Aniden arkasına baktı sandalyesini göremeyince paniklemişe benziyordu sandalyesine doğru kolunu uzatı bende sandalyesine sert bir tekme daha attım
Napıyorsun sen salak dedi gerçekten sinirlenmişti
Zar zor yürüdüğümü görmüyor musun dedi dudağımı kıvırarak yada içinde silah var dedim ve elimi sandalyenin alt kısmına soktum
Ve silahı yerinden çıkardımDahada paniklemeye başlamıştı bir anda ayaklarına baktım titremeye başlamıştı bile
Tam düşüceken kolundan tutum ve başını mezarlara doğru çevirdimBaşını sağa sola çeviriyor du Bakamıyordu
Da doğru su bakmaya yüzü yoktu saçlarından sertçe tutup iremin mezarına doğru yöneltim kafasınıKendini o kadarmı çok seviyorsun gerçekten iremi öldüre bilecek kadar mı çok seviyorsun ne zamandan beri kendini bu kadar çok seviyorsun peki ben küçüken neden kendinden nefret ediyormuş gibi hisetirdin bana dedim biraz nefes alıp devam ettim her gecelerce senin için ağlardım babam benim yüzümden kendinden bile nefret ediyor diye dedim
O daha 8 yaşındaydı irem yerine senin ölmen lazımdı dedim ve kafasına silahı dayadım
Yapma diye defalarca haykırmaya başladı korkuyordu ama benden değil ölümden korkuyordu bir herşey ini kaybetmiş bir insan neden ölümden korkarki
En sevdiği kızını karısını parasını en önemlisi bir kaç ay önceki ailesini kaybettiği halde nasıl yaşamak ister
Belkide annemi başkaları ile daha aldatıyordur
Ondan beklenmedik bir şey değil belkide biz hariç başka çocuklarıda vardır acaba irem yerine başka bir çocuk gelseydi iremi sevdiğim kadar onuda sevebilirmiydim hiç sanmıyorum
Kimseyi irem kadar çok sevememki irem benim bu hayataki yek arkadaşımdı aynı şekilde kardeşimdi ikimizde bu sonu hak etmemiştik bu ikimiz için de yanlış sondu ve bize bu sonu yaşatan şerefsiz babamdı
Bir anda eskiler geldi aklıma bursaya gelmeden önce ne kadar mutlu olduğumuzu keşke Diyarbakır da kalsaydık bunların hepsini düşünmek sadece 10 saniyemi almıştı silahı başından indirip
Neden bursaya taşındık dedim cevap vermeyince saçını daha sert tutum ve kendime doğru sertçe çektim
İş için dedi daha sert tutum ve yalan söyleme diye bağırdım handan için be handan için diye haykırdı handan kim dedim kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum
İremin annesi dedi saçını bir anda bıraktım elimde onun bir tutam saçı vardı biliyordum dedim içimden çünkü o maddi durumumuz o kadar da kötü değildi yani hayatımızın mahvolma nedeni irmin annesimiydi
Ama neden bunca yıl bekleyipte neden sonra çağırdı ki daha fazla soru sormak istemiyordum silahı tekrar başına tutarak bu seni son görüşüm
Dedimtüm cesaretimi topladım tam tetiğe basacaktım ki
Dur beni vurduğun anda sende vurulursun benimle beraber sende ölürsün dedi istemsiz bir şekilde acı dolu bir kahkaha attımSeni bir haledeyim peşinden gelicem zaten senin yakanı cehenemde bile bırakmicam şerefsiz dedim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GİZLİ YARALAR (DÜZENLENİYOR)
Nonfiksi14 yaşında Diyarbakırdan bursaya taşınıp bütün ailesinin tek tek gözlerinin önünde ölüşünü izleyen ve bu hayta tek başına nasıl kalmak zorunda olupta nasıl tüm zorluklara göğüs germeye çalıştığını okuyacağız