Ali ve Berk başından beri toksik olmayan bir kardeşlik geliştirseler nasıl olurdu? Ya Arap'la Hazal ihtimali işlenseydi? Çağrı'nın madde bağımlılığı üzerine daha çok eğilseydi dizi? En önemlisi de, Vefa hiç ölmeseydi , geri döndüğünde kaç kişiden he...
Bir "fandom"ın daha mezarına tüküreceğim..... Bu benim son ficimdi...kendime verdiğim pek çok sözü tutamamışlığım var maalesef ...ama temenni şu... Bundan sonra yeni nick'imle,başka bir sitede devam edeceğim:)
Emeklerimin tek şahidi Tuana biliyor yeni nick'imi.....diğerleri de tarzımdan bir şüpheye düşer,kim bilir.....?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ah, bu bölümü çok severim... what could have been? Adanmış'ta, aklımdaki planların büyük bölümünü gerçekleştirdim gerçi. Tek değişiklik, EgÇağ'da oldu sanırım. EgÇağ'ı, bayaaaaağı bir slow—burn yazacaktım. Öncelikle Çağrı, kendisini Ege'ye kolayca teslim edişini uyuşturuculara bağlayacak, Ege'ye hislerini inkâr edecekti. Zeyno'yla gerçekten de bir geçiş çifti olacaktılar. Bu durumda, Tugay'ın sahnelerinin büyük bölümü Çağrı'ya yazılacaktı, yani Ali'nin Zeyno'yu kıskandığı Tugay değil, Çağrı olacaktı... tabi' o kıskançlık sahnelerinde, Ege'yi de görecektik... bu durumda EgÇağ'ın kavuşması, en erken 24. bölümü bulacaktı (Bu yazıyı geçen sene yazmış olduğum için, düzenlerken sezon cinsinden düşünüyorum... düşünüyorum... düşünüyorum... "Aşil Topuğu"nu kastetmişim galiba!)... ama EgÇağ çok sevildi, o yüzden ben de, "Onları ve sevenlerini (benle Tuana) fazla süründürmeyeyim," dedim. Gerçi şu halleriyle bile süründüler, Muro sağ olsun...
Leyla'yı oynaması için düşündüğüm adaylar arasında Tuğçe AçıkGöz ve Beste KökDemir de vardı, ama en son verdiğim karar, yani Nur Berfin ÇirOğlu'ndan çok memnunum. Aklımdaki ve kalbimdeki Leyloş'a cuk oturdu bence. (Zaten bir son dakika golü olarak hayatımıza Tuğçe girdi, sadece bir fotoğraf olsa da:))))))
Onun dışında Cemre de, Mavi gibi, Berk'in Ali'ye giden yolunda, sadece bir kaldırım taşı olarak kullanılacaktı. Ama orijinal materyali ben 11'inci bölüme kadar izlemiştim. Mavi'nin gelişinden Cemre'nin çıkışına kadar Cemre'yi öyle harcamışlar ki matmazel, ben o bölümlerin kendi eserime denk düşen sahnelerini ağlaya ağlaya yazdım. Yemin ediyorum, kendime Avril Lavigne şarkıları açıp (özellikle NoBody's Home'u) ergen bir emo'ya bağlayarak Cemre'nin kaderini senaryoma uyarladım... Bu kızın, orijinal materyalde hak etmediği hiçbir şeyi kendi öykümde yaşatmadım ona. Cemre, gözümde büyüdü, AlBercilikten, AlCemBerciliğe ulaştım. Hatta bi' ara 5'inci vitese takmıştım, hatırlıyorum, Cemre Ali'ye "Uzunlar"ı Kuytu Köşe'de dinletecekti, ama Pilot bölümünü ve Given anime'sini hatırlayarak, onları son dak'ka arabaya koydum... Yani hikâye halen bir AlBer hikâyesi, ama ben AlCemBerciye dönüştüm, bu noktada da finali biraz değiştirdim...
Finalde Berk'in tek kalması gerekiyordu, çünkü onu hiçbir kızın sağaltacağını düşünmüyorum. Ali ile ilişkisi zaten "Bros before hoes" tadında olduğu için, kendi "redemption"ını Ali'ye borçlu olacaktı... ama Cemre'yi de, kendi yazdığım Berk'i de ayrı ayrı o kadar sevdim ki, onları kavuşturmak için Osman'la Vefa'ya kıydım... pişman da değilim... neden biliyor musunuz? Cemre'nin hafızasını kaybetmesi ve günahlarının aklanması, bana zaten anime dünyasının kazandırdığı bir değer yargısıdır... Adını anmayacağım bir anime'de, kötü karakterlerin hafızaları kaybettirilerek, hapis veya idam cezasıyla yargılanmayışlarını izledim... Siz bu anime'nin hangisi olduğunu tahmin edebilirsiniz. Eğer hafıza kaybedilince affediliyorsa suçlar, ben de Cemre'ye amnezi yaşatabilirdim. Her şeyi unuttu, dolayısıyla kendisinin Berk'ten uzak durma nedenlerini de, ve Berk şu anda, onun kalbini kazanmaya çalışıyor... Zaten her halükârda CemBer'in akıbeti, orijinal materyaldeki finale bin çakar. Bu konuda da aşırı iddialıyım, kimse kusura bakmasın.
