GİZLİ YARALAR (DÜZENLENİYOR)

*ihtiyar*

Şaşırmıştı benden böyle bir şey beklemiyor olmalıydı nasıl dedi omzumu silkerek uzun hikaye ihtiyar sen vericekmisin vermicekmisin dedim

Vermezsen ne yapacaksın dedi benden cevap beklediğini bildiğim için biraz sustum ve çalıcam dedim kahkaha atmaya başladı bak işte bunu yapamazsın küçük hanım dedi hafif bir kıkırdama ile o zaman sen verirsin ihtiyar olmazmı dedim

Olmaz dedi biraz daha oturup senden hayır gelmicek ben gidiyorum dedim olduğu yerden çıkıp bana doğru geldi bana sarılmaya başladı çaktırmadan belindeki silahı alıp kendi belime sıkıştırdım

Yanağına küçük bir öpücük kondurdum ve ondan uzaklaşmaya başladım hoşçakal ihtiyar beni bir daha görmeyeceksin beni tamamen aklından silmeni istiyorum sanki hiç tanışmamışız gibi

Dedim gözlerinin dolduğunu fark ettim ve sakın aklımdaki şeyi yapma dedi ben ise

Ne var aklında söylede bende bileyim dedim yüzünde buruk bir gülümseme oluştu ne düşündüğünü çok iyi biliyordum ama yinede sormak istedim

Cevap vermek istemiyordu cama doğru baktığımda karanlık tamamen çökmüştü saat kaç ihtiyar diye sordum o ise saat 2.30 ve bana ihtiyar demeyi kesersen sevinirim dedi bende

Merak etme ihtiyar bunlar son diyişlerim dedim yüzündeki gülümseme tamamen kaybolmuştu barda çok az kişi kalmıştı onlarda artık bize bakmıyorlardı iki dakika bekle burada dedi ve buradan gitti

İki dakika sonra elinde ıslak bir bezle geldi ve yüzümü silmeye başladı

Bir katil için fazla iyi bakılıyorum dedim ve kahkaha atmaya başladı bebeğin yüzünü siler gibi davranıyor du eli çok hafifti

Ona tekrar sarılıp kapıya doğru gittim tam çıkıcaken belimdeki silahı çıkardım ve ona gösterdim hemen belini kontrol etmeye başladı ve onun silahı olduğunu fark ettiği anda

Seni küçük hırsız dedi ve gülmeye başladı içimden o benim babam olsaydı şuan ben bu durumda olmazdım dedim ve oradan uzaklaşmaya başladım son 1 isteğim kaldı dedim ve

Eve doğru geri gittim o şerefsizi kontrol etmem gerekiyordu elimdeki silaha baktım ve içini açıp kaç  tane mermi olduğuna baktım 4 tane vardı

İşimi görecekti eve gittiğimde babamın yerinde olmadığını gördüm kalbim 3 saniyeliğine durmuştu

Kanlara baktığımda kapıya doğru ilerliyordu bıçak yerinde duruyordu hemen onu alıp bir poşete koydum ve kulübeye doğru koştum

Orda da yoktu iyi haberdi bıçağı alıp yatağın altına sıkıştırdım mektuplarda yerinde duruyordu kapıyı kilitledim ve oturdum artık tamamen ölü gibi hisediyordum

Yatağa uzandım ve saate baktığımda saat 4 e geliyordu uyanık kalmaya çalıştım ama maalesef beceremedim uyuya kalmıştım

Gözlerimi açtığımda çoktan sabah olmuştu saatte baktığımda ise saat 11 olmuştu sanki uyumak yerine kısa süreliğine ölmüş gibiydim

İrem aklıma gelmişti bugün  büyük bir ihtimalle cenazeleri bugün kalkacaktı ama ben gidemeyecektim arama emri olduğu için hastaneye doğru koştum