သမီးရဲ့လက်တဖက်စီကို သူတို့နှစ်ယောက်ဆွဲပြီး လမ်းလျှောက်ခဲ့သည်။ မဒမ့်မျက်နှာလေးဟာ ပန်းတွေနှင့်အပြိုင် လန်းဆန်းကာ လှပနေ၏။ လျှောက်လမ်းတိုင်းက ပန်းကြွေတွေကြောင့် ပတ်ဝန်းကျင်ဟာ ပန်းရနံ့တို့ ထုံသင်းသည်။
'' ဒီပန်းတွေက အပင်မှာဆို အလှကြည့်တဲ့ပန်းတွေဖြစ်မှာ ဘန်။ ဒါပေမယ့် ကြွေကျသွားတော့ လူတွေရဲ့ခြေထောက်အောက်ကို ရောက်သွားကြတယ်။ ဘယ်လောက်နှမြောဖို့ကောင်းလိုက်လဲ ''
'' မဒမ် ... သူတို့လေးတွေက ပန်းကြွေလေးတွေမို့လို့ လူတွေခြေထောက်အောက်ကို ရောက်နေရပေမယ့် သူတို့လေးတွေရဲ့ရနံ့ကတော့ အပင်ပေါ်က ပန်းတွေလိုပါပဲ။ ပန်းကြွေဖြစ်စေ၊ ဝေနေတဲ့ပန်းတွေဖြစ်စေ တန်ဖိုးသိသူလက်ထဲမှာတော့ ရနံ့ချင်း ပန်းနာမည်ချင်း အတူတူပါပဲ မဒမ် ''
သူ့အဖြေကို နှစ်ခြိုက်သွားသည့် မဒမ်ဟာ ပြုံးလေသည်။ ပြုံးစမ်းပါ မဒမ်ရယ်။ နွေဦးက ပန်းတွေ ရူးခါသွားအောင် အသည်းပုံနှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ ပြုံးစမ်းပါ။
မဒမ်တို့နဲ့ အတူရှိတဲ့ လေးရက်လုံးမှာ ဖုန်းကို စက်ပိတ်ထားသည်။ သမီးလေးသွားချင်တဲ့နေရာတိုင်း၊ မဒမ်စားချင်တဲ့ဆိုင်တိုင်းကို သွားသည်။ သိပ်ပျော်နေသော သမီးလေးက လောက၌ သူမရဲ့မိဘနှစ်ပါးစလုံး မရှိတော့တာကို မသိချေ။ အပူပင်မဲ့စွာ အိပ်ပျော်နေတဲ့ သမီးလေးကိုကြည့်လို့ စိတ်ထဲတွင် ခဏခဏတောင်းပန်မိနေသည်။
မာမီ တောင်းပန်ပါတယ်။ အဲ့ဒီအစား မာမီက သမီးလေးကို အများကြီးပိုချစ်ပေးပါ့မယ် ကလေးလေးရယ်။
စက်ဘီးလေးရဲ့ရှေ့မှာ ကလေးစီးထိုင်ခုံလေးတပ်၊ စက်ဘီးလေးရဲ့နောက်မှာတော့ သိပ်ချစ်ရတဲ့မိန်းကလေးကိုတင်ကာ မမောမပမ်း စက်ဘီးလေးကို နင်းနေသူသည် ဗိုလ်ချုပ်မာနိုဘန်ပင် ဖြစ်သည်။ ရယ်သံသဲ့သဲ့လေးများဟာ တခါတရံတွင် ဆူညံစွာ ထွက်ပေါ်လာတတ်သေးသည်။ ကောက်သိမ်းလို့မရသော်လည်း ပြန်တွေးတိုင်း ကြည်နူနေလိမ့်မယ်။
မဒမ်ရဲ့အလှက ဖြတ်ခနဲ ကြည့်ကြည့်၊ တစိမ့်စိမ့် ကြည့်ကြည့်၊ ဘယ်လိုကြည့်ကြည့် ရိုးအီသွားတယ်မရှိ။ လှမြဲ လှဆဲ၊ မာနိုဘန်ဆိုသူအား ပြုစားနိုင်ဆဲပင်။ ဆံနွယ်တွေကို မြှောက်စည်းလိုက်တဲ့အခါ အသက်ပင်မရှုနိုင်အောင် ငေးမိသည်။
YOU ARE READING
The Angel Who Saved Me
Hayran Kurguရုတ်တရက် အလင်းတန်းတွေကျရောက်ကာ ကျွန်ုပ်အား နတ်သမီးတပါးကယ်တင်သွားသလား
