my Sunshine / Lawlu

10-

Gözlerimi araladığım da camdan güneş ışığı yüzüme yansıdı. Yavaş yavaş gözlerimi ovuşturarak yattığım yataktan hafif doğrulup telefonuma bakındım ama bulamadım. Sonradan aklıma yastığın altına koyduğum geldi ve hemen yastığın altını kaldırdım. Telefonumu kapıp hemen başımı yeniden yastığa koydum. Telefonun şifresini açınca gördüğüm manzara ile gözlerimi şaşkınlıkla açtım ve ufak bı baygınlık geçirdim. Hemen sağ elimle kendime tokat atıp yataktan korkuyla fırladım.

"NE DEMEK 231 CEVAPSIZ ARAMA... NE DEMEK SAAT ÜÇ BUÇUK? OKULUN BİTMESİNE 2-3 SAATTEN AZ KALMIŞ RESMEN!"

Kimlerin aradığına bakmak için aramalar kısmına girdim ve o 231 cevapsız aramalara baktım. 52si Usopptan 121i Zorodan 55i Namiden... 1 cevapsız arama Franky 2 cevapsız arama da Sanjiden. Zoro full gece aramış. Diğerleri ise sabah ders başlamadan birkaç dakika önce arayıp durmuşlar.

"Sıçtım gerçek anlamda sıçtım ben."

Ace ve Sabo neden beni kaldırmadan okula gittiler ki? Asla böyle birşey yapmazlardı.

Hemen telefonumla birlikte odamdan çıktım ve mutfağa girip dolabın kapağını açıp sırıttım.

"Aman alttarafi geç uyandım. HEMEN BİRŞEYLER YEMELİYİM."

Sabonun yaptığı yemekleri hemen çıkarıp ocağın üstüne koydum.

"İyi de... ben bunları nasıl ısıtcam?"

Yemekleri boşverip hemen ekmek arası birşeyler hazırladım. Dolaptan sütümü de alıp yemek masasina geçtim.

Mutlu bir şekilde yaptığım mükemmel dürümümü yerken karşımda duran bir not gördüm.Ağzımda ki lokmaları çiğneyerek notu kaptım ve okumaya başladım.

Not Sabodandı.

-Sınıfımızda yarın için bir gezi var. Bu gezi geçen sene düzenlendi ve şimdi yola çıkmamız gerekiyor. Söylemek için çok geç kaldık biliyorum , bizi affedebilirsin umarım. Birkaç gün eve gelemeyeceğiz senin için yemek hazırladım onları yersin. Sakın yaramazlık yapayım deme Luffy. Yarın erken kalkıp hemen okula gidiyorsun. Gitmemezlik yok. Ev sana emanet küçük kardeş:)-

Sabonun son yazdığı cümleye gülümsedim. Son kalan yarımı da ağzıma tıkayıp masadan kalktım.

"Neden telefondan mesaj yollamak yerine kağıda yazdı acaba..."

Sorgulamayı bırakıp masaya koyduğum sütü alıp televizyonun karşısına geçtim.Kumandayı  alıp televizyondan film açıp keyifle izlemeye koyuldum.

Evde yalnız olmanın tadını çıkarma vakti.

------------------------------------

Yaklaşık 5 saat geçmişti ve benim gözlerim hala televizyondan ayrılmıyordu. Bilmem kaçıncı sütümü içerken Aniden kapı çaldı. Filmi durdurup Sütümle birlikte Kapıya doğru keyifsizce yürüdüm. Kapıyı açtığımda gördüğüm yüzler Zoronun , Naminin  ve Usoppundu. Kaşlarımı çatarak karşımda dikilen üçlüye baktım.

"Ha?"

Üçü birden kollarını birleştirip bana sorgulayan ifade ile baktılar. Gözlerim zoroya kayınca diğer ikisinden farklı bir bakışı vardı...Hayal kırıklığı ve üzüntü. Ne olmuş olabilir diye düşünürken aklıma dün akşam grupta konuştuklarımız geldi. Sesli bir şekilde yutkunup gözlerimi namiye çevirdim.