Yolculuk

354 21 4
                                    

Günler günleri kovalamıştı ve Ahmet ile olan konuşmanın üzerinden bir hafta geçmişti. Ben muhtarlıkta oturup her zamanki işlerimi hallederken muhtarlığın kapısındaki zilin çalmasıyla içeri yan köyün muhtarı gelip

"Kolay gelsin Berzan Agam, demirci nerdedir?"

Onu götürebileceğimi belirtip hızla yola koyuldum. Köyün yakışıklı demircisi Azad'ın yanına gelip

"Azad bu adam yan köyün muhtarı. Demir işi varmış, seni sordu. "

Adamı orada bırakıp Azad'a göz kırptım. Azad da bana gülümseyip adamı dinlemeye başlayınca oradan ayrıldım. Ben anca muhtarlığa gelmiştim ki telefonum çalmaya başladı. Azad'ın aradığını görünce sevinçle açtım.

"Berzan, bugün malzeme almaya merkeze gideceğim sen de gelsene. Hem yarın haftasonu."

"Olur ya, olur gidelim.'

"Oldu o zaman...

"Ya Azad şey..."

"Söyle şekerparem."

"Şekerpareni yesinler."

Azad'ın söyledikleriyle yanaklarım kızarmıştı.

"E söyle Berzan ne diyeceksin?"

"Haftasonu merkezde kalsak ya, birlikte."

"Sen istersen de yapmaz mıyız ya gülüm."

"O zaman gittiğimizde bir pansiyon ayarlarız olur mu?"

"Olur Berzan'ım. Akşam gelir alırım ben seni, birlikte gideriz."

"Tamam Azad'ım."

"Ooy senin o Azad'km diyen dillerini..."

"Yersin yersin ama akşama."

"A-"

Sessiz kalmasından şaşırdığını anlamıştım. Ben de en az onun kadar şaşırmıştım bu dediklerime ama aşk insanı deli divane ediyordu herhalde.

"Neyse Azad kapatayım ben artık, haydi görüşürüz."

"T-tamam görüşürüz."

Telefonu sevinçle kapatıp cebime attığımda yüzümdeki sırıtışı da silmeye çalışıyordum.

Akşam olduğunda bavulumu alıp evden çıkacakken bana bakan bir Ahmet gördüm. Ona merkeze malzeme almak için Azad ile beraber yola çıktığımızı söyledim ve diğerlerine de belediyeye gittiğimi söylemesini söyleyip evden çıktım. Evden çıkıp Azad'ın evine doğru giderken yanımdan geçen araba korna çaldı. Afallayarak arabaya baktığımda arabanın içinden bana bakan bir Azad gördüm. Arabadan inip bavulumu almak için yanıma geldiğinde öpmeye yeltendi.

"Napıyorsun bir gören olacak!"

"Sevgilimi öpüyorum."

Gülerek ona bakıp

"Otelde öp o zaman."

"Sadece öpecek miyim?"

Çapkınca gülümsemişti. Ve benim de yanaklarım kızarmaya başlamıştı. Oyalanmadan yola koyulduk. Arabada Aşk Bodrumda Yaşanıyor çalıyordu. Klimanın sıcağından mı aşkın sıcağından mıdır anlamasam da içimi bir ateş sarmıştı.

İki saatin ardından merkeze gelmiştik. Azad bizi pek de kötü sayılmayacak bir pansiyona getirmişti. Oldukça samimi ve sıcak bir yerdi. Eşyalarımızı bırakıp tekrardan çıktık ve Azad'ın işlerini çabucak hallettik. Ardından akşam geç saatlere geldiği için Azad hoş bir mekanda yemek yemeği teklif etti.

"Buralarda havadar bir yer var, pansiyona geçip hazırlanır çıkarız olur mu gülüm?"

"Olur gülüm." deyip kıkırdadım.

Bir saatin ardından otelden çıkıp yola koyulmuştuk.

BERZAD +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin