TACIMH:That Arrogant CEO Is My Husband ✔ [COMPLETED]

TACIMH: Kabanata 28

LIHIM akong napaasik dahil sa patuloy na pagluha ni Lorraine. What's with her?

I sigh.

Nagsimula akong maglakad palabas ng CCTV room, pero napatigil ako ng maramdaman ko ang nanginginig na kamay ni Lorraine na kumapit sa aking braso. Kunot-noong sinalubong ko ang mga tingin nito.

"A-are you... are you telling the t-truth? D-did you really love her?"

I released myself from her.

"Yes. I– fucking–do" Malumanay pero may diin ang bawat katagang sambit ko. I gave her my warning look. "That's why, if you bully my wife again..." Lumingon ako sandali sa matanda para bigyan din ito ng warning look bago muling bumalik ang tingin kay Lorraine. "... Iet's see what I can do." Dagdag ko bago ipinagpatuloy ang paglalakad palabas ng CCTV room.

"B-but I did n-nothing, Yvan" Narinig ko pang wika ni Lorraine pero hindi ko na ito pinansin.

I took out my cellphone from my pocket. "Where are you?" Agad na bungad ko ng sagutin nito ang aking tawag. "What the hell! You are really damn womanizer!" Hindi ko napigilang reaksiyon pagkatapos kong marinig ang mga ungol sa kabilang linya.

Damn Larky! Ang alam ko ay may gusto ito sa bestfriend ng asawa ko na si Vivian pero hindi ko alam kung bakit ngayon ay may ibang babae na naman itong nilalandi. "S-saglit n-nalang ito, u-uncle. Damn! Your so t-tight vi---- ugghh!"

What the fuck! Mariin akong napapikit at napahilamos dahil sa narinig. "Meet me in 10 minutes damn fuck boy" Gigil na wika ko bago pinutol ang tawag. Napabuntong-hininga ako pagkatapos.

Dumiretso ako sa kompanya. Doon ay sinimulan kong mag-isip kung paano mababawi ang aking asawa.

I need to be more deserving than that man.

"What's up uncle?" Nakangising bungad sa akin ni Larky na ngayon ay bahagya palang nakasilip sa pinto ng aking opisina.

Agad ko naman itong sinamaan ng tingin. 30 minutes na itong late. Pero mukang balewala lang iyon dito dahil pasipol-sipol pa itong lumapit sa akin.

"What took you so long?"

Nakangiti itong umupo sa aking harapan. "Tinatanong pa ba 'yan, uncle? You heard it. Bago pa nga lang ako nasasara----"

"Rent the most expensive restaurant for me and look for the most trusted, famous and high paid chef" Agad na putol ko sa iba pa nitong sasabihin.

Napansin ko naman ang pagkagulat nito. "W-what? F-for what, uncle?" Napalunok pa na tanong nito. Hindi pa rin ito makapaniwala sa narinig.

"Just do it" Mariin na wika ko.

I'm confident that everything will happen in accordance to my plan.

I'll get you back, my dear wife.

I smiled.

—

Ivan

I know, she is still crying and seeing her like this tortures me.

Her cries makes my broken heart crushed more into pieces.

Kung pwede ko lang sana ibalik ang panahon na ako pa ang tinitingnan nito, na ako pa ang dahilan ng mga ngiti nito at pangarap nito. Kung pwede lang, gagawin ko para magawa ko 'yong bagay na makakapagpasaya dito.

Pero alam kong hindi na 'yon mauulit. Hindi na dahil iba na ang tinatanaw nito sa isip, ang dahilan ng pagngiti at pagluha nito at ang pinapangarap nito.