zaten."

"Çok isteklisin bakıyorum. Annemle babamın odası." Diyerek yanıtladı beni.

"Evde değiller mi?"