Hemen önündeki gazeteyi elime alıp yüzümü kapatmaya çalıştım etrafı gezinmeye başladılar
Daha sonra babamın geldiğini gördüm yorulmuş ve yerleşmişti çok komik gözüküyordu benim için
Onca yolu geldiğine inanmıyordumAdam sodamı getirdi teşekkür ettim ama o an aklıma yanımda hiç param olmadığı geldi ve ayağa kalkıp adamın elini tutum
Ben içmicem dedim
O ise sebep dediBaşımı öne eğdim ve sanki suç işlemiş gibi utanıyordum adam paramın olmadığını anlamış gibi
Sen bunu iç benden dedi başımı tekrar yukarı doğru kaldırdım ve
Teşekkürler demek ile yetindim
İnsanlarla pek konuşamazdım ve bu beni ilk defa rahatsız etti adam bana iyilik etmişti ama ben doğru düzgün teşekkür bile edememiştimBen bunları düşünürken adam çoktan uzaklaşmıştı
Etrafa baktığımda kimsenin olmadığını fark ettim polisler ve babam gitmiştiSodamı içip adamın yanına gittim ve ona
Bir gün yaptığın bu iyiliğin karşılığını benden fazlası ile alacaksın ihtiyar adam sanki memnun olmuş gibiO günü bekliyor olacağım genç kız ben her zaman buradayım dedi ona gülümseyip oradan uzaklaştım etrafıma iyice bakındıktan sonra hastaneye doğru geri gittim
Belkide son gidişim olacaktı ama ireme ne olduğunu bilmem gerekiyor o adam gerçekten doğruyumu söylüyordu gerçekten irem ölüyormuydu
Eğer bu gerçekse babamın kalbi nasıl uymazdı o İremin öz babasıydı annemin ki oluyorsa o şerefsizin de olmalıydı
Bunları düşünürken hastanenin önündeydim
Yangın merdivenlerine doğru yürüdüm 2. Kata çıktım babam yoktu
Odaya doğru yürüdüm iremin olduğu odada artık annem vardı annem görmüştü beniDaha fazla dayanamayıp yanına gittim ağlıyordu bana üzülüyordu bilmiyorduki asıl acınılacak kişi şuan tam karşımdaydı
Dudaklarını oynatarak özür dilerim dedi zar zor anlamıştım boğazım düğüm düğüm olmuştu sadece sustum çünkü eğer konuşsam ağlayacaktım
Ona karşı acıma duygumu tamamen kaybetim ama bana yaptıkları aklımdan çıkmıyordu ona acımıyordum ama çocukluğumun bir parçasında o benden almıştı
Ona kızgın değildim ama içimde ölen çocuk çok kızgın ve kırgın
Dudaklarını oynatmaya başladı ama anlamadım anlamadığım için çekmeceden kağıt ve kalem alıp ona uzatım
Ve yazmaya başladı 5 dakika sonra kağıdı bana uzattı kağıdı okumak istemiyordum belkide yeni sırlar öğrenecektim ve ben buna dayanamazdım
Kağıdı yavaşça elime aldım ellerim titriyordu okumaya başladım
kızım senden çok özür dilerim
Çekmecede bir not var onu 2 gün sonra okumanı istiyorum 2 gün önceden sakın açma iremin yerine o notu yazan kişi bendim sakın kızma baban yüzünden yaptım kardeşini o adamdan kutar
Seni seviyorum ve tekrar özür dilerim beni affet artık sen koca kızsın tek başına yaşamayı öğrenmelisin artık 18 yaşındasın güzel kızımHoşçakal
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GİZLİ YARALAR (DÜZENLENİYOR)
No Ficción14 yaşında Diyarbakırdan bursaya taşınıp bütün ailesinin tek tek gözlerinin önünde ölüşünü izleyen ve bu hayta tek başına nasıl kalmak zorunda olupta nasıl tüm zorluklara göğüs germeye çalıştığını okuyacağız