KÖTÜLERİN OYUNU

2.CEHENNEMDE İLK GÜN

☆☆☆

Kaybolmuştum. Hayır, kaybolan birinin önce bulunması gerekirdi. Ben hiç bulunmamıştım. Peki bulunmak istiyor muydum? Emin değildim ama birinin benim için çabaladığını görmek isterdim. Çabalayan kişi severdi. Birinin beni sevdiğini görmek, bulunmak istememe sebep olabilirdi. Eğer kendimi yine hiçliğin ortasında bulacaksam ve orada sevgi kırıntısı dahi olmayacaksa fark edilmeye ihtiyacım yoktu. Hiçbir yere ait olmamaya alışmıştım, böyle devam edebilirdi.

Hiçbir şeyi sevmiyordum, yalnızca sevdiğimi sanıyordum. İnsanlar neyi beğeniyorsa onu beğeniyormuş gibi davranıyordum. Kendime ait bir kişiliğim yoktu, çevremdekilerin farkında olmadan beni değiştirmesine izin veriyordum. Herkes gibi olmak istemiştim ve sonucunda hiç kimse olmuştum.

En kötüsü de herkes için öyle olmaktı. Kimse için var olmamıştım, herkes için yoktum. Basit bir oyun sandığım bu kararın aslında ne kadar korkutucu olduğunun yeni farkına varıyordum. Eğer birileri beni bilseydi burada olmazdım. Kimsenin beni umursamadığını biliyor olmak, ölümümde kimsenin üzülmeyeceğini bildiğim anlamına gelirdi. Sanırım bunun için rahat olmalıydım.

On dokuz yaşındaydım ve on dokuz yıl boyunca beni bulacak birini aramıştım. Benim için üzülecek birilerini istiyordum. Bencillik değildi bu. Ben yalnızca sevilmek istiyordum. Bunun nasıl hissettirdiğini bilmeden ölmek istemiyordum.

Yine de arkamdan kimsenin üzülmesini istemezdim. Benim için gerçekten üzülecek birileri varsa onlar için yaşardım.

Hiçbir zaman kendim için yaşamamıştım. Biri için yaşamak çok daha kolay olmalıydı.

Zihnime bazı sesler geldi, oradan oraya çarpıp kulaklarıma doldular. Biriyle yatmaktan deli gibi korkuyordum. Benden istenilen ise hamile kalmam ve bebek doğurmamdı. Yalnızca on dokuz yaşındaydım, daha fazlası değil. Bunu yapamazdım. Düşüncesi bile korkunçtu. Sadece hamile kalmak için biriyle yakınlaşmak mide bulandırıcıydı. Üstelik ben çocuk bakamazdım. Çocukluğunu yaşayamamış biri bir çocuğa nasıl bakacağını bilemezdi.

Diğerini seçmiştim. Geçmişe gidip bir hatayı düzeltmeyi. Zorunlu olarak biriyle yatmak tecavüzdü. Bu seçenek tecavüzden iyi sayılırdı.

Sırtıma ve bacaklarıma bir şeyler batıyordu. Vücudumun her parçası acıyordu. Güneş tam tepemde bana gülümsüyordu. Havada hiç bulut yoktu. Neredeydim?

İçimden düşündüğüm şey olmadığını tekrar ediyordum. Olamazdı. İmkansızdı. Nasıl olurdu?