GİZLİ YARALAR (DÜZENLENİYOR)

*karanlık*

Çocuk şok olmuş bir şekilde bana bakıyordu bende ona sonra içeri birisinin girdiğini fark ettim çocuğa bakarak lütfen burda olduğumu söyleme dedim o ise sadece sustu hemen saklanacak yer bulmaya çalıştım masa vardı masanın altına girdim

İçeri bir kadın girdi  baktığımda  kadın çocuğa dönmüş bir şekilde bugün kendini nasıl hissediyorsun onur'cum dedi çocuğun adı onurmuş 

Ardından kapı çaldı gelen orta yaşlarda bir erkekti bu benim babamdı kalbim duracak gibi hissettim babam kadına doktor bey sizi bekliyor dedi

Babam kadınla beraber odadan çıktıktan hemen sonra masanın altından çıktım onurun yanına gidip teşekkür ettim onurda

Bunun karşılığı olmayacakmı dedi bende ne istiyorsun çabuk söyle bunu söylerken aklımda delice şeyler dönüyordu umarım benden para istemez bunun en başındaydı çünkü vercek bir kuruş param yoktu ben bunları düşünürken onur

Şimdi değil çok yakında tekrar karşılaşıcaz o zaman ne istediğimi söylicem dedi kaşlarımı çatarak nereden biliyorsun yeniden karşılaşacağımızı diye sordum o da kahkaha atarak ben biliyorum diye geçiştirmeye çalıştı bende daha fazla üstelemeden polisler beni götürünce görücez dedim ve hastabeden ayrıldım

Karanlık çökmüştü ve ben bilmediğim bir sokaktaydım çok korkuyordum çünkü dışarıda ne kadar kötü insanlar olduğunu biliyorum ne yazıki
Gidecek yerim yok tu o yüzden başka çarem yoktu

Birazdaha ilerledikten sonra birinin beni takip ettiğini fark ettim korku bütün bedenime işlemişti
Koşarak başka sokağa doğru yol aldım ve beni kolumdan yakalamıştı hiç bir şey yapamıyordum sanki bedebim felç olmuştu

Tek duyduğum şey benim çığlıklarım ve benim sakin ol sesleriydi karşıdakine baktığımda ona dönerek sen o çocuksun hastanedeki dedim oda evet dedi kolumu ondan kurtarıp yürümeye devam ettim oda benim yanımda yürümeye başladı

Niye peşimden geliyorsun diye çıkıştım benimle gel burada donmakmı istiyorsun gelemem aranıyorum buldukları anda enseleyecekler beni dedim oda burası çok karanlık diye ısrara devam etti bende benim hayatım kapkaranlık bu hiç bir şey değil dedim yüz ifadesi çok karmaşık tı
Sanki hem acıyor hemde benim için endişeleniyor gibiydi ama umrumda bile olmadı

bana bir sözün vardı hatırladınmı dedi evet haklıydı bir söz vermiştim ona evet dedim oda bana buradan gidelim dedi bende hayır dedim 

Verdiğin sözü tutmayacakmısın dedi niye ona aptal gibi söz veriyorumki başıma iş almasını gerçekten çok iyi biliyorum ona dönerek başımı iki yana saladım