Love or Career (Sandro Marcos Fanfiction)

40

"Sandro, i just wanna go na." Inis kong sabi dito sabay hinto ng sasakyang gamit namin, at andito na nga kami sa bahay niya. Here in qc

"Just for a moment, stay here muna" kalmado netong sagot sabay baba sa sasakyan "labas ka na."

Kaya agad na akong sumunod at bumaba sa pintuan kung nasaan andun siya nakatayo.

Agad niya akong inaya na pumasok kaya sumabay na lang ako sa gusto niya, dahil gusto ko na talagang makaalis dito

"Since andito ka naman na" biglaang sabi ni Sandro habang ako andito sa sala niya nakaupo

"Why did you leave me that day?"

Ng marinig ko ang tanong na 'yon ay para bang bumalil sakin lahat-lahat.

"Because i don't understand, why did you left me that day without being knowing." sabi neto sakin at halata mong grabe ang lungkot at pagod sa boses niya

"Para sa kapayapaan natin." sagot ko dito habang nakatingin sa dalawa kong kamay, hindi ko kayang tignan siya ngayon

"Dahil simula nung naging tayo lahat ng mata na sa atin na, miski buhay mo."

"Yeah i know, sanay na ako sa mga taong gan'ya-"

"Pwes, ako hindi." seryoso kong sabat dito "hindi ko kakayanin na may mawalan ng buhay o may mapanganib ng dahil lang sa akin."

Sa puntong 'to ay hindi ko na mapigilan na umiyak dahil sa bigat, pero iniiwasan kong makita ito ni Sandro. Ayoko na maawa siya sa akin

"Tina, if you are afraid that i one of us was died or what" sabay upo sa sala at tumapat sakin si Sandro "then, why you did not feel a scare of losing me?"

"Hindi sa ganon, Sandro." sagot ko dito sabay punas ng luha sa pisnge ko "takot akong mawala ka sa buhay ko, ayoko na baka pag may nagtaka sayo wala manlang akong nagawa."

"Kaya habang maaga pa, mas pinili ko na layuan ka na" iyak kong sabi dito sabay tingin dito "pero ikaw naman ang gumagawa ng paraan para mahanap ako."

"Dahil mahal kita, tina." biglaang sagot neto sakin habang nakatingin sakin

"Lahat ginawa ko para lang makita ka at makausap, simula nung araw na nagising na lang ako na wala ka na sa tabi ko. Hindi na ako tumigil na hanapin ka." Sagot neto sakin na mas lalo pang nagpaiyak sakin

"I already begging, pops, to find you pero palaging wala ang resulta. Even mom was so worried about you lalo na nung pati sa socmed mo ay nag-deact ka."

"I know naman na galit ka sa'kin, Sandro." Sabi ko dito habang umiiyak " i'll accept your sumbat, galit, or what"

"Galit ako dahil sa mga nangyari, pero hindi ko isusumbat sa'yo 'yon dahil you're also a victim." Kalmado netong sagot

"B-bakit ba hindi m-mo magawang mag-galit sakin?" Tanong ko dito

"Dahil mahal kita." Sagot neto sabay tabi na saking pwesto "i don't have any reason to make you feel that you're foolish person."

"So, don't ever think na galit ako sa'yo, hm?" Kalmado netong sabi sakin kaya hindi ko na nakontrol ang sarili ko na yakapin siya, at naramdaman ko naman na hinimas niya ang buhok ko biglang pampakalma

"I'm s-sorry for what i done to you." Iyak kong sabi dito

"It's fine, i'm sorry din dahil sa mga nangyari." Sagot neto sabay patong ng ulo ko sa kanyang dibdib "wala manlang akong nagawa dahil sa nangyari."

"Ako dapat ang nagsasabi niyan now" tawa kong sabat dito kaya natawa na rin siya

"Just kidding, i'm feel so bad tuloy sayo"

"Bakit naman, love?"

"Dahil nagkaroon ka ng karelasyon na sobrang hina dahil sa mga issue na binabato satin"

"Don't say that you're weak, okay lang 'yon. Lahat naman tayo nakakaramdaman ng kahinaan." Pagpapakalma neto sakin

"Just stay by my side na ah, ayoko na mawala ka na ulit sakin." Huling sabi ni Sandro na narinig ko at bigla na lang akong nakatulog dahil sa nangyari at pagod