GİZLİ YARALAR (DÜZENLENİYOR)

*doktor*

Hastane kapısının önünde cenaze arabaları vardı onları görmek beni ürpertmişti içeri girdim yangın merdivenlerine doğru yürüdüm birisinin  fatma diye seslendiğini gördüm arkamı baktığımda

İremin doktoru olduğunu gördüm yanına gittim kolumdan tutup beni götürmeye başladı engel olmadım

Morgun önünde durduk kalbime ani bir sızı girdi
Çok üzgünüm yalnış teşhis kızım dedi ve beni bırakıp gitti kalbim durucak gibiydi içeri girdim ve

Beynim tamamen durdu beynimle beraber kalbim de o an hayat benim için tamamen durdu sanki zaman durmuş gibi tam karşımda iremin ve annemin

Çiziklerle dolu bedenleri tam karşımdaydı   sadece onlara bakarak 5 dakika geçirdim üzerimdeki şoku
Hayla ölmediklerini sadece halüsinasyon olduğunu düşünüyordum daha fazla beklemek istemedim

Ve iremin yanına gidip yanaklarına dokundum gerçekti gerçekten irem ölmüştü annemin yanına gittim ve saçlarını okşadım oda gerçekti o andan itibaren gözyaşlarım su gibi akmaya başladı

Annemin yanaklarına öpücük kondurdum ve iremin yanında uzanmaya başladım sadece uzandım ireme sarılıp uyumayalı çok uzun zaman olmuştu ağlamamak için kendimi tutmaya çalıştım ama olmadı bir saaten fazla   yanında uyudum

İreme dokunduğumda yüzü buz gibiydi oradan kalkıp örtüyü yüzüne kadar çektim annemin alnına ve yanaklarına bir öpücük kondurdum

Anneminde örtüsünü yüzüne kadar çektim doktorun yanına doğru yürümeye başladım
Etrafıma bakındım doktorun kapısının önündeydim kapıyı çalmadan içeri daldım korkmuşa benziyordu masasının dibine gidip bana ameliyata ne olduğunu anlat dedim

Korkuyordum anlatmasını istediğim kadar çok istemiyordum

İrem annenin kalbini kaldıramadı irem ölmesin diye biraz aceleci davranmıştık ama irem kaldıramadı bunu duyduğumda gözümü masada gezdirmeye başladım gözlerim makası gördü

Yavaşça masanın etrafında dolanıp dokrorun yanına gittim sırtımı masaya yaslayıp arkadaki makası aldım ani bir hareketle makası doktorun tam boğazına bastırdım doktor gözlerini makasa dikti dehşete kapılmışa benziyordu bu hareketi benden beklemiyordu

Yani irem senin yüzünden öldü dedim soğuk bir sesle
Doktor
İrem çok küçüktü Fatma bu ameliyatı kaldırması zaten çok zordu bu ihtimali babana söylemiştim oda ne olursa olsun bu ameliyatı yap dedi bende iremi kurtarmak için yaptım makası biraz daha bastırarak

annem boşu boşuna öldü doktorun boynundan kan akıyordu beyaz gömleğine kan bulaşmaya başlamıştı

Makası boynundan çektim makası yere atıp doktordan uzaklaşmaya başladım doktor oturduğu yerden kalkıp

Bana sarıldı uzun zamandır kimse bana sarılmıştı kızı gibi bana sarılmıştı tekrar ağlamaya başladım
Sözümü tekrar çiğnedim

Ona sımsıkı sarıldım çünkü son sarılmamdı doktor bana özür dilerim benim suçum değil dedi biliyordum ama kabul edemiyordum

Nasıl edebilirim hayataki tek amacım iremi mutlu etmek ve korumaktı irem yerine benim ölmem gerekirdi dedim doktorda ağlamaya başladı

Hayır öyle söyleme lütfen dedi ve başıma bir öpücük kondurdu kolarından ayrıldım ve eve gitmeye başladım