Çok söz vardı aslında söylenecek. Oturup sorulacak bir hesap belki.
İsmail'in ölüp ölmemesi derdim değildi ama yaptığım her şeyin bir hiç olması!
Bir sınava tabi tutulmuş olmam. Bir yanda gözü yaşlı bir aile. Gerçekti bu sefer en iyi ihtimalle.
Bana inanmış insanlar. Mahir, Fahir, Aysel. Ne diyecektim şimdi. "Denemişler" mi beni?
Bir sigara yaktım zihnimi dağıtmak için. Çıkıp cama etrafıma baktım. Mahir arabanın yanında yukarıya bakıyordu. "Bekle" dedim elimle.
Uzanıp masaya ceketimi aldım. Şeniz laptopunun başında. Gösterecek bir şeyleri vardı belki. Kalıp dinlemek istemedim.
Böyle hayal etmemiştim dönüşümü.
"Onursal başkan". Titrlerin insanı olmamıştım ki hiçbir zaman! "Yapamazdım" dediğini yapsaydı keşke. Konuşsaydık dosdoğru.
Çıktım. Kafamda onca düşünce.
Son / Tüm ustalarıma saygıyla.
YOU ARE READING
ZAMANSIZ
General FictionIşıklarda durmuş yeşilin yanmasını beklerken bir anda ilham geldi. "59 dakika" severlerin gözbebeği Neriman Ateş muhteşem bir macerayla geri dönmeliydi. İlk cümle, ilk paragraf derken eve geçip heyecanla yazdım eskizlerini. Sonrası hikayemi tamamla...
