Ali ve Berk başından beri toksik olmayan bir kardeşlik geliştirseler nasıl olurdu? Ya Arap'la Hazal ihtimali işlenseydi? Çağrı'nın madde bağımlılığı üzerine daha çok eğilseydi dizi? En önemlisi de, Vefa hiç ölmeseydi , geri döndüğünde kaç kişiden he...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
30 OCAK 2023 PAZARTESİ'YE DOĞRU
Hato the Band'in stüdyosu, Ege Şimşek'in evinde kurulmuştu. En uygun mekân burasıydı, zaten on sekiz yaşında olan genç, annesinin gönderdiği paralarla evi çekip çeviriyordu. Burası, eski günlerdeki gibi dağılmıyordu da, en fazla Berk'in babasının yokluğunda evini dağıtabildiği kadar dağılıyordu.
"Sana göstermem gereken bir şey var Çağrı..." Ege, dövmesini yaptırdığında bunu Çağrı'ya gösterene kadar araya bir şeyler girmişti ama dövmeden sonraki bu ilk aksesuarını, yani güneş ışığında parıldayan küçük gümüş bir küpe olan göbek piercing'ini göstermek için can atıyordu.
Fakat Çağrı oralı olmadı: "Sence de konuşmamız gereken konular yok mu Ege?"
"Ne gibi?"
"Panik-atak gibi..."
"Ne abarttınız bu hastalığı ya!" diye yerinden toparlandı. Fazla fevri tepki verdiğini fark etmişti. "Sen öyle konuşunca... kızların ikimizin arasındaki ilişkinin bağlantısı kurması fazla sürmez diye hafif bir heyecan atlattım işte. Yani 'Panik-atağım var' diye dikkat çekmeye çalışmıyorum tamam mı..."
"..."
"Ben panik-atak hastası olarak tanımlanmak istemiyorum tamam mı...!"
"Niye yükseliyorsun ki?"
Fakat Ege'nin işittiği yoktu: "Sana yaptıkları bu işte, sana bir tanı koymak... onlar bana tanı koyamaz, bunu reddediyorum—"
"Hayırdır, neden tansiyon yükseldi bur'da?" diye içeri girdi biri. Bu tabii ki, böyle anların baskıncısı Ali Öztürk Yağızoğlu'ndan başkası değildi.
"Berk'le ilgili konuşuyordum..." diye kaşlarını çattı Ege, ama Ali ikna olmamıştı. Ege'yi tanıyanlar, nadiren ciddileştiğini bilirlerdi. "Ben bu Berk'in davranışlarından çok sıkıldım da..."
"Hay ağzını öpeyim!" diye bağırdı Çağrı. Onun da tansiyonu halen yüksekti. "Ben de aynı şeyi düşünüp duruyordum, ama kardeşine ayıp olmasın diye konuşamıyordum..."
"Valla' Berk'in öz kardeşi de, kendi müstakbel üvey kardeşi Çağrı'yla hemfikir," diye omuz silkti Ali. Kendini üçüncü tekerlek gibi hissediyordu çünkü, sıkıntısını görmezden gelmeye karar verdi. "Berk kendini grubun patronu falan sanıyor."
"Oysaki ortada bir patron olacaksa, o sen olmalısın!" diye bağırdı Ege, kardeşleri taht kavgasına düşürmeye çalışan vezirler gibi konuşmuştu. "Yani, grubun sesi sensin!"
"Şimdi onu bunu boş verin de, Berk'e esaslı bir ceza düşünelim, arkadaşlar..." dedi Çağrı. O da nihayet sakinleşmeye başlamıştı.
