Hastaneye yaklaştığımda cenaze arabasının olduğunu gördüm hastaneye biraz daha yaklaşıp bir yere saklandım iki doktor ve iki tane iri yarı adam cenazeleri dışarıya çıkarttıklarını gördüm
İki tane vardı büyük bir ihtimalle irem ile annemindi arabanın üstünde bursa kimsesiz ler mezarlığı yazdığını gördüm kalbimden bir parça daha gitmişti ne yani onları gerçekten kimsesizler mezarlığına mı götüreceklerdi
Ama neden normalde amcamlar veya dayımların cenazeleri üstlenmesi gerekirdi onlar kimsesiz degilki anneme ne yaşadığında nede öldüğünde adam akkılı bakamadım
Daha fazla dayanamayıp yangın merdivenlerine doğru yürüdüm doktora olan biteni sormalıydım belkide bunlar irem ile annem değildi
İkinci kata çıktım ve doktorun odasına doğru yürüdüm kapıyı yavaşça tıklatıp cevap verilmesini bekledim kısa bir süreden sonra beklediğim kişiden beklediğim cevap geldi. Geell!
Kapıyı yavaşça açtım doktor beni görünce şaşırmışa benziyordu
Fatma senin burada ne işin var dedi sesi telaşlı gibiydi
Sakin bir şekilde dışarıdaki cenazeler kimin dedim sesi bu sefer daha sakin ve yumuşak çıkmıştı
Annen ile iremin dedi
Neden kimsesizler mezarlığı amcama veya dayıma haber veremedinizmi dediğimde üzülmüştü
Haber verdik ama cenaze masraflarını kabul etmediler daha doğrusu iremin kini kabul etmediler dediğinde sadece sustum zaten onlardanda ancak bu beklenirdiOnların insan olup olmadığından şüphe ediyordum bir anda
Peki ben karşılasam dedim
Yanıma gelip omuzlarıma elerini koyarak
Artık çok geç şimdi defnedilicekler üzgünüm geç kaldınAma onların orada olmaması gerekiyor dedim sadece bana sarıldı ve evet haklısın ama artık çok geç dedi sadece sustum ve bende ona sarıldım
Bir anda babam aklıma geldiKolarından ayrıldım ve babam burdamı dedim aklına gelmiş gibi ha evet dün iki kişi tarafından getirlimişti karnından defalarca bıçaklanmış tı
DediYüzümü öne eğerek ona bakmamaya çalıştım Zaten ne kadar çabalasamda anlamıştı
Fatma böyle bir şeyi nasıl yaparsın dedi sesi kızmış gibi geliyordu
O çoktan hak etmişti dedim sesim oldukça soğuk ve sakin çıkmış tı ben bile şaşırdım
Hak ettiği doğru ama sana yazık kızım ya yakalansan ne olur zaten üstünde arama emri var üzerinde dedi
Kimin için hapse girmemem gerekiyor zaten ben ölmüşüm sadece üzerimde kefen yok dedim
Kızgın sesi ve yüzü tamamen yumuşamıştı
Öyle söyleme güzel kızım en azından kendin için yaşamalısın dedi sustum hiçbir şey demedim çünküİçimden geçenleri söylersem konuşmaya ve beni hayat için umutlandırmaya devam edecekti alnıma küçük bir öpücük kondurdu
Görüşürüz doktor bu seni son görüşüm kendine çok iyi bak bir daha bu hastaneye ayak basmicam ve boynuna göz gezdirdim boynunu sarmıştı ve boynun için üzgünüm bir anlık sinirle yaptım dedim boynuna dokunup
Önemli değil bu seni son görüşüm ise sana Bir şey söylemek istemiyorum bu hayatta gördüğüm en güçlü kız sensin dedi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GİZLİ YARALAR (DÜZENLENİYOR)
Nonfiksi14 yaşında Diyarbakırdan bursaya taşınıp bütün ailesinin tek tek gözlerinin önünde ölüşünü izleyen ve bu hayta tek başına nasıl kalmak zorunda olupta nasıl tüm zorluklara göğüs germeye çalıştığını okuyacağız