H23

108 1 0
                                    

Ik maak een flikflak naar achter en dan een backflip. Ik zie Matthy staan die me wilde laten schrikken. Hij kijkt me bewonderend aan. "Hoe had jij dat door." "Had ik niet ik zag Rob seinen." zeg ik met een glimlach. "En dan maak je maar leuk 2 flikflaks en een backflip." "Ja jij snapt hem." Hij grinnikt. "Je bent echt gek." "Oh ik kan nog meer hoor." "Zoals?" "Arabier flikflak salto, spagaat en de split, salto's beide kanten op, handstand, salto tegen de muur, zelfverdediging, boksen, vechten." som ik op. "En nog veel meer." zeg ik er nog achter aan. "En dat doe je zonder trampoline?" "Ja?" Ik trek 1 wenkbrauw omhoog. "Is dat zo raar dan?" "Nee maar wel knap." "Thanks." Ik maak een arabier en doe er een backflip achteraan. "Het is eigenlijk best leuk." "Wat?" "Zo heen en weer vliegen." Ik maak weer een arabier met flikflak. Hij knikt. "Het is ook leuk om te zien." "Wacht ik wil wat proberen." Ik maak een backflip en ik land in een spagaat. "Gelukt." zeg ik trots. "Uh doet dat geen pijn?" vraagt Rob. "Nee hoor als je het vaak doet is er niks aan de hand." Ik probeer op te staan maar ik heb geen schoenen aan dus ik glijd weer uit terug in een spagaat. "Kutzooi ik heb mezelf in de nesten gewerkt." Ik zie Rob lachen. "Ja lach maar je kunt me ook even helpen." "Kom maar." Matthy legt zijn handen onder mijn oksels en trekt me omhoog. "Thanks." "Geen probleem." "Ik zal voorlopig geen spagaten meer doen." "Hoezo?" "Ja dan zit ik weer vast." Hij begint te lachen. Ik lach met hem mee. "Het was eigenlijk wel komisch om te zien." grinnik ik. We lachen nog na en dan komt Milo binnengelopen. Hij geeft me een kus. "Wat valt hier te lachen?" "Ja Miel ik maakte net een spagaat en toen kwam ik niet meer overeind omdat ik alleen sokken aanhad." Ik ben nog steeds aan het lachen. Hij grinnikt. "Je bent ook gek hoor jij." Ik geef hem een knuffel en ga bij hem op schoot zitten. "Ik snap nog steeds niet hoe jij zo flexibel bent." zegt Rob. "Tja oefenen oefenen en nog eens oefenen. En dan kom je er vanzelf." "Ik vind nog steeds de backflip met de muur vet. Ik snap echt niet hoe jij dat doet." "Oh gewoon je afzetten tegen de muur alsof het een trampo is." "Ja dat snap ik maar dan horizontaal is wel erg lastig. En ook nog eens op sokken." "Zo moeilijk is het ook weer niet." Ik zucht en Milo slaat zijn armen om mijn middel heen. Ik geef hem een kus op zijn wang en hij trekt me naar zich toe. Hij begint me te zoenen en ik zie Matthy kijken. Nou ja ik laat het wel. De zoen word intiemer en zijn handen gaan onder mijn trui. Ik verbreek de zoen. "Niet hier oke?" Hij knikt. "Ik ben er ook nog niet klaar voor." fluister ik in zijn oor. Hij knikt begrijpend en geeft me een kus op mijn wang. Ik geef hem nog een kus en dan sta ik op. "Ik ga Raoul helpen met het eten." "Oke succes." Ik loop de keuken binnen en ik zie dat Raoul al bezig is met klaar zetten. "Hai ik kom even helpen." "Oh ja is goed." "Wat gaan we eten?" "Tuinsalade." "Hehe eindelijk wat gezonds." "Nou je vond anders de Mac ook bijzonder lekker." hoor ik Koen roepen. "Ja weet ik, maar ik bedoel dat ik er zin in heb." roep ik terug. "Ja dat zeggen ze allemaal." roept hij terug. Ik grinnik en help Raoul met de groenten snijden. Hij geeft mij de uien en ik begin met de uien in stukjes te snijden. Ik schuif het in de schaal en pak dan tomaten. Ik snijd ze in plakjes en spoel ze nog daarna gooi ik het ook in de schaal. "Jij gaat echt snel." "Ja weet ik ik snijd echt veel te snel." "Geeft niet ik ben bijna klaar. Pak jij alvast de saus?" "Ja doe ik." Ik spuit een flats saus in de schaal en Raoul gooit er de laatste groenten in. Ik begin met roeren en Raoul begint met het bakken van aardappelschijfjes. Hij gooit er wat kruiden over en dan laat hij ze gaar worden. "Zullen we Koen tafel laten dekken?" zeg ik ondeugend. "Ja als je hem omhoog krijgt hij haat tafel dekken." "Koen tafel dekken!" roep ik. "Geen zin in." Ik loop richting de woonkamer en pak zijn telefoon af. "Vangen Matthy!" Hij vangt de telefoon en ik trek Koen van de bank af. "Zo jij komt ook maar eens van je luie reet af." zeg ik en ik geef hem een duw naar voren. "Lopen van Raoul krijg je de borden." Hij zucht. "Ja jij moet ook eens wat doen in het huishouden." zeg ik. "Ja mama." Raoul geeft hem de borden en hij zucht nog eens. "Niet zo zuchten de volgende keer mag je stofzuigen als je zo door blijft zeuren." Hij loopt al een stuk sneller. "Goed gedaan ik krijg het nooit voor mekaar en de andere jongens ook nooit." zegt Raoul. "Hij mag ook wel eens wat doen hij blijft altijd zitten." Koen loopt weer de keuken in en hij pakt bestek. "Goed bezig jongen zie je wel je kan het wel." zeg ik met een moederstem. Hij zucht. "Ach jongen vind je het moeilijk?" "Ja nogal." Ik begin te lachen. "Koen doe normaal zo moeilijk is het ook weer niet. Je mag blij zijn dat ik je niet heb laten schoonmaken." "Dan had je me toch niet omhoog gekregen." "Oh nee?" Hij heeft het bestek nog in handen en ik til hem op mijn schouders. "Is dit beter bewijs?" zeg ik en ik ren een rondje met hem door de woonkamer. "ZET ME NEER JADE ALSJEBLIEFT!!" Ik zie de jongens grinnikend op de bank zitten. "Ja ik laat je gaan en met je reet de tafel dekken en snel een beetje." "Jaha ik was toch al bezig." "Ja maar het kan sneller." Ik loop weer naar de keuken en schud de pan met aardappelschijfjes door elkaar. "Je hebt hem wel onder de duim." "Ja je moet toch wat met lastige jongens." zeg ik en ik zucht overdreven. "Koentje ben je al klaar?" "Ja." "Ach wat goed van jou." En ik geef hem een aai over zijn haar. "Mag ik nu mijn telefoon weer?" "Nee want we gaan eten en daarna help je ook nog met afruimen." Hij zucht. "Ik heb het zwaar hierzo." "Ach man jij een zwaar leven? Dacht het effe niet." "Hoezo heb jij een zwaar leven dan?" Ik slik. "Ja." "Nou wat dan?" "Dat vertel ik liever niet." "Nou daar hebben we veel aan." "Kop houden of je kunt nog afwassen ook." "Jongens eten!" Ik pak nog de laatste schaal uit de keuken en schuif aan. Ik ga naast Milo zitten. "Man jij bent wel echt een moeder moet ik zeggen." zegt Matthy. "Ja moet ook hier anders word er geen ene flikker gedaan en kunnen Raoul en ik de kut klusjes opknappen." Milo knijpt in mijn hand. "Doe nou maar rustig en niet Matthy afsnouwen." Ik zucht eens diep en tel tot 10. Ik schep wat van de salade op en ik begin te eten. Ik zie de jongens naar me kijken maar ik eet gewoon door. Ik kook gewoon een beetje. Ik weet niet hoe het komt misschien door mijn verleden en dat Koen dat omhoog bracht maar daar denk ik liever niet aan. Nou ja het was in ieder geval geen pretje om iedere dag de kots van je pa op te ruimen omdat hij weer eens dronken thuis kwam. En bovendien gebruikte hij ook nog eens drugs. Maar goed kappen met denken ik moet eten. Ik eet mijn salade op en laat mijn vork vallen. "Godverdomme." Ik sta op om mijn vork te pakken. Ik klem mijn vingers om de vork zodat mijn knokkels wit worden. Ik voel weer een kneepje in mijn hand. Ik kijk naar Milo. Ik zie hem vragend kijken. Oh ik kook van woede als ik aan die tijd terug denk. Ik knijp perongeluk in de hand van Milo want hij trekt terug. "Auw the fuck." De jongens kijken me nu aan. Ik zucht. Ik klem mijn vingers weer op mijn vork en sta op. Ik trek de deur dicht en klap hem achter me dicht. "Nee laat haar we kijken zo wel." Ik ren naar zolder en wil de boksverband om mijn handen doen. Oh ja die zaten nog onder het bloed. Nou ja dan maar zo. Ik fantaseer mijn vaders hoofd op de boksbal. Ik geef hem eerst een paar trappen en dan ga ik met mijn vuisten slaan. Ik sla als een gek en de boksbal vliegt heen en weer. Ik blijf maar slaan en er lijkt geen einde aan. Ik begin te trappen tegen de boksbal. 'Vieze vuile flikker' denk ik bij mezelf. 'Je weet niet wat je mij hebt aangedaan'. Ik begin nog harder te trappen als ik weer 1 van de momenten terug komt. Al die klappen krijg je terug pa. Al die blauwe plekken die je mij hebt gegeven omdat je weer eens dronken was, ja die krijg je allemaal terug. Ik hoor iemand naar boven komen. Ik verwacht dat het Milo is dus ik sla maar door. "Vieze flikker dat je er bent." sis ik de boksbal toe. Ik blijf maar slaan tot dat er bloed over mijn armen stroomt. Ik wil weer slaan maar iemand houd me tegen. Ik begin te huilen. Ik zak in elkaar en leun tegen de persoon aan die me vastpakt.

~1625 woorden~

Ja ja weer een cliffhanger. Wie is de persoon die Jade opvangt?
Laat een sterretje achter als je dit deel leuk vond.

Doei doei!❤️

Toen ik je voor het eerst zag/ ft. bankzittersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu