Sınırları Zorlama(gxg)

18

Hemen duş alıp uyumak istiyordum. Uyumasam bile en azından duş alıp rahatlamaya ihtiyacım vardı.

Havlumu alıp banyoya girdim. Saat çoktan gece yarısını geçmişti. Bayodan çıkıp hemen üzerime rahat bir şeyler giydim.

Mutafakta su içerken annem geldi.
Bunlarda hep evde amk ya!

"Bu saate kadar nerdeydin sen!?" duymamazlıktan gelip yanından geçip gittim.

Odama girerken peşimden gelip bağırmaya başladı "Sana diyorum İzem! Nerden geliyorsun bu saatte!"

"Sana ne lan! Sen bu soruyu sormak için on yıl kadar geç kaldın." sona doğru sesim yükselmişti.

"Çık odamdan. Var olmadığın anlara geri dön. Artık benim için varlığınız önemsiz. Hesap sorma hakkınız yok!"

"Seni ben doğurdum. Ölene kadar bana hesap vermeye mecbursun." sinirden güldüm.

"Hadi ya! Peki hesap vermezsem, o zaman ne yacaksın?" söyleyecek bir şey bulamadığını anlayınca üzerine yürüyüp "Hiç bir şey bulamıyorsun. Ne acı annemsin ama ne beni üzer, ne sevindirir, ne korkutur bilmiyorsun. Hesap sorması gereken biri varsa o da benim, sen değil!"

Bir iyi bir de kötü haberim var sizlere.

Kötü haber depresyona girdim. (sevdiği kıza yazılamadan engel yedi)

İyi haber daha çok bölüm gelecek. (Aklımı kaybetmemek için dah iyi bir seçenek yok)

Bölümleri düzenli atmaya yavaş yavaş başlıyorum sevgilerle sevindirik kalın