-BU SEN DEĞİLSİN-《İmkansız Aşklar》

~ 17. BÖLÜM ~

Eveeett yeniii bölümmm geldiii
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayalımm
Keyifli okumalarrr diliyorummm.

♡♡♡

Ebru fotoğrafımı çektikten sonra gülümseyerek çektiği fotoğrafa bakıyordu.

"Gerçekten çok özel bir fotoğraf benim için her şey için teşekkür ederim Bulut. İyi ki varsın. İyi ki tanıştık seninle."

Ebru'nun gözündeki mutluluğu ve samimiyeti en içten şekilde görebiliyordum. Gerçekten özel hissetmiş ve duygusallaşmıştı. Bu kadar zor muydu iyi bir ebeveyn olmak bunu sorgulamaya başlarsam işin içinden çıkamayacaktım.

"Sen ve yaptığın şeyler çok özel Ebru. Ben teşekkür ederim hayatıma girdiğin için."

Ebruyla gerçekten mutluydum. Ve hayatıma girmesinin ardından sürekli kavga, gürültü ve bağırışlı günlerim geride kalmış, mutlu ve huzurlu hissettiğim günlere sebep olmuştu. Öncesinde yaşamıyormuşum hissine kapılıyordum. Ebru yaşadığımı hissettiriyordu.

"Sanırım artık eve gitmemiz gerekiyor."

Ebru'nun sözüyle saate baktığımda akşam olduğunu fark etmiştim. Zaman ne kadar hızlı geçmişti.

"A-a evet akşam olmuş. Hadi gidelim sorun çıkmasın tekrardan."

Ebruyla eve doğru yavaş yavaş yürüyorduk. Yol kenarındaki kedilere her okul çıkışında mama verdiğim için beni gördüklerinde hemen yanıma geliyorlardı. Fakat bu sefer mama almaya vaktim olmamıştı. Yanıma yaklaşan kedilere mahcup bir şekilde bakarken Ebru eğilmiş yanına gelen kedileri seviyordu. Ona baktığımda hayvanlara karşı yaklaşımının benim gibi olduğunu fark ettim. Gerçekten hayvansever birisiydi. Gün geçtikçe Ebru'nun yeni yeni özelliklerini tanıyordum ve bu oldukça hoşuma gidiyordu. Ebru'nun yanına eğilip kedileri sevmeye başladım.

"Kedileri seviyorsun sanırım."

"Evet ama genel olarak hayvanları seviyorum diyebilirim."

"Bu çok güzel. Peki evcil hayvanın var mı? Size geldiğimde dikkatimi çekmemişti."

Bunu söylememle Ebru bana doğru dönüp garip bir şekilde gülümsemeye başlamıştı. Meraklandığım için hemen atladım.

"Noldu?"

"Hiçç sadece benim evcil hayvanım biraz korkunç olabilir. Yani görmemem iyi olmuş senin için."

Ebru bir anda kahkaha atmaya başlamıştı. Evcil hayvanı ne olabilirdi ki derken Ebru gülmesini durdurup.

"Tamam tamam söylüyorum. Bir tarantulam var."

"Tarantulan mı var?"

"Evett bir tarantulam var."

Bu çok enteresandı. Ebru'nun bir tarantulası mı vardı? Gerçekten şaka gibiydi. İlk defa birisinin gerçekten evcil hayvan olarak beslediği bir hayvanın tarantula olduğunu duyuyordum. Ebru'nun farklı birisi olduğunun farkındaydım fakat bu derece olduğunu kesinlikle tahmin etmiyordum.