Eveeeet bugünn dediğim gibiii 2 Bölüm atmayaa kararr verdimm. Haa bu arada Bulutun gözlerini merak ettiyseniz diye de küçük bir fotoğraf ekliyorum sizlereee iyi okumalarrrr💗
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Annemle sarılmamızın ardından kaldığı yerden devam ediyordu yine imalı bir bakış atıp "Ebru da güzel kız değil mi?" Diye sordu hemen. Ağzım açık bir şekilde "Sen niye bu kadar taktın bu kıza acaba hem Ebru ne alaka şuan anneciğim. Haa bak iyi hatırlattın söyle bakalım sen benim numaramı kıza neden verdin hemen ne geçiyor senin aklından söyle bakalım annecik!" Annem "annecik" lafından hiç hoşlanmazdı hemen yüzünü buruşturmuştu. "aaa demesene şunu" demişti. Ve devam etti "İyi hatırlattın onu da eee Bulut Bey malum yeni taşındılar daha eşyaları da tam olarak gelmemiş muhtemelen yarın geliyormuş. Ebru'un da 5 kardeşi varmış kız hangi birisine baksın değil mi bende senin Ebruya seve seve yardım edeceğini düşündüm. Eh iyi de anlaştınız belli ki" derken sözünü kestim "Anne yaktın beni! Ben ne yapacağım orada çocukları da hiç sevmem zaten." Dememle birlikte annem "Benim paşam annesine ne güzel yardımlar ediyor. Hem anasının oglu olan sen değil misin? İnsanlara yardım etmeyi sevdiğini düşünüyordum Bulut Bey!" Diyerek beni altüst etmişti bile. Doğru söylüyordu insanlara yardım etmek beni gerçekten de mutlu ediyordu. Sanırım yarın bana yol çoktan gözükmüştü bile de benim haberim yoktu.
"Kalkıp odama geçeyim bari malum yarın annem sayesinde bakıcılığa ah pardon! Yardıma gideceğim." Diyerek anneme ima yaptıktan sonra odama geçerken annemin arkamdan "Daha iyi ya Bulut Bey ilerideki çocuklarınıza nasıl bakacağınız konusunda deneyim sağlamış olursunuz Ebruyla" diye bağırdığını duydum. Bu kadın beni delirtmeyi planlıyordu sanırım. "Seni hayallerinle kendi haline bırakıyorum annecik!" Diye bağırıp sonunda odama geçmiştim. Çıkmadan önce açmak tuşuna bastığım bilgisayarımın ekranı gelmiyordu. Tam sırasını bulmuştu gerçekten biraz oyun oynayıp adam öldürerek kafamı dağıtmak istemiştim alt tarafı. Sanırım bu bilgisayardan hayır gelmeyecekti. Kasayı söküp bilgisayarcı Onur abiye getirmeye karar vermiştim.
Kasayı söktükten sonra yanıma alıp kendi poşetine koydum. O kadar çok sorun çıkarıyordu ki artık Onur abi halime acıyıp bilgisayar kasasının sığabileceği bir poşet vermişti. Evden çıkmadan önce mutfağa gidip "Bizim emektarın biraz tamirci havası almaya ihtiyacı gelmiş sanırım açılmıyor yine birazdan gelirim merak etme" diyip annemi öptüm.
Kapıdan çıkar çıkmaz yine o kızla karşılaşmıştım ve yine bana bakarak gülümsüyordu. Bu sefer dikkatimi ilk çeken şey elinde tuttuğu basketbol topu olmuştu. Gerçekten de Ebru gibi bir kız basketbol oynuyor olabilir miydi diye düşünmeden edemiyordum. Ayakkabılarımı giyip merdivenleri indiğim sırada Ebru da aynı şekilde merdivenleri hızla inmiş ve yola çıkıp beklemeye başlamıştı. Artık bu kızı hareketlerinden ne yapacağını tahmin etmeye çok yakındım çünkü sürekli aynı şeyi yapıyor, gözlerini benden ayırmıyor ve gülümsüyordu. Evet beni bekliyordu. Yanına gidip merakıma yenik düşerek "basketbol mu oynuyorsun?" Dedim şaşkınlıkla. Ebru elindeki topa bakarak "uzun zamandır oynuyorum en sevdiğim spor ve spor aktivitelerimdendir. Sormadan söyleyeyim daha önce okul takımında oynuyordum. Yanii evet biraz oynuyor gibi gözüküyorum." Dedi kahkaha atarak. Kahkahası benide güldürmüştü. Esprisi ve laf sokması da beklemediğim şekilde gayet profesyonelce ve çok inceydi. Açık konuşmam gerekirse bu derece profesyonel oynadığını düşünmüyordum. " Bu çok güzel Ebru" dedim. Ebru için konuşmam güzel gelmiş olmalıydı ki hemen "oynamak için gidiyordum. Çocuklar başımı şişirdi de biraz istersen bana eş olabilirsin tabii oynuyorsan diyeceğim de odandaki basketbol topunu gördüm ve boyundan dolayı da oynadığını tahmin edebiliyorum." Demesiyle beni tekrardan şoka sokmuştu. Bu kız nasıl oluyordu da her şeye bu kadar dikkat ediyordu odamı bu derece incelemiş miydi gerçekten. Çok garip birisiydi.
Cevap olarak "Çok dikkatlisin Ebru
Evet oynuyorum ama şuan biraz işim var maalesef ki. Bilgisayarım bozulduğu için bilgisayar tamircisine getirmem gerekiyor. Fakat işim uzun sürmezse neden olmasın seni yenilirken görmek hoşuma gider." Diye cevap vererek kendimi bile şaşırtmıştım. Ne yapabilirdim ki kız beni hep hassas noktamdan vurup duruyordu.Ebru sevinçle "okulun oradaki sahada oynayacağım işin bittiğinde gel ve beni yen Bulut seni bekliyor olacağım." Demesiyle yaptığı şey karşısında bu sefer gerçekten de şoka girmiştim...
_________________________________________
Eveeeett bir bölüm sonu dahaaa yazarken çook eğleniyorum yorumlarınızı okumak da bana ilham kaynağı oluyorrr üstelik düşünceleriniz de kitap için çok önemli yaptığınız yorumları düşünüyorum ve kitaba uyarlamaktan da mutluluk duyarımm.
Bugün 2 bölüm attığım için biraz kısa oldu yarın 1 bölüm atarak uzun yazacağım şimdilik görüşmek üzeree kendinize iyi bakın sizleri seviyorummm 😘💖
ŞİMDİ OKUDUĞUN
-BU SEN DEĞİLSİN-《İmkansız Aşklar》
Ficção AdolescenteYaşanmış olan bir hayatın aslında hiç var olmamış bir hayat olduğunu anlatan bir karakter. Bu hikayesinde kendi dünyasında yaşadıklarını bizlere anlatıyor fakat olanlar aslında hiç yaşanmamış.