Love or Career (Sandro Marcos Fanfiction)

19

"SURPRISE!!!"

gulat naming sigaw pagkapasok ni Sandro sa kan'yang office here in the congress

agad naman siyang natawa dahil sa ginawa namin kaya agad ko ng binitbit ang cake na pineprepare namin for his bday

"here's the cake!" masaya kong sabi sabay tigil sa harapan ni Sandro at agad namang sinindihan ni Cris ang kandilang nakalagay dito

habang kinakantahan namin siya ng Happy Birthday song ay nakatitig lang ako sa kan'ya habang siya ay nakatingin sa mga kasama kong nagkakantahan.

sa loob ng halos limang buwan na andito ako ay napakasaya ko, dahil andito rin ang isa sa mga dahilan bakit ako nagkakaganon at si Sandro 'yon.

halos limang buwan ko ring tinitiis ang nararamdaman ko sa kan'ya dahil hindi ko kayang aminin 'to.

"before you blow the candles, make a wish muna." utos kong sabi sa kan'ya at agad naman siyang pumikit at dumilat rin pero bago niya hihipan ang kandila ay agad siyang tumingin sa'kin at tsaka niya ito hinihipan.

nagpalakpakan ang mga kasama namin dito sa office ng mahihipan na ni Sandro ang mga candles na andito sa cake kaya agad mo na rin itong nilapag sa lamesa.

sinabihan naman kami ni Sandro na since bday niya ay may celebration na magaganap mamaya kaya agad na kaming pumayag dahil sayang rin naman.

"tina, thank you for the surprise." masaya netong sabi habang ako andito sa sofa nakaupo.

"wala 'yun, sands. i'm happy because you got surprise kanina pagpasok mo pa lang dito." sabi ko dito sabay tawa kaya napailing na lang sa Sandro sa sinabi ko

"btw, you go to your home later after our work time?" tanong neto

"yeah, i just change my cloths and go na in your bday event."

"hatid na kita."

"huwag na, masamang mapagod ang birthday boy!" sabi ko dito sabay tayo at hawak sa balikat neto

"come on, tina. i'm your boss here." inis netong sabi sabay lingon sa'kin

"but wala kang magagawa." tawa ko ditong sagot kaya natawa si Sandro dahil dun

mas lalo kaming naging close ni Sandro dahil na rin sa araw-araw ko siyang kasama.

may mga araw na masaya kami and minsan umiiyak ako sa kan'ya dahil sa trato ng dad ko sa'kin and he gave me a advice and comfort that it's easily away a too much pain to me. i'm just in love with him siguro?

after ng work time namin ay agad na akong nagpaalam kay Sandro na mauuna na ako pero pinipilit niya pa rin niya na ihatid niya ako.

"kaya ko naman, ano ka ba." sabi ko dito sabay palo ng mahina sa braso

"kaya mo nga pero pagabi na, tina." sagot neto habang nakatitig sa'kin

"well magbo-booked na lang ako ng grab or angkas."

"no." seryoso netong sagot. parang ayaw niya naman ata akong bumyahe mag-isa. ngayon lang ako hindi makakasabay sa kan'ya

"come on, sands. mas lalo akong matatagalan dito pag hindi mo pa ako pinayagan." inis kong sabi sabay taray, nakakainis 'yung trip niya