Dosyayı elime aldım ve gözlerimi gezdirmeye başladım gözlerim bir yere takıldı babam annem ireme kalbini versin diye imzasını atmıştı bile
İmza tarihine baktığımda bana söylemeden önceydi yani bana soylemesi bir şey değiştirmeyecekti
Sadece onun kalbinin uymadığını düşünmemi istedi ve başarmıştı da doktor yerinden kalkarak yanıma oturduÜzgünüm dedi gerçekten üzgün olduğunu yüzünden anlayabiliyordum kolumu omzuma atarak şimdi ameliyatınıza giricem gitmem gerek buralarda fazla dolaşma dedi ne yani biliyormuydu yüzümdeki anlamsızlık onda buruk bir gülümseme bırakmıştı
Ne zaman imzalandı bu dosya dedim oda
İreme ilk teşhis konulduğundan beri yani neredeyse bir ay oldu dedi biliyordum bu şerefsizin de kalbinin uyduğunu biliyordum doktora bakarak peki annem yerine Babam verse kalp dedim oda
Anneni bir haftadır bu ameliyata hazırlıyoruz baban olmaz aynı şekilde ireminde fazla zamanı kalmadı hemen olması gerekiyor dediLafını keserek bu dosyanın yedeğini alabilirmiyim dedim oda çekmecesinin yanına gidip bir dosya daha çıkardı ve onu bana uzattı bu normalde yasal değil diyip odadan çıktı ameliyat birazdan başlayacaktı benim ise küçük bir işim vardı
Odadan çıktım ve yangın merdivenlerine doğru koştum direk eve gittim yolda giderken kendime bir söz verdim artık tek bir göz yaşı bile dökmeyecektim en azından kardeşim için eve gittim ve İrem için bir kaç parça eşya aldım hastaneye doğru yürüdüm
Yürürken aklımda çok fazla şey vardı kaç saat sürecekti riski yüksekmiydi bunları doktora sormadığim için kendime çok kızıyordum yolda giderken onuru gördüm kaçsam fark ederdi kaçmasam fark ederdi yürümeye devam ettim arkamda bırakmıştım tam rahat bir nefes alıcaken
Arkadan bir ses Beni niye orda beklemedin dedi durdum ve yavaşça arkamı döndüm bu onurdu o geceki adam onurmuydu peki neden tutuklamadı kalbimin ritmi artmaya başladı
Yavaş yavaş yanıma geldi ne dedim anlamamazlıktan gelmeye çalıştım yaklaştıkça kokusu burnuma geldi evet o buydu o geceki çocuk kesinlikle onurdu
Burnumun dibine kadar gelmişti dayanamayıp bir adım geri gittim
Beni niye beklmedin dedim dedi hafif terlemeye başladım anlamamazlıktan gelmeye devam ettim
Ne gecesi neyden bahsediyordun dedim sesim hafif kızmış gibi çıkartmaya başladım
O ise kıkırdamaya başladı ve ben gece demedimki
Dedi evet boş konuşmam yüzünden yakalandım
Daha fazla kaçmak istemedim ve niye bekleyeyim seni dedim bana bir adım daha attı yüzünü yüzüme doğru yaklaşıtırdıKalbim çıkıcak gibi atıyordu cevap arıyorsun çünkü dedi ne cevabı dedim biraz daha yaklaşıp benim kim olduğumu merak ediyorsun değilmi dedi gözlerimi irice açtım bu adam benim içimi okuyordu
Nasıl yapıyordu bunu daha önce de yapmıştı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GİZLİ YARALAR (DÜZENLENİYOR)
ספרות לא בדיונית14 yaşında Diyarbakırdan bursaya taşınıp bütün ailesinin tek tek gözlerinin önünde ölüşünü izleyen ve bu hayta tek başına nasıl kalmak zorunda olupta nasıl tüm zorluklara göğüs germeye çalıştığını okuyacağız