Tarih keşkelerden ibaret bilinmez bir okyanus misalidir. Tek ufak bir ayrıntı kaderin akışını tamamıyla değiştirebilir.
Osmanlı en zor dönemlerinde iken daha 11 yaşında tahta çıkan 4. Murad kendini çıkış yolu olmayan bir ölüm kuyusunun içinde bulur...
Bu bölümü atmak baya bir uzun sürdü. Neredeyse iki ay oldu. Ama bundan sonraki bölümler böyle olmayacak. Bu bölümü de daha uzun tutmak istiyordum ama bekletmek istemedim.
Keyifli okumalar. ♡♡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya: Gönlümüzün sultanı.
Bölüm şarkısı: The Weeknd-House Of Balloons.
***
Doğumun ardından haftalar geçmişti. Bu süre zarfında şehzadenin doğumu imparatorluğun her bir yanında büyük kutlamalarla kullanmıştı. Sultan Murad'ın senelerdir sahip olmak istediği şehzadesine kavuşmasının sevinci herkes tarafindan fark edilir olmuştu. Geçen zamanda Ayşe'nin gebeliği de ilerlemişti. Gebeliğinin ilerlemesiyle dairesinden çıkmamaya başlamıştı. Turhan da doğumdan sonra dairesinden dışarıya adımını atmamıştı. Sultan Murad'ın iki gözdesi de bu aralar sessizdi. İkisinin rekabeti durulmuştu lakin bunun yanı sıra Murad'ın başında daha önemli meseleler vardı. Devletin her bir yanını sarmış olan rüşvet meselesini bir türlü çözemiyordu. Rüşvetsiz iş yapılmaz haldeydi. Yeniçeriler başına buyruktu. Bu buyrukluk hâlâ sürmekte olan Bağdat kuşatmasını etkiliyordu. Üstelik Şehzade Beyazıd hakkında günden güne artan dedikodular da vardı.
Sabahın erken vakitlerinde Turhan'ın dairesinin kapısına vuruldu. Turhan hâlâ yatağında uyuyordu. Kapıyı uyanık olup Şehzade Mehmed'e bakan Fatmanur açtı. Gelen Hacı Ağa'ydı. Neden geldiğini Hacı Ağa söylemeden anladı. Hacı Ağa yine de aynı şeyi söylemekten bıkmıyormuş gibi konuştu. "Hünkarımız şehzademizi görmek istiyor." dedi. Fatmanur arkasını dönüp yatakta yatan Turhan'a baktı. Hacı Ağa'ya döndü. "Sabahın bu erken saatinde mi?" Hacı Ağa sorgulanmaktan hoşnut olmadı. "Hünkarımızın emrini sorgulamak sana mı düştü hatun? Sen söyleneni yap. Üstelik Lalezar Kalfa'nın işleri var."
"İş başa düştü diyorsun yani." Hacı Ağa "e yani" manasında başını öne eğip gözlerini devirdi. Fatmanur, şehzadeyi hazırlayıp kendi başına da bir örtü aldı. Turhan'ı uyandırmadan daireden Hacı Ağa ile beraber çıktı. İkisi birlikte Şehzade Mehmed'i has odaya götürdüler. Fatmanur kucağında Şehzade Mehmed ile Hacı Ağa'nın arkasından geliyordu. Has odanın önüne geldiklerinde odasından çıkmakta olan Silahtarla karşılaştılar. Silahtar daha önce Hacı Ağa'nın yanında görmediği yabancı hatuna baktı. Fatmanur kendisine bakıldığının farkına varınca başını başka bir yöne çevirdi. Hacı Ağa, Silahtar ile konuşup has odanın kapılarını açtırdı.
Fatmanur, Şehzade Mehmed ile has odaya girdi. Yatağında oturup elindeki evraklarla meşgul olan Sultan Murad'ı gördü. Ona doğru ilerleyip önünde eğildi. Hacı Ağa da peşlerinden girip selam verdi. Murad elindekileri bir kenara bırakıp Fatmanur'un kucağında olan Mehmed'e uzandı. Oğlunu kucağına alıp gülümsedi. Kollarında olan oğlunu inceledi. Kollarını yukarıya kaldırıp oğluna doğru eğildi. Şehzade Mehmed'in alnından öpüp geri çekildi. Şehzadesini sevmeye devam ederken kaşları çatıldı. Mehmed oldukça garip duruyordu. Sanki beti benzi atmış gibiydi. Başını kaldırıp Hacı Ağa'ya döndü. "Nesi var şehzademin Hacı Ağa?" dedi.
