Ev Arkadaşım

8. Bölüm/Sevgilim

"B-benden hoşlanıyor musun?"

"Evet"

Bir süre sustuk. Hint dizileri gibi bakıştık. Dilim tutulmuştu. Benden hoşlanıyordu.

Cevap beklercesine yüzüme bakıyordu. "Bende senden hoşlanıyorum bunu ilk senin söylemen o kadar iyi oldu ki yoksa ben asla söylemezdim" dedim Aras'a sarılarak. Bu tepkime şaşırmış olmalı ki bir süre dondu kaldı. Sonra kaslı kollarını belime sardı. Ardından kollarını bacağımın altından geçirdi ve beni kucağına aldı. İçeri götürüp koltuğa oturttu. "Şimdi burda kalıyorsun hiçbir yere gitmek yok"

"Ama-"

"Aması yok"

"Annemin haberi olursa-"

"Olmaz. Ben annemle konuşurum, eğer o söylemezse bilemez ayrıca annem bizim beraber olmamızı istiyordu, en azından bir süre bunu annenden saklayacağına eminim güzelim" Gülümsedim. "Tamam Aras, burdayım hiçbir yere gitmiyorum ama Emre abi ne olucak"

"Ben hallederim merak etme"

"Ayıp oldu adama"

"Sen boşver ben telafi ederim"

"Peki"

Elimden tutup beni koltuktan kaldırdı. "Şimdi o valizlerindeki herşeyi geri yerine yerleştirelim" dedi.

Valizleri alıp odama götürdük. Herşeyi beraber yerine yerleştirdik. Olaylar inanılmaz derecede hızlı gelişmişti. Ben en son bu evden ayrılacağım diye üzülürken şuan Aras'la sevgiliyim diye seviniyordum. Harikaydı.

En sonunda işimiz bitmişti. Tüm eşyalarımı eski yerlerine koymuştuk. "İşimiz bitti. Film izlemeye ne dersin?" diye sordu Aras. "Süper olur derim" dedim.

Salona geçip oturduk. Film seçmek zor olmadı. Birkaç hafta önce ona Harry Potter izlemesini söylemiştim. O hâlâ izlemediği için şuan onu izlemeye karar vermiştik. İlk bölümü açtık.

Filmi ilk izlediğim ilgiyle izliyordum. Harry, Gryffindor'a seçiliyor...

ARAS

Filmin daha ilk başlarında başı omzuma düşmüştü. Uyumuştu. Saate baktım. Daha 5'di. Sanırım eşyaları topla yerleştir yorulmuştu. Filmi kapatıp onu odasına götürdüm. Biraz dinlendikten sonra uyandıracaktım.

Yemek hazırlamak için mutfağa geldim. Sevdiğini bildiğim için bolenez soslu spagetti yaptım.

Hazır olunca uyandırmak için odasına gittim. Yatağının yanına geldim. Çok tatlıydı. Film gibi izleyebilirdim onu. Nefes alış verişi bile harikaydı. Uyandırmaya kıyamıyordum. Ama aç kalmasına da. Uyandırmak için omzundan hafifçe dürttüm. Genelde derin uyurdu bu yüzden uyanmadı. "Charlotte"

"Hıh"

"Uyan bakalım küçük hanım" Gözlerini açtı. Mahmur gözleriyle bana bakıyordu. Yavaşça doğruldu. "Uyudum mu ya?"

"Evet, horlayarak." Aslında horlamıyordu. Hiç bir zaman da horlamamıştı. Ama onunla uğraşmak eğlenceliydi.

"Gerçekten horluyor muyum? Off çok utanç verici." Eliyle yüzünü kapattı. Bu haline gülmemek elde değildi. Ellerini bileklerinden tutup yüzünden çektim. "Şaka yapıyorum, horlamıyorsun"

"Çok kötüsün Aras" dedi ve dudak büzdü. Ardından yataktan kalktı. Omuzuyla koluma vurarak odadan çıktı. Omzuma yetişmiyordu omzu. Bende arkasından çıktım.