🍊 s'onsuz. (final)

385 42 154
                                    

Yürek vuruşları yavaşladı; bir bir, her seferinde daha belirsiz, daha hafif tıpkı suyu kesilen bir pınar, yitip giden bir yankı gibi...

Gustave Flaubert / Üç Öykü

_______

O gece Park Wonbin ile sabaha kadar sevmişiz birbirimizi uyandığımda çoktan öğlen olmuştu. Wonbin hemen yanımda uyuyordu. Birkaç saniyeliğine uyurken ne kadar huzurlu göründüğünü izledim.
Wonbin'in yüzünde hep bir yorgunluk, kırgınlık olurdu, benden önce de, benimleyken de, benden sonra da olmuştu. Sadece uyurken, Wonbin'in suratı annesinin kollarında uyuyan bir bebeği andıracak kadar huzurla dolup taşıyordu...

"Wonbin." dedim. Özellikle telaşlı çıkmasını istedim sesimin.
"Bugün son prova var geç kaldık!"
Duymadı beni.

Fakat ben onu nasıl uyandıracağımı biliyordum.

"Wonbin... Güzelim... Sevgilim..."

Dudaklarımı yanağına sürttüm.
Ufak bir mırıltı eşliğinde diğer tarafa döndü fakat devam ettim.

"Wonbin, geç kalacağız sevgilim."

Pes ederek gözlerini açtı nihayet.

"Gitmek zorunda mıyız? Ben burada seninle günlerce hiç kalkmadan uyumak istiyorum..."

Minik bir öpücük bıraktım alnına, ve yataktan kalktım.

"Yarın büyük gün Wonbin! Grup sahne alacak,  son provamız var bugün."

Aslında o hepimizden daha heyecanlıydı.
Kendi yazdığı şarkıyla, kendi bestesiyle çıkacaktık... Bu tamamen Wonbin'in kendi başarısıydı.

Okula hiç uğramadığı o konuşmak istemediğim kötü dönemde bile provalara gelecek kadar önemsiyordu.

"Çok mu geç kaldık?"

"15 dakika içerisinde çıkarsak,
pek sayılmaz."

"O zaman duş almak için sadece beş dakikamız var!"

"Sen al önce, ben beklerim seni."

Elimden tutup banyoya çekiştirirken ekledi.

"Vaktimiz olmadığını kendin söylememiş miydin sevgilim?"

Güldüm sadece, onun beni yönetmesine izin verdim. Hoş, o bana öl deseydi ölürdüm de...

Çok hızlı bir duş alıp saçlarımızı bile kurutmadan dışarı çıktık. Okula giden adımları üçer beşer atarken tek düşündüğüm şey hasta olup olmamasıydı.

Çünkü yarın belki de onun hayatında önem verdiği tek olay vardı.

Okula geldiğimizde Sion'un o gün izin aldığını söyledi Bayan Kang. Bu yüzden onun derslere girmesi gerektiğini ve okul çıkışı son provaya katılacağını söyledi.

Sorun değildi, zaten aylardır hazırlandığımız bir şeydi bu.
Her şey hazırdı.

Tek bir şey yoktu.

Sion okula ilk defa gelmemişti.

Kendimi berbat hissettim
Benim onun hayatına bir anda girip yine bir anda çıkarak mahvetmeye ne hakkım vardı?

"Vokalde  ve gitarda Wonbin, davulda Seunghan, çello da Anton ve diğer gitaristimiz elbette Eunseok. Sohee de hem vokal de hem de akustik ile sizi takip edecek."

Evet rollerimiz buydu.

Grup gerçekten mükemmeldi ancak bizim asıl yıldızımız elbette Wonbin'di.

fourth of july ✷ eunbin ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin