*dosya*

177 151 11
                                    

Okumayı bitirdiğimde gözlerimden yaşlar aktığını fark ettim hemen sildim anneme baktığımda bana
Gülümsüyor du ben ise anlamsız bakışlarla ona bakıyordum neden gülüyordu

Ama sormadım cesaretim yoktu
Belkide sadece içinden geldiği için yada bana söylemek isteyipte söyleyemediği şeyleri söylediği içindir

Her halükarda artık mutluydu uzun zamandır annemi ilk defa bu kadar mutlu gördüm zaten mutlu Görmeye pek alışık değildim

Kapıya doğru yürüdüm bir an annemi bir daha göremicekmişim gibi hisetim ve onu öpmek istedim

Ama içimdeki çocuk buna izin vermedi kalbim git öp bir dahakine geç olabilir diyordu ama beynim
Gitme diye yalvarıyordu beynimi dinledim
Kapıyı hızla kapatım ve yangın merdivenlerine doğru yürüdüm

Karar verdinmi dedi
Arkamı yavaşça dönmeye başladım o şerefsizin sesiydi

İğrenç bir sırıtmayla bana yaklasıyordu olduğum yere çivilenmiş gibiydim ne ileri ne geri gidebiliyordum

Eee cevap vermicekmisin dedi

Başımı iki yana saladım nasıl cevap verebilirdim ama onun seçmesinede izin veremezdim

Sadece sustum onun konuşmasına izin verdim başımı yavaşça aşağı eğdim onun kimi seçeceğini biliyordum

Ben seçiyorum o zaman dedi başımı hızla kaldırdım

Seninde tahmin ettiğin gibi kızımı seçiyorum o kadın kalbini ireme vermesini istiyorum dedi

Gözlerim den akan yaşları durduramadım annem ölücekti istemiyordum ama ireminde ölmesini istemiyordum susmam onun sırıtmasına neden oluyordu

Ama ne diyecektim evet de diyemezdim hayır da diyemezdim aklıma gelen tek şey iremin doktorunun yanına gidip babamın ve benim kalbimin uyup uymadığını sormaktı

O adamın yanından hiç bir şey demeden doktorun yanına doğru gittim

Kapıyı büyük bir korkuyla çaldım benynim patlayacak gibiydi sanki içimdeki çocuk annemin ölmesini istiyor gibiydi

Ama yapamadım o bana ne yapmış olsada onu ölüme terk edemezdim o benim annem bunları düşünürken içerden bir ses gel dedi

Kapıyı yavaşça açtım doktor bir erkekti ama öbürüne kadın dı içeri geçtim adam oturmamı
İşaret etti

Ve buyrun bir şey mi dicektiniz dedi
Evet anlamında başımı salladım doktor beni tanımamıştı bu iyi haber

Ben iremin ablasıyım ireme gerçekten yeni bir kalp gerekiyormu dedim
Adam umutsuz bir şekilde başını salamakla yetindi
Evet gerçekten ireme yeni bir kalp lazım dı göz yaşlarım daha hızlı akmaya başladı

Doktorun bana peçete uzattığını gördüm
Almadım lafıma devam ettim
Bizim evde kimin kalbi uyuyor dediğimde elerini önünde birleştirerek sadece iki kişinin kalbi uyuyor

Başımı hızla kaldırdım biricisi annemdi peki ya ikincisi umarım ben olurum diye aklımdan geçiriyordum

Doktor devam etti annenin ve babanındı neden istediklerimin tersi oluyordu  beynim tamamen durmuştu babamı ama
O adam yalan söylemişti içimden mırıldanarak biliyordum o şerefsiz hiç değişmicekti doktor

Önüme bir dosya koydu ve laflarına devam etti

GİZLİ YARALAR (DÜZENLENİYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin