The Angel Who Saved Me

10

လူကြီးမင်းက သတိရနေပေမယ့် စိတ်ချရတဲ့အနေအထားတော့ မဟုတ်ခဲ့။ ဆေးရုံမှာ စောင့်ကြည့်ကာလ ဖြစ်နေတုန်းပဲ။ တရက် ဆေးမှတ်တမ်းတွေကြည့်နေတုန်း သူနာပြုဆရာမလေးက သူ့ကို ဝင်ခွင့်တောင်းသည်။

'' ဗိုလ်ချုပ် .. ထိုင်းက ရဲဘော်လို့ပြောတယ်။ ဗိုလ်ချုပ်ကို တွေ့ခွင့်တောင်းနေပါတယ် ''

'' ကျွန်မ လာခဲ့မယ် ''

ချွတ်ထားတဲ့ ဂျူတီကုတ်ကိုဝတ်ပြီး Reception ဆီ ထွက်လာခဲ့သည်။ သို့သော် မြင်လိုက်ရတဲ့မျက်နှာကြောင့် သူ့ဆံပင်တွေ ထောင်သွားသည်။

'' ဗိုလ်ချုပ် ... ကျွန်တော့်ကို မှတ်မိတယ်မလား။ ကျွန်တော့်ဇနီးရောဟင် ။ ကျွန်တော့်သမီးလေးရော ဘယ်မှာလဲ။ ဂျပန်က သူမမိဘတွေဆီ ရောက်ခဲ့ပေမယ့် ပြန်မလာဘူးလို့ပြောလို့ပါ။ ကျွန်တော့်ဇနီး ဘယ်မှာလဲ ဗိုလ်ချုပ် ''

ဦးနှောက်တွေကို အလျင်အမြန် အလုပ်ပေးရသည်။ ဘယ်လိုဖြေရမလဲ .. သမီးလေးကို ပြန်မပေးရဖို့ ဘယ်လိုဖြေသင့်လဲ။

'' ရဲဘော် ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး နှစ်အကြာကြီး ပျောက်နေတာလဲ ''

'' ကျွန်တော် ဗီယက်နမ်မှာ ထောင်ကျသွားတာ ဗိုလ်ချုပ်။ ကျွန်တော့်ဇနီး.. .... ''

'' သူမ ဆုံးသွားပြီ ရဲဘော် ''

ရဲဘော်လေးဟာ လီဆာ့ရှေ့ ဒူးထောက်ကျသွားသည်။ ထို့နောက် ယောကျာ်းတို့ရဲ့ဝမ်းနည်းခြင်းကို လီဆာ့ရှေ့မှာ ပြသ၏။ သူဟာ မျက်ရည်တွေကျနေသော်လည်း ရှိုက်သံထွက်မနေ။ အံကိုကြိတ်လို့ လီဆာ့ကို မော့ကြည့်သည်။

'' ​သမီးလေး မွေးတယ်။ မင်းစိတ်နဲ့ပဲ ဆုံးသွားတဲ့ဇနီးက သူမ မဆုံးခင် သမီးလေးကို ငါတို့ဆီအပ်သွားခဲ့တယ်။ မျိုးရိုးကို မာနိုဘန်သုံးပြီး ငါ မွေးစားထားတယ် ရဲဘော် ''

အမှန်တိုင်းပဲ ဖွင့်ပြောလိုက်သည်။ ဖြစ်လာမည့်ပြဿနာကို မဒမ်မသိခင် ဖြေရှင်းရမည်။ ရဲဘော်ဟာ သူ့သွေးသားရှိနေတယ်လို့ သိလိုက်တော့ မျက်လုံးအရောင်တောက်ပသွားလေသည်။

'' ပြန်မပေးနိုင်ဘူး ရဲဘော်။ ငါ့သမီးဖြစ်နေပြီ ။ ရဲဘော်က ဖခင်စိတ်ရှိတယ်ဆိုရင် သမီးလေးကို စိတ်ဒဏ်ရာမပေးပါနဲ့။ သမီးလေးက ငါ့ကိုပဲ မိခင်လို့သိထားတယ်။ ကလေးက လေးနှစ်အရွယ်ဆိုပေမယ့် ဥာဏ်အရမ်းကောင်းတယ်။ ရဲဘော်ကပြန်ခေါ်တာနဲ့ ပြန်လိုက်လိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့် ကလေးလေးရဲ့စိတ်ကတော့ နာကျင်သွားနိုင်တယ် ရဲဘော် ''