"Anne, yeter!"
"Bişey demedim be bağırma bana"
"Anne kız rahatsız oluyor"
Telefonumun çalmaya başlamasıyla derin bir sevinç kapladı içimi. Arayan Emre abiydi. Yeni alacağım evin sahibi.
"Özür dilerim açmam gerek" dedim ve hızla yanlarından fırlayıp yalnız olabileceğim bir yere girdim.
Emre abi bugün evi görebileceğimi söylemek için aramıştı. Bende hemen Leyla Teyze ve Aras'ın yanına gittim.
"Benim önemli bir işim çıktı gitmem lazım kusura bakma Leyla Teyze, en kısa zamanda tekrar gelip telafi edicem" dedim. Ama gelmicem. İşkence resmen bu kadın.
"Ben bırakayım seni-"
"Hayır sen burda kal" diye araya girdi Leyla Teyze. Leyla Teyze'nin bu tepkisiyle Aras'a baktım. Onu buradan almam ister gibi bakıyordu gözlerime.
Hadi ya! Olamaz değil mi? Ben bir malım, gerizekalıyım. Leyla Teyze bizim aynı evde yaşadığımız bilmiyor. Ben Aras söyledi sanıyordum tüm gün ama belli ki o söylememiş. Allah benim belamı versin!
"Aslında güzel olurdu, hiç taksiyle uğraşmak istemiyorum"
"Bizim işimiz var onunla mecbur uğraşmak zorundasın"
"İşinizi sonra halledebikirsiniz" dedim.
Aras bir bana birde annesine bakıyordu.
"Bak güzel kızım sen karışma bu konuya ve lütfen seni zorla çıkartmadan bu evden git"
"Ama-"
"Hemen"
"Hayır"
"Serkan, çıkar bunu"
Cüsseli ve uzun boylu bir adam yanıma gelip kolumdan çekerek dışarı kadar sürükledi. Aras orada kalmıştı. Kim bilir ne yapacak annesi. Kötü biri olduğunu söylemişti. Kendi kızını ölüme terk etmekle tehdit eden bir anne bu, beni korkutuyordu. Adamlarıda vardı. Kesin dövdürürdü.
Hızlı adımlarla evden uzaklaştım. Bir taksi çevirdim. Emre abinin yanına vardığımda öylesine eve bir göz attım. Gayet uygun bir yerdi, ev sağlam ve eşyalıydı. Bu eve bu fiyat o kadar iyiydi ki.
Ev işini Emre abiyle hallettik. Ben daha fazla durmadan hemen bir taksiye atlayıp eve gittim. Dairenin kapısına vardığımda Aras'ın kapıları oradaydı. Kapıyı açtım. Elinde bir buz, yüzü gözü dağılmış bir Aras koltukta oturuyordu. Beni görünce yerinden kalkmaya yeltendi ama kalkamadı. Belli ki her yeri ağrıyordu. Zaten ben direk yanına fırladım. Gözlerim dolmuştu istemsizce. Benim yüzümden olmamıştı biliyordum ama suçlu hissediyordum. Panikle her yerini inceledim. Dudağı patlamıştı, heryerinde morluklar vardı, saçı başı dağınıktı.
"Özür dilerim Aras" dedim. Buzu tutmayan elini saçlarım arasında gezdirdi. "Senin suçun değildi, annem kendi öğrenmeden benim söylemem gerekiyordu."
"Ne yaptı sana, dövdürdü mü?"
"Evet"
"İyi misin? Ağrıyan bir yerin var mı?"
"Hayır iyiyim" dedi buruk bir gülümsemeyle.
"Emin misin, bak lütfen bana söyle"
"Eminim gü-"
"Efendim?
"Bişey yok"
"Peki"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ev Arkadaşım
RomanceÜniversite için Almanya'dan İstanbul'a gelen Charlotte bir tanıdığında kalıcaktır. Ancak bilmediği birşey vardır. Tanıdığı olan kadının oğlu, annesinden gizli bir şekilde eski evine geri taşınmıştır. Charlotte hiç tanımadığı bu adamla bir anlaşma ya...
