Sınırları Zorlama(gxg)

12

Sonunda gelebildiğim evimde kendimi yatağa bıraktım. Salak Deniz! Bana hesap sorması aklıma gelince sinirim tavan yaptı. Üstümü çıkarıp duşa girdim.

Nerdeyse iki saat boyunca cilt bakımımla ilgilendim. Duştan çıktığımda rahatlamıştım. Odama geri döndüğümde yatağımın üstünde oturmuş kitap okuyan Deniz' i görmemle afalladım. Kapıyı açtıktan bir süre sonra başını kaldırıp bana baktı.

"Evime nasıl girdin?" deyip yüzümü sıvazladım. "Kapıdan." deyip ayağa kalktı. Bir anda içime dolan sinirle "Gerçekten mi!? Mal mısın sen lan! Bu yaptığın suç Deniz. Evime bu şekilde giremezsin." dediğimde beklediği tepkiyi vermediğim için yüzünde garip bir ifade vardı.

"Konuşmak için geldim."

"Tacizci bir sapıkla üzerimde sadece bornoz varken konuşmak isteyeceğimi sana düşündüren neyse söyle de yanlışlıkla içmeyelim."

"İzem! Sözlerine dikkat et." 

"Etmiyorum. Evimden defol! Hemen."

"Beni dinleyeceksin İzem!" dediğinde derin bir nefes aldım. 

Sinirden elim titremeye başladı.

"Çıplağım Deniz. Çıplak. Üzerimde sadece bornoz var. Yarın konuşalım. Şuan senin değil sesini duymak yüzünü dahi görmek istemiyorum." deyip çıkması için kapıyı gösterdim.

"Tamam odadan çıkayım giyin gel konuşalım." dediğinde kalbim sıkıştı. 

"Hayır Deniz evimi terk et. Konuşmak falan istemiyorum." dediğimde konuşmak için ağzını açmıştı ki "Bana ne hesap sorabilirsin nede bana kendini açıklaya bilirsin. Hemen şimdi evimden çık yoksa polis çağırırım." dediğimde derin bir nefes alıp 

"Peki ama kurtuluşun yok yarın kesinlikle konuşacağız."

Sağlık sorunlarımdan dolayı bölüm yazmakta zorlanıyorum canlarım sorry <3