~Hellooooo.. Ben geldim bebekler.. Son günlerde mutsuz hissediyorum, gerçek hayattan sürekli kaçmama sebep oluyor bu da.. O yüzden bol bol okuyup yazıyorum.. Klavyenin başına oturduğumda asla böyle bir kurgu yoktu kafamda, eminim siz de böyle bir konu beklemiyorsunuzdur.. Ama yazarken hoşuma gitti ve en azından ilk partı yazıp yayınlamak istedim.. Siz de beğenirseniz devamını birkaç bölüm daha uzatmayı düşünüyorum.. Bu evren, dizinin ilk başlarına ait.. Hani Asi, konuşmak için Alaz'ın odasına pat diye dalmıştı ve Alaz'ı bornozla yakalamıştı sbxbxnx İşte ona benzer bir sahnenin gece yarısı yaşandığını düşünün ve bu muhteşem ikiliyi Eşref Dede'nin yakaladığını.. Tabi o zamanlar hayattaydı 😢Bakalım devamında neler olacak, okuyup görelimmmm...~
***
"Ne bakıyorsun lan?" dedi Asi ve sinirle duvağını çekiştirdi. "Ayı mı oynuyor?" Takım elbisesinin düğmelerini takmakla meşgul görünen Alaz, bir an aynaya genç kızın yansımasına baktı. "Ayı oynasa daha az şaşırırdım inan.." dedi alayla. "Seni böyle görmek.." Onun baştan aşağı kendisini süzdüğünü gören Asi, sinirle arkasını döndü ve aynadan uzaklaştı. "Ne varmış lan halimde? İt!" derken ellerini beline koymayı ihmal etmemişti. Alaz; onun öfkeden kızaran yüzüne, saten gelinliğinin açıkta bıraktığı omuzlarına ve hiçbir tokanın zapt edemediği buklelerine dakikalarca baktı. "Normalsin.." dedi omuzlarını silkerek. "Konu sen olunca.. Çok alışık olmadığım durumlar bunlar.." Daha da konuşurdu belki ama alaylı tavrı boğazına dayanan bıçakla son buldu. "Gebertirim oğlum seni.." dedi genç kız hiç tereddüt etmeden. "Saçma sapan bir şeyin içine sıkıştık kaldık zaten, damarıma basma benim.." "Hah şöyle.." dedi Alaz yüzünde iflah olmaz bir gülümsemeyle. "Ben de fabrika ayarlarına ne zaman dönersin diye merakla bekliyordum.." Çalınan kapıyla toparlanan ikili hızla birbirinden uzaklaştı ve Asi bıçağını göğsünün içine sıkıştırdı. Bunu gören genç adam bir anlığına kaşlarını çatsa da herhangi bir yorum yapmadan "Gir.." dedi kapıya doğru. "Nikah memuru geldi.." dedi Neslihan. "Herkes sizi bekliyor çocuklar.."
***
(1 hafta önce)"Bu nasıl bir rezillik Alaz!" Dedesi Eşref Soysalan. O, salonda öfkeyle volta atarken Alaz hiçbir şey olmamış gibi bornozuyla koltukta oturuyordu. Hemen yanında gerginlikten ayağıyla yerde ritim tutan Asi ise bir yaşlı adama bir de odadaki kalabalığa bakıyordu.. Herkes buradaydı.. Rezil olmuşlardı.. "Yahu sen abinin 'kardeşim' dediği kızla nasıl olabilirsin? NASIL?" Babasını daha öncesinde hiç böyle öfkeli görmemiş olan Neslihan, ağzını açacak oldu ama adeta gözü dönmüş olan adam, elini havaya kaldırarak durdurdu onu. "Gecenin bir yarısı hem de benim evimde.. Tövbe tövbe.." diyerek devam etti söylenmeye. "Büyütecek bir şey yok bunda.." diye lafa girdi Alaz. "Biz sadece.." "ULAN NE DEMEK BÜYÜTECEK BİR ŞEY YOK?!" Saatlerdir bir köşede sinirlerine hakim olmaya çalışan Yaman, genç adamın bu gevşek tavırları karşısında sonunda çileden çıkmıştı. Alaz'ın bornozunun yakasına yapışıp "Şu haline bir bak lan!" dedi. "Dedem Asi'yi senin odanda ilan-ı aşk ederken yakalamadı mı ş*refsiz! Hem de ikiniz de yarı çıplak haldeyken?!" Bir yandan Cesur bir yandan Neslihan, Yaman'ı güçlükle kardeşinin üzerinden aldılar. Boğazını temizleyip bornozunun açılan kısımlarını düzeltti Alaz ve 'Sen de bir şeyler söylesene..' der gibi genç kıza baktı. Ancak zerre kadar sakinleşmemiş olan dedesi "Tabi yakaladım.." diyerek tasdikledi Yaman'ı. "Kıza ne yaptıysa artık.. Gecenin köründe hesap sormaya gelmiş zavallı." Yaşlı adamın bu sözleri üzerine Alaz da dahi olmak üzere tüm gözler Asi'ye çevrildi. Olayların bu noktaya nasıl geldiğine hâlâ inanamayan genç kızsa elini saçlarının arasından geçirdi ve ofladı. Ne b*k yiyecekti? Her şeyi yanlış anlamışlardı.. Alaz'ın alayla ona baktığını görünce yutkunmadan edemedi; onu ele verir miydi? Dudaklarını kemirip ondan bir cevap bekleyen insanlara döndü. Yaman, Cesur, Çağla, Neslihan, Eşref dede ve yaşananları duyup gelen Rüya.. Ne halt yemeye gecenin köründe Alaz'la konuşmaya gelmişti sanki? Ne halt etmeye haber bile vermeden odasına dalmıştı? Onun da duşta olacağı tutmuştu.. "Söyle kızım, korkma.." dedi yaşlı adam hemen yanına otururken. "Alaz seni kandırdı değil mi? Daha önce bir sürü kadına yaptığı gibi kandırıp kullandı?" Asi saatler önce Alaz'ın odasında yaşananları düşündü bir bir; genç adamın bornozla banyodan çıkması, onu yarı çıplak görünce elindeki suyu üzerine dökmesi, şaşkınlıktan üzerindeki gömleği çıkarması.. Tam da o sırada odaya dalan Eşref dede.. Sadece bunlar olsa yine toparlayabilirdi belki ama yaşlı adam kapıyı açtığında genç kızın "Aşığım.." dediğini de duymuştu.. Asi'nin bunu Yaman için söylediğini nereden bilebilirdi ki? Bir kez daha öfkeden köpüren Yaman'a ve elini yanağına koyup alayla ona bakan Alaz'a baktı. Kafasında ihtimalleri tartarken "Doğru.." kelimesi döküldü dudaklarından. "Alaz'la aramızda bir şeyler yaşandı. Ama sonra beni görmezden geldi, telefonlarımı açmadı. Bu gece ondan hesap sormaya geldim buraya.. Ona bir şey yaparlar korkusuyla ne Yaman'a anlatabildim olanları ne de Cesur'a.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ENEMIES TO LOVERS - ASLAZ
FanficKurgum, Yabani dizisinde yan karakterler olan Asi ve Alaz çiftini konu almaktadır. Uzun zaman sonra beni heyecanlandıran bir çiftle karşılaşınca dizide görmek istediklerimi birer bölümlük hikayeler hâlinde yazmaya karar verdim. Umarım bakış açımı be...