Ama Bir sorun vardı burada bar yoktu durdum ve arkama baktım adamlar yoktu biraz dinlenmek istiyordum bulduğum karanlık bir yere diz çöktüm nefesimi düzenlemeye çalıştım ama yine yapamadım
Aynı şekilde etrafıma bakıyordum ve burası orası değildi burayı hiç görmemiştim neresi olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu
Artık rahat nefes alabiliyordum ayağa kalkıp etrafıma bakınmaya başladım adamlar yoktu benden ne istiyor olabilirlerdiki acaba babamı peşime takmıştı o yapmadıysa kim beni kaçırmaya çalışsın asıl soru niye yapsın
Biraz ilerleyip başka sokağa girdim ama burası çıkmaz sokaktı tam arkamı dönmüştüm ki adamlar yine beliri verdi ama bu sefer iki kişilerdi
İçimden al yine başlıyoruz dedim şanslıydımki hemen ilerimde sopa vardı onları dövemiceğimi bile. Bile elime aldım ama yapacak başka bir şey yoktu bana doğru geldiklerinde birisine sopayı sertçe atıp kendime kaçacak yer açacaktım
Ve beklediğim hamle geldi sağdaki adam ilk adımını bana doğru atmıştı sopayı elime aldığımda adam durdu ve birbirlerine bakmaya başladılar fırsat bu fırsat diyip sağdaki adamın kafasına sopayı tüm gücümle geçirdim
Soldaki adam beni unutup sağdaki adamın yanına gitti artık koşmaya devam edebilirdim arkama sık sık baktığımda kimsenin olmadığını görüyordum ama durmayacaktım
Sonunda evin yanında gelmiştim ve aniden iremin camının önünde durdum prensesim uyuyordu çok tatlıydı
Ama zayıflamıştı hastane ona iyi gelmemişti camdan içeri girdim ve yastığının altındaki notuma baktım orada yoktu demeki okumuş ve notumu aradım ama yoktu en son çöp kovasına baktığımda oradaydı
Ama nasıl neden atmıştı tamam ben kimseye gösterme dedim ama çöpede artmasını istemedim acaba beni unutmuşmuydu
Bunu öğrenmem gerekiyordu ama bu gece değil çok yorulmuştum kulübeye gittim ve başımı yastığa koyduğum anda olanlar aklıma geldi hiç korkmamıştım bu beni birazda olsa mutlu etti daha fazla düşünemeyecektim gözlerim ağır ağır kapandı
Uyandığımda saat 15.30 du üstümü giyinip hemen eve doğru gittim iremin odasının camından içeriye baktım irem yoktu camdan içeri girdim kağıt ve kalem alıp not yazmaya başladım
Merhaba güzelim
Hastaneden eve geldiğin için çok mutluyum
Ablan olarak yanında olamasamda koruyucu meleğin olarak artık yanındayım yarın yanına gelicem akşam saat 20.00 da gelicem.Seni çok seviyorum
diyip notu yastığının altına sıkıştırdım ve camdan aşağı doğru atladım iremin okuluna doğru yürüdüm herkes eve doğru geliyordu ama iremi göremedim beklemeye devam ettim ama herkes çıktığında bile o yoktu daha fazla beklemedim ve eve gitmeye karar verdim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GİZLİ YARALAR (DÜZENLENİYOR)
Não Ficção14 yaşında Diyarbakırdan bursaya taşınıp bütün ailesinin tek tek gözlerinin önünde ölüşünü izleyen ve bu hayta tek başına nasıl kalmak zorunda olupta nasıl tüm zorluklara göğüs germeye çalıştığını okuyacağız